De Nederlander denkt als volgt: Iedereen denkt dat hij geen fouten maakt en dat is juist fout, want dat verblindt je voor je eigen fouten. Wij Nederlanders zijn bewust dat iedereen fouten kan maken. Dus wij zouden ook fouten kunnen maken. Maar het bewust zijn dat je fouten kan maken, geeft je meer kans dat je geen fouten maakt. Dus wij de Nederlanders maken geen fouten. En zo praat de Nederlander zich zijn onfeilbaarheid aan. Maar is de Nederlander zo bovenmenselijk in zijn objectiviteit?
Het onderzoek van het Nationaal Comité 4 en 5 mei bewijst het tegendeel. Kijk bijvoorbeeld naar het feit dat een vijfde van de ondervraagden gelooft dat Nederland tot de top vijf landen met slachtoffers zich bevindt, terwijl Nederland niet eens top tien haalt. Is dat niet die menselijke eigenschap om je eigen geschiedenis zo te interpreteren dat je altijd meer het slachtoffer bent dan dat je in werkelijkheid bent? Is het niet de menselijke neiging om te geloven dat je minder fout hebt gedaan dan je het wel hebt gedaan? Nee, denkt de Nederlander over zichzelf. Wij zijn altijd veel te kritisch met wat we zelf doen en we relativeren altijd onze eigen slachtofferschap, meer dan andere volkeren. Het zijn echter de moslims, hoor ik ontzettend vak in de laatste tijd, die zich “altijd” de slachtoffers voelen.
De Nederlander weet ook niks van het aantal Russische slachtoffers of van de Russische contributie aan de bevrijding. Dat, hoor ik het vandaag op de radio, zou te wijten zijn aan het feit dat de Russen zich ver weg zouden bevinden. Oh ja? Verder dan de Amerikanen en de Canadezen? Zou het niet een betere verklaring zijn dat de Nederlander jarenlang met propaganda is gehersenspoeld? Nee, natuurlijk niet, hoe kom je daarbij? De Russen waren juist met propaganda gebrainwasht. Wij niet. Wij hebben een vrije wil, we zijn het meest objectieve volk onder de zon.
Hoe verklaar je dan dat men per ongeluk de Jodenvervolging als oorzaak van de oorlog ziet? Men heeft daarover weer van die mysterieuze verklaringen: “‘De holocaust wordt zo belangrijk gevonden, dat men daar alles aan ophangt’, zegt Jan van Kooten, plaatsvervangend directeur van het comité.” – lezen we in de Volkskrant. Ik zou eerder andere, betere verklaringen daarvoor hebben:
Ten eerste is er de psychologische neiging om schuld met politieke correctheid te maskeren. Als we nu op de holocaust in de geschiedenisles hammeren en we tonen hoe belangrijk het was, dan zijn onze zonden witgewassen. We tonen namelijk zo aan dat we niet vrijwillig en massaal aan de deportaties hebben gecollaboreerd. Wij zijn of gedwongen geweest, of het is slechts een paar rotte appels tussen ons. Het ligt niet in onze aard, of tenminste hebben we uit onze fouten geleerd. Weer stiekem een reden om ons onfeilbaar te voelen. Dat lijkt me een betere verklaring.
Ten tweede, waarom zouden we vergeten dat Israël, veel energie in propaganda heeft gestoken en niemand heeft daarover geklaagd. Immers, door iets over die propaganda te zeggen, loop je het risico om als antisemiet te worden gezien. En als er mensen zijn die kritisch zijn tegen die propaganda, die worden natuurlijk met een drogreden aangevallen: ze zijn namelijk antisemitisch. Maar als er toevallig joden zijn, zoals Finkelstein en Chomsky, die de propaganda bekritiseren, die zijn zelfhatende joden. En zo heeft men voor alles een verklaring. En zo krijgt de Israëlische propaganda meer ruimte dan andere soorten propaganda. En propaganda, die vrije hand krijgt, werkt. Vooral bij de mensen die denken dat ze een vrije wil hebben.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Dat geldt voor ‘de’ nederlander?
Je zou toch kunnen weten dat lijstjesbouwers vaak neigen naar generalisatie?
Trouwens ken jij het programma Vakantieman, jaren geleden? Die lieten zien dat ‘de’ nederlander vaak niet eens wist waar hij zich bevond.
Ok, ik trek mijn generalisatie terug. Er is ooit een Nederlander geweest die anders was: Spinoza. En die was een allochtoon.
Het niet weten waar je bent is minder erg dan het niet weten wie je bent. Want in het eerste geval is dat slechts een gevaar voor jezelf en in het tweede, kan het ook een gevaar voor de anderen worden.
Ben het voor het overgrote deel met je eens.
@Mihai
Tip: Schrijf ook eens af en toe een lofzang op onze/jouw samenleving, de Nederlandse dus. Slaag je daar maar niet in? Ga dan eens langs bij Sigmund en zeg ‘m dat je omgeving last heeft van je negatieve inslag.
Ok, ik trek mijn generalisatie terug. Er is ooit een Nederlander geweest die anders was: Spinoza. En die was een allochtoon.
Kan je echt niemand anders meer bedenken? Afijn, er is maar één zwarte zwaan nodig om aan te tonen dat niet alle zwanen wit zijn. Klaar. Wellicht kan je je andere stellingen ook nog even herijken?!
@Peter
Ik zie niet waarom ik lof voor enige samenleving zou schrijven. Samenlevingen zijn stelletje idioten, geleid door stelletje misdadigers. Ja er zijn inderdaad ook een paar mensen die intelligent en/of moreel zijn, maar die zijn uitzonderingen. Dus ik kan wel lofzangen over mensen schrijven, maar niet over samenlevingen.
Aan de andere kant, moet je het verschil zien tussen wat polemisch is bedoeld, zoals dit stukje, en wat serieus beargumenteerd is.
Mihia, zeg je hiermee dat je het niet serieus meent als je schrijft: Samenlevingen zijn stelletje idioten, geleid door stelletje misdadigers.
@PeterV
Er zijn stukken die ik uit een vrije pols schrijf, meestal na vluchtige gedachten, bijvoorbeeld na iets op de radio te hebben gehoord, vooral met een polemiek karakter, zoals het bovenste stuk. Die moet je minder serieus nemen. En er zijn stukken waar ik voor 100 procent achter sta, zoals De rationele oplossing voor terrorisme.
Ja, dat geloof ik dat de voornaamste eigenschappen van de mens zijn domheid en misdadigheid. Toegepast op volkeren of groepen mensen, zie je dat de meest misdadige de beste posities bekleden. In de meeste groepen en landen, of het communistische Sovjet-Unie, nazi Duitsland of de democratische Verenigde Staten, hoe misdadiger iemand is, hoe meer kans heeft om lid te worden van de elite.
Neem een concreet voorbeeld. Toen ik naar het Westen kwam, dacht ik dat het Westen de ideale maatschappij was. Je ging naar de stembus en dat bepaalde wat in het land gebeurde. Je had en talent en dat bepaalde je positie. Ik was toen naïef en onwetend. Na een paar jaar in Nederland kreeg ik interesse in de (wereld)politiek en ging meer daarover lezen. Daardoor heb ik ontdekt dat het Westen eigenlijk ontzettend misdadig is. IPV de democratie en de welvaart te verspreiden, berooft het Westen de derde wereld van grondstoffen en dwingt de mensen daar tot slavernij. En ik zag de Westerse mensen ook leuk door blijven leven zonder enige moeite met de misdaad. Omdat ik het daarvoor niet wist, dacht ik dat iedereen het niet wist. Dus ik dacht dat de mensen dom zijn. Totdat ik een collega ontmoette, die zei: jij denkt dat je de mensen moet vertellen over de misdaden die hun land pleegt. Ze weten het al. Vanaf dat moment dacht ik niet meer dat de mensen slechts onwetend zijn, maar ook voor een deel misdadig.
Het werkt zo: ik denk dat een deel van de Nederlanders helemaal niks weet van de misdaden die in hun naam gedaan worden. Die zijn dom. Een deel daarvan weet dat de rijken, bedrijven etc de derde wereld landen beroven en in slavernij dwingen, met illegitieme middelen, zoals oorlog, chantage, corruptie etc. Dat deel van de mensen denkt dat de rijken een deel van hun roofbuit, met hen delen. Dat wil zeggen, men denkt dat zijn eigen welvaart, aan de resten van de roof te wijten is. Dus men houdt zijn mond om de misdaad in leven te houden. Deze kennis is niet altijd bewust. Men kan iets onbewust weten. Bewust kan men een rationalisering van de situatie bedenken. Bijvoorbeeld de meeste zogenaamde realisten leiden aan deze rationalisering. Er zijn weinig gevallen waar deze kennis absoluut onbewust is, en er zijn verschillende gradaties daarin. Dat betekent dat deze mensen voor een deel misdadig zijn. Maar ze zijn allemaal dom omdat ze denken dat als ze hun mond open zouden doen, om de misdaden te stoppen, ze automatisch een deel van hun welvaart zouden moeten inleveren.
En dan heb je de elites van groepen, leiders van politieke partijen, de topmanagers en de topkapitalisten. Zij hebben het talent om de indruk te laten creëren dat ze moreel handelen, terwijl ze op het achtergrond eigenlijk immoreel handelen. Moraal is niets anders dan iets dat op het gevangenedilemma lijkt: http://mihai.punt.nl/index.php?r=1&id=264951&tbl_archief=0#264951
Het is niets anders dan de vraag: wat te doen als mijn belang in conflict is met jouw belang; samenwerking zou ons beiden in een betere positie brengen dan vechten, maar als één van ons vals speelt, terwijl de ander zich wel aan de regels houdt, dan zou dit de valsspeler een groter voordeel geven dan iedere andere mogelijke optie. De elite weet dit spel in zijn voordeel te draaien. Voor de meeste keren tonen ze moreel gedrag om vertrouwen te wekken. Zij zijn ook de kampioenen in het spreken over moreel zijn. Maar op de achtergrond, op het moment dat ze niet opgemerkt worden, of op belangrijke momenten, wanneer het immoreel handelen zon voordeel oplevert, dat de nadelen van de ontdekking overtreft, op dat moment handelen ze immoreel. Zij zijn intelligent en misdadig.
Dus je hebt een gradatie van domheid, domheid + misdadigheid en intelligentie + misdadigheid. Er zijn natuurlijk ook uitzonderingen, maar ik praat nu over de meerderheid.
Om de situatie te verbeteren pleit ik voor een rechtbank, waar iedereen iedereen anders kan aanklagen.
@Mihai
Totdat ik een collega ontmoette, die zei: jij denkt dat je de mensen moet vertellen over de misdaden die hun land pleegt. Ze weten het al. Vanaf dat moment dacht ik niet meer dat de mensen slechts onwetend zijn, maar ook voor een deel misdadig.
Het bovenstaande heb ik er maar even uitgelicht omdat het wellicht een belangwekkend licht werpt op je ontwikkeling. Je was naïef, zeg je zelf, en op het moment van aanhoren van die collega was je dat nog steeds, juist door hem te geloven. Waar haalt die collega het recht vandaan om van ‘ons’ te zeggen dat ‘we’ het allang wisten? Doe me een plezier, en ga dezelfde vraag nogeens stellen aan tien andere Nederlanders. Probeer daarin bovendien een zo respresentatief mogelijke groep te interviewen en stel de vraag wetenschappelijk verantwoord, dus niet het gewenste antwoord al suggereren. En kom dan terug met hun antwoorden. Mijn hypothese: Je zult er misschien nog één of twee vinden die iets dergelijks zeggen, maar waarschijnlijk minder.
Ik weet dat je veel boeken leest. Je kan dus niet worden verweten vanuit vooroordeel te praten. Maar mogelijk/waarschijnlijk lees je wel eenzijdig. Datzelfde kan je natuurlijk van iemand als ik zeggen, maar ik denk dat ik niet zozeer eenzijdig lees, maar juist vooral degenen die ‘beide zijden’ proberen te begrijpen. Akkoord, daarmee blijft bepaalde informatie waarschijnlijk buiten mijn gezichtsveld, maar ik doe mijn best.
Ik denk dat je moet proberen te begrijpen wat de westerling werkelijk drijft. Hoewel er, uiteraard, verschillen zijn, is het ronduit fout om uit te gaan van domheid en misdadigheid. Dat zijn eigenschappen die niet voor jou en niet voor mij gelden. Wij zijn geen uitzonderingen, integendeel. Als je deze ideeën over de (westerse) mens loslaat, komt er lucht voor analyses die jou en ons verder brengen. Dan pas zal jouw intelligentie bijdragen aan échte oplossingen.
@Peter
Het gaat niet om hoeveel soorten meningen je leest. Het gaat om de toetsbaarheid ervan. Als ik weet dat er Nederlanders zijn, die geloven dat Bush welvaart en democratie in Irak zal brengen, wat heb ik daaraan? Waar het om gaat is dat de Bushs intenties en daden getoetst worden. De geschiedenis is vol van dit soort pretenties, dat men welvaart en democratie in een land zal brengen. Bijvoorbeeld ze (de Britten en de Amerikanen) hebben het regime vijf keer eerder in Irak gewisseld, en ze hebben eerder gezegd dat ze welzijn in het land zullen brengen. Toch is er geen enkele van deze regimes geweest, dat voor de welzijn van de Irakezen heeft gezorgd. In contrast daarmee, hebben deze regimes wel voor de Amerikaanse en Britse belangen gezorgd.
Er zijn ontelbare voorbeelden van die belofte om welzijn in een land te willen brengen. Toch hebben ze daar een dictator geplaatst, die de grondstoffen bijna voor niks verscheept. Achteraf hebben ze andere excuses gebracht, dat de dictator nodig voor stabiliteit was, tegen de communistische invloeden etc. Sterker nog, de weinige geheime documenten, die na tientallen openbaar worden, tonen geen intentie om welzijn in andere landen te brengen, maar de intentie om andere landen te roven, de democratie tegen te houden, precies het tegenovergestelde van de beloftes. Dus ze beloven welzijn, brengen ze leed en achteraf verklaren ze het op een andere manier dan in het begin. Wat al deze interventies in andere landen als constante hebben is niet dat er welzijn ontstaat, maar dat de Amerikanen en de Britten er rijker van worden.
Als Bush nu een nieuwe dictatuur in Irak plaatst en over twintig jaar zegt dat het nodig was voor de stabiliteit, of omdat de intellectueel inferieure moslims alleen naar dictators luisteren en als Bush over twintig jaar veel rijker is geworden door deze interventie, dan wil ik een manier om te toetsen dat hij nu goede bedoelingen heeft. En dat toetsen kan slechts in een rechtbank gebeuren. Bush moet zelf bewijzen dat hij goede intenties heeft en moet terecht staan als hij slechte bedoelingen heeft.
Zolang dat niet gebeurt, kan jij zweren dat je alle meningen leest en daardoor een evenwichtige en objectieve opinie hebt, dat bewijst nog steeds niets. Want hetzelfde kan ik ook zeggen, dat ik alle mogelijke opinies heb gelezen en tot de objectieve conclusie ben gekomen dat het Westen misdadig is. En ik kan het ook heel genuanceerd vertellen, op een zodanige manier dat de lezer zelf denkt dat het Westen misdadig is, zonder te geloven dat ik stiekem dat mening heb geïnoculeerd. Maar dit zijn allemaal slechts argumentatietrucs geen legitieme argumentatietechnieken. Dus mijn vraag blijft of je je aan de argumentatieregels wil houden.
@Mihai
Het gaat niet om hoeveel soorten meningen je leest.
Ik heb niet gepretendeerd dat ik méér meningen lees dan jij. Ik heb gepretendeerd dat ik mijn bronnen anders kies. Okay, ik gaf aan vooral degenen die ‘beide zijden’ proberen te begrijpen te prefereren. Dat zou weleens deels onjuist kunnen zijn. Als ik eerlijk ben, dan lees ik het liefst boeken en artikelen die mij inspireren en bevestigen, hoewel dat laatste niet noodzakelijk is. Wanneer een auteur een visie neerlegt die mijn eigen visie deels of geheel onderuit haalt, maar me wel een goed gevoel geeft, dan switch ik graag van visie. Nou wil het toeval dat ik me meestal het lekkerst voel bij auteurs die begrip opbrengen voor meer opinies, althans op zijn minst begrip opbrengen vanuit een psychologisch perspectief. Maar eerlijk is eerlijk, wat sommige onderwerpen betreft kies ik voor eenzijdige auteurs. Laatst nog bijv. voor Michel Onfray, over atheologie. Bij dat soort auteurs zoek ik de argumenten die ik nodig acht om mijn stellingen, bijv. inzake atheïsme, kracht bij te zetten. Het is een feit dat ik niet het werk lees van auteurs die de atheïst van repliek willen dienen. Ja, akkoord, ik blader er mogelijk vluchtig doorheen, zodat ik kan zeggen het te hebben gelezen, nou ja, gezien. Maar ik geef toe dat ik hun schrijfsels niet al te diep tot me laat doordringen….
Wat nou als ik rechter was? Zou ik dan wel hun schrijfsels diep tot me moeten laten doordringen? Tot in mijn ziel? Ergo, tot op een niveau dat ik er in ga geloven? Moet je, ook, Mein Kampf van Hitler op dat niveau lezen voordat je als rechter objectief genoeg bent om Hitler te kunnen be- of veroordelen? Ik geloof er niks van. Althans, ik geloof niet in dat soort objectiviteit. Geen rechter, geen journalist, geen diplomaat, geen politieagent is objectief. Het hoogste dat je mag verwachten is dat deze persoon een rechtvaardigheidsgevoel heeft en naar beste bedoelingen probeert te handelen.
En zo kom ik dan uit bij intenties, waar jij het ook over hebt. De intenties van Bush bijvoorbeeld. Jij vindt dat die getoetst moeten worden. Best, maar dat lijk je te willen doen door te kijken welk effect ze hebben gehad. Een achteraftoets dus. Daar kan ik wel in komen, want de middelen moeten gepast zijn geweest en aan de uitvoering moeten professionele en morele eisen worden gesteld. Maar jij gaat een flinke stap verder. Als het effect bijvoorbeeld vele doden tot gevolg had, dan was het al misdadig. En zo heb je mijns inziens het begrip misdaad geherdefinieerd. Misdaad is dan een daad die, zo bleek achteraf, mis was, een misser was. Maar volgens de geldende normen is een misdaad geen misdaad als er geen intentie tot misdaad was. Wat onverlet laat dat er sprake kan zijn geweest van een falend beleid en mislukte uitvoering. Toegepast op Irak: Bush wilde een gevaarlijke vijand uitschakelen, tegelijk het Iraakse volk van een tiran bevrijden er er democratie en vrede brengen. Lijken mij goede intenties. Achteraf blijkt de praktijk hardleerser dan de theorie zo stoort het mij bijzonder dat de Amerikanen zo belabberd slecht zijn in afterwar – en wil er maar geen vrede komen. Is het dan dus een misdaad geworden? Niet in mijn ogen: de intentie was goed, ook al was de uitvoering niet ideaal. Volgens jou was de intentie niet goed, want uit documenten zou blijken dat er eigenlijk andere belangen werden nagestreefd. Complottheorie, zeg ik dan. Je onderschat het Amerikaanse politieke systeem zwaar. Bush heeft er meer dan voldoende politieke tegenstanders die hem graag in een negatief daglicht willen stellen, maar geen van hen noemt Bush een misdadiger. Dat gaat gewoon te ver.
Overigens wordt er nog steeds gepoogd in Irak een democratie van de grond te tillen, net als in Afghanistan.
Je invalshoek het westen is misdadig bezig blijft je archilleshiel. Misschien moet je inderdaad maar eens overwegen over te stappen op de argumentatietruc van het heel genuanceerd vertellen, op een zodanige manier dat de lezer zelf denkt dat het Westen misdadig is, zonder te geloven dat je stiekem die mening heb geïnoculeerd.
@Peter
Laten we goed kijken wie de bewijslast moet dragen. Stel je voor dat je iemand gaat doden in Nederland. Stel je voor dat het OM het bewijst dat jij dat hebt gedaan. Sterker nog, je geeft het zelf toe dat je het gedaan hebt. Aan wie ligt het bewijslast? Moet het OM bewijzen dat je geen goede intenties hebt gehad? Of moet jij bewijzen dat je wel goede intenties hebt gehad? Ik denk dat jij het moet bewijzen dat je met een goede reden hebt gedood. Welnu, Bush heeft tenminste 1 persoon in Irak gedood, dat ontkent niemand, hij niet, en niemand anders niet. Het doden van een mens is een misdaad. Bush heeft het nooit bewezen dat hij het met goede intenties heeft gedan. Ergo Bush is een misdader.
Sterker nog, tijdens de meer dan zestig militaire interventies sinds 1945, heeft het Amerikaanse leger meer dan 12 miljoen doden veroorzaakt, dus twee holocausten. Voor zover dat ik het weet heeft Amerika tot nu toe geen enkel bewijs voor een rechtbank geleverd dat die doden met een goed doel zijn veroorzaakt. Ergo Amerika is misdadig.
Ben je het daar mee oneens, dan moet je dat bewijzen, dat de intentie goed was. Dus het bewijslast ligt op jouw schouwders en het is jouw achieleshiel, omdat je het niet kan bewijzen.
@Mihai
En zo blijven we bezig. Ik weet niet meer wat ik nog aan nuttigs kan schrijven. Misschien nog dit: Jij beweert met feiten te hebben aangetoond dat Bush slechte intenties had en daarom een misdadiger is. Als ik zeg dat het wel meeviel met die intenties, dan vind je dat ik die goede intenties dan maar moet bewijzen met feiten. Dat ik wijs op het politieke, democratische, systeem van de VS waar de president uit en te na wordt gecontroleerd, vind je dat schijnbaar geen argument. Nee, je wilt dat ik met andere feiten kom.
Ik vind dit toch eigenlijk wel een variant van de debateertruc ‘omdraaien van de bewijslast’.
Voorstel: Ze we het hier maar bij laten onder het motto ‘we zijn het erover eens dat we het oneens zijn’?!
@Peter
Jij zei dat de president van Amerika doet alles wat in het belang is van zijn bevolking. En wat is in het belang van zijn bevolking? Bijvoorbeeld om de grondstoffen uit de derde wereld te roven en de bevolking in de derde wereld met behulp van geweld tot goedkope werk voor de multinationals te dwingen. De meeste kabinetsleden van de regering Bush hebben investeringen in de olie-, defensie-, veiligheidsindustrie, bouw, financien etc. Zij hebben allerlei belangen in Irak. Hetzelfde gebeurt met de grootste deel van de senatoren, republikeinen of democraten. Hetzelfde geldt ook voor de grootste campagnedonateurs. Als het in het belang is van de Amerikaanse leiders in het bijzonder en Amerikaanse bevolking in het algemeen, om te roven en in slavernij te drijven, welke belangen hebben ze om Bush goed te controleren? Ze zijn toch niet dom?
Quotes:
While "Iraq was going to soon become a democratic country, what were going to do with respect to the oil resources is something 99 percent of the Iraqis would not vote for." (Paul Wolfowitz)
"our overall objective is to stay the predominant outside power in the Middle East region and preserve U.S. and Western access to the region’s oil." (Dick Cheney)
"I spent 33 years in the Marines. Most of my time being a high-class muscle man for Big business, for Wall Street and the bankers. In short, I was a racketeer for capitalism. I helped purify Nicaragua for the international banking house of Brown Brothers in 1909-1912. I helped make Mexico and especially Tampico safe for American oil interests in 1914. I brought light to the Dominican Republic for American sugar interests in 1916. I helped make Haiti and Cuba a decent place for the National City Bank boys to collect revenue in. I helped in the rape of half a dozen Central American republics for the benefit of Wall Street." (Smedley D. Butler, Major General U.S. Marine Corps)
Behind the ostensible government sits enthroned an invisible government owing no allegiance and acknowledging no responsibility to the people. To destroy this invisible government, to befoul the unholy alliance between corrupt business and corrupt politics is the first task of the statesmanship of today. (Theodore Roosevelt)
We will have to dispense with all sentimentality and day dreaming and our attention will have to be concentrated everywhere on our immediate national
objectives. We should cease to talk about vague and unrealistic objectives such as human rights, the raising of living standards and democratisation. The day is not far off when we will have to deal in straight power concepts. The less we are hampered by idealistic slogans the better. (George Kennan, head of US State Department, in een top secret internal document.)
There is no United Nations. There is an international community that occasionally be led by the only real power left in the world, and that is the United States, when it suits our interest, and when we can get others to go along…The success of the United Nations during the Gulf War was not because the United Nations had suddenly become successful. It was because the United States, through President Bush, demonstrated what international leadership, international coalition building, international diplomacy is really all about… When the United States leads, the United Nations will follow. When it suits our interest to do so, we will do so. When it does not suit our interests we will not. (John Bolton, de huidige VN ambassadeur)
"Oil is much too important a commodity to be left in the hand of the Arabs" (Henry Kissinger)
According to Ha’aretz, Rep. Tom Lantos, ranking Democrat on the House International Affairs Committee, soothed Colette Avital, a visiting Knesset member, with this assurance: "My dear Collette, don’t worry. You won’t have any problem with Saddam. We’ll be rid of the bastard soon enough. And in his place we’ll install a pro-Western dictator, who will be good for you and good for us."
@Mihai
Zijn quotes van individuen bewijslast???
En laten ze in de context van het hele verhaal/interview dezelfde indruk na???
En heeft Roosevelt er vervolgens zelf aan meegedaan???
En hoe zou jij het vinden als we hier opeens geen benzine meer konden tanken???
En welke landen hebben de VS zoal gekoloniseerd???
En mag je kopen zomaar afschilderen als stelen???
En mag je de VS nog steeds beschuldigen van slavernij???
Je hoeft echt geen antwoord op deze vragen te geven. Het zijn retorische vragen.