Het "ik" is een neurologische – best wel handige – illusie.
En je weet het he:
De Heer is waarlijk opgestaan! Hallelujah!
patalup
is het ware ik datgene die de andere iks onderdrukt en uitbuit en zodoende zich het makkelijkst naar voren kan schuiven?
pdestappert
Waaruit kies je dan?
Michelle
Welterusten! 😉
Noah
Al mijn 12 persoonlijkheden zeggen dat zij de ware ik zijn.
mihai
@Marleen
ben je nu ik?
Lidy
Waarom zou je ware ik in godsnaam moeten opstaan?!Dat zou ik wel eens van je willen weten Mihai!
mihai
Lidy
Het was een woordenspelletje. Snijd de hersenen in tweeën en je krijgt twee personen in een lichaam met twee totaal verschillende persoonlijkheden. Ze weten er niks van elkaar af en als er ëën een beslissing neemt om iets te doen, fantaseert de andere een logisch verhaal voor de handeling, verhaal dat helemaal niet met de echte reden overeen komt.
In de jaren zestig behandelde men zware epilepsiepatiënten door hun hersenheften chirurgisch van elkaar te scheiden. Michael S. Gazzaniga concludeert op basis van zijn onderzoeken op patiënten met gescheiden hersenen dat zich in de linker hersenhelft een soort interpreter bevindt, die verklaringen geeft voor iemands handelingen zelfs als deze ontstaan zijn uit onbekende redenen.
Tijdens een experiment toonde men de linker hersenhelft (via het rechteroog) een kippenpoot en de rechterhelft een sneeuwlandschap. De deelnemer moest op een paneel aanwijzen met welk voorwerp het beeld van elke hersenhelft was verbonden. De deelnemer verwees naar een kip en naar een schep. Zijn verklaring voor de keuze was een totale verrassing: ik heb de poot gezien en toen heb ik voor de kip gekozen; en men maakt het kippenhok met een schep schoon. Het subject presenteerde zijn gedachte niet als een hypothese maar als definitieve redenering.
Variaties op dit experiment waren nog verbazingwekkender. Gazzaniga wilde weten of de rechterhelft totaal non-verbaal was. Hij gaf de rechter hersenhelft een opdracht in schriftelijke vorm, zoals sta op en ga lopen. De deelnemer ging inderdaad opstaan en lopen. Gevraagd om een verklaring, vertelde hij frisdrank te willen halen, totaal onbewust van de oorzaak van zijn actie. Na een opdracht als lachen verklaarde het subject dat hij lachte omdat de experimentatoren zo grappig waren. A vast amount of research in cognitive science clearly shows we are conscious only of the content of our mental life, not what generates the content. [Gazzaniga, et al., 1998] Hij ontdekte ook dat de twee verschillende hersenhelften twee verschillende persoonlijkheden hebben. Gevraagd wat hij in de toekomst wil worden antwoordt de linkerhelft van een patiënt ontwerper, de rechter helft autoracer.
Één van zijn patiënten probeerde zijn vrouw met zijn linker hand te wurgen en met de rechterhand haar te beschermen. Als we over de vrije wil denken redeneren we vanuit het gezichtspunt van een unitair Ik. Maar de experimenten van Gazzaniga suggereren dat er twee Ikken in mijzelf zijn.
Verder werk brachten de onderzoekers tot de conclusie dat mensen met een split-brain operatie, twee totaal verschillende minds hadden, met twee totaal verschillende temperamenten (Jekyll/Hyde). Een patiënt, die in de tijden van het Watergate schandaal ondervraagd werd wat hij ervan vond, antwoordde verwerpend met de rechter helft, terwijl de linker helft het acceptabel vond wat Nixon deed.
Een van de patiënten van Gazzaniga, speelde met hem een spel (hoefijzer) in de tuin. Hij speelde met zijn rechterhand, die in verband staat met de linker helft (sprekende, denkende) van het brein. Terwijl hij aan het verliezen was leek hij aan de buitenkant nonchalant. Met een glimlach op zijn gezicht ging de patiënt een bijl met de linkerhand pakken, nog steeds glimlachend, en begon ermee te zwaaien. Was zijn rechter hersenhelft boos om zijn verlies. Was het een onafhankelijke bewuste entiteit, verschillend van zijn linker mind? Als hij ging aanvallen, welke helft van de hersenen zou vervolgd worden en beschuldigd van moord? [Gazzaniga, et al., 1998 p528]
Welke van de twee Ikken is dan de ware Ik? Als er één Ik van mij autocoureur wil worden en de andere filosoof, heb ik dan twee vrije willen? Zodra we het idee van een unitaire ik moeten opgeven, hebben we nog meer moeite om de vrije wil te lokaliseren. Het feit dat er twee Ikken zijn toont weer het spontane karakter van onze wensen aan. Volgens Gazzaniga, domineert en onderdrukt de Ik in de linker hersenkwab de Ik in de rechter kwab. Echter, door het non-verbale karakter van de rechter hersenhelft kan ik me voorstellen dat hij toch bepaalde wensen onopgemerkt op de agenda kan zetten en toch door laat gaan. Dan is een handeling afhankelijk van de toevallige voorkeur van de hersenhelft die op dat moment toevallig de andere hersenhelft kan overmeesteren. Naar de gevangenis gaan ze echter samen.
Noten: Gazzaniga, Michael S., Richard B. Ivry, and G. R. Mangun. Cognitive Neuroscience: The Biology of the Mind. New York: W.W. Norton, 1998.
Eucalipta
De vrije wil is een moeizame strijd waarvan je dan hoopt dat je grensverleggend bezig bent maar waarvan de uitkomst altijd discutabel blijft. Dus zoek ik soms een tijdverdrijf …………….om mijn gemoed gerust te stellen. Jij ook Mihai?
mihai
@Lidy
Ik ben gelukkiger zonder vrije wil.
lidy
Moeten wij de vrije wil dan opgeven?
mihai
@Lidy
moeten we dogma’s opgeven?
lidy
Moet ik daaruit opmaken dat dogma’s jou gelukkiger maken? Zie je nu wel dat je diep in je hart een gehoorzame jongen bent. Moet ik je over je bol aaien 🙂
mihai
Hoe kom je tot de conclusie dat dogma’s me gelukkiger maken?
lidy
Okay Mihai, ik dacht dat je weer een spel begon, omdat je mijn vraag beantwoordt met een tegenvraag van overigens een andere orde. Dan nu serieus, je bent, zeg je, gelukkiger zonder vrije wil. Wat is het dan dat je gelukkiger maakt, zijn dat dogma’s of is het iets anders. Reactie is geredigeerd
mihai
@lidy
het idee dat ik superieur ben aan de idioten die in de vrije wil geloven.
K
Nou, nou een beetje respect voor de mening van een ander zou geen kwaad kunnen Mihai!
mihai
@K Het is geen mening, maar een dogma. Het is een dogma die mensen vermoordt en van vrijheid berooft. Het is een immorele dogma. Ik zie daardoor geen enkele reden om met een dergelijke dogma lief te zijn.
mihai
@K
Het is net zoals in de middeleeuwen toen mensen heksen verbrandden. Moet ik respect hebben voor gedachtegoeden die van mening zijn dat zogenaamde heksen verbrand moeten worden?
lidy
Mihai je schrijft: het idee dat ik superieur ben aan de idioten die in de vrije wil geloven.
In de Transactionele Analyse noemen ze dat: Ik ben okay (+) t.o.v. Jij bent of zij zijn niet okay (-). Bekend psychisch fenomeen, waarbij mensen dat idee voortdurend bevestigd willen zien om een geluksgevoel te kunnen ervaren.
mihai
@lidy
precies.
lidy
Haha, wat ben je toch een lekker ding 🙂
mihai
@lidy
Drie dingen:
1. Ik ben gelukkig, dus van mijn gezichtspunt zie ik geen probleem.
2. Stoelt wat ik zeg op een absolute zelfbedrog of hebben mijn argumenten een bepaalde kracht? Met andere woorden: is mijn neiging om mijzelf superieur te zien slechts een illusie geschapen om gelukkig te worden, of stoelt het op een bepaalde waarheid, die gevolgen zal hebben voor de algemene waarheid in de maatschappij. Ik denk de tweede.
3. Iedereen voelt zich superieur. Ik hoor dagelijks zelfverheerlijking over hoe superieur de mens in vergelijking met de dieren is, over zijn intelligentie, gevoel, bewustzijn etc. Ik hoor dagelijks over de superioriteit van het Westen tegenover de ondemocratische primitiviteit van andere volkeren. En zelfs diegene die zich tolerant/open minded beschouwt en beweert dat hij/zij zich niet superieur aan anderen voelt, voelt hij zich superieur aan de intolerant, dogmaticus etc. Het grote verschil tussen mijn superioriteitstheorie en de andere theorieën, ligt in het feit dat ik geen conclusies verbind aan mijn superioriteit. Ik ken mijzelf geen extra rechten toe en behandel iedereen niet anders dan dat ik behandeld wil worden. Daarentegen de open minded en de tolerante mensen hebben voor 78% met de bombardementen op Joegoslavië ingestemd, geloven dat Bush democratie en welzijn in Irak wil brengen, geloven dat hun economische welvaart het resultaat is van hun hardwerken, intelligentie en superioriteit. Daardoor kennen ze zichzelf ook extra rechten toe. Bijvoorbeeld het recht om olie te beroven.
In het kort, mijn superioriteitstheorie brengt niemand schade toe en heeft tenminste voor een persoon positieve gevolgen.
Goedemorgen! 🙂
een vraag die je slapeloze nachten kan bezorgen
Is er maar 1 ware ik dan?;)
Het "ik" is een neurologische – best wel handige – illusie.
En je weet het he:
De Heer is waarlijk opgestaan! Hallelujah!
is het ware ik datgene die de andere iks onderdrukt en uitbuit en zodoende zich het makkelijkst naar voren kan schuiven?
Waaruit kies je dan?
Welterusten! 😉
Al mijn 12 persoonlijkheden zeggen dat zij de ware ik zijn.
@Marleen
ben je nu ik?
Waarom zou je ware ik in godsnaam moeten opstaan?!Dat zou ik wel eens van je willen weten Mihai!
Lidy
Het was een woordenspelletje. Snijd de hersenen in tweeën en je krijgt twee personen in een lichaam met twee totaal verschillende persoonlijkheden. Ze weten er niks van elkaar af en als er ëën een beslissing neemt om iets te doen, fantaseert de andere een logisch verhaal voor de handeling, verhaal dat helemaal niet met de echte reden overeen komt.
In de jaren zestig behandelde men zware epilepsiepatiënten door hun hersenheften chirurgisch van elkaar te scheiden. Michael S. Gazzaniga concludeert op basis van zijn onderzoeken op patiënten met gescheiden hersenen dat zich in de linker hersenhelft een soort interpreter bevindt, die verklaringen geeft voor iemands handelingen zelfs als deze ontstaan zijn uit onbekende redenen.
Tijdens een experiment toonde men de linker hersenhelft (via het rechteroog) een kippenpoot en de rechterhelft een sneeuwlandschap. De deelnemer moest op een paneel aanwijzen met welk voorwerp het beeld van elke hersenhelft was verbonden. De deelnemer verwees naar een kip en naar een schep. Zijn verklaring voor de keuze was een totale verrassing: ik heb de poot gezien en toen heb ik voor de kip gekozen; en men maakt het kippenhok met een schep schoon. Het subject presenteerde zijn gedachte niet als een hypothese maar als definitieve redenering.
Variaties op dit experiment waren nog verbazingwekkender. Gazzaniga wilde weten of de rechterhelft totaal non-verbaal was. Hij gaf de rechter hersenhelft een opdracht in schriftelijke vorm, zoals sta op en ga lopen. De deelnemer ging inderdaad opstaan en lopen. Gevraagd om een verklaring, vertelde hij frisdrank te willen halen, totaal onbewust van de oorzaak van zijn actie. Na een opdracht als lachen verklaarde het subject dat hij lachte omdat de experimentatoren zo grappig waren. A vast amount of research in cognitive science clearly shows we are conscious only of the content of our mental life, not what generates the content. [Gazzaniga, et al., 1998] Hij ontdekte ook dat de twee verschillende hersenhelften twee verschillende persoonlijkheden hebben. Gevraagd wat hij in de toekomst wil worden antwoordt de linkerhelft van een patiënt ontwerper, de rechter helft autoracer.
Één van zijn patiënten probeerde zijn vrouw met zijn linker hand te wurgen en met de rechterhand haar te beschermen. Als we over de vrije wil denken redeneren we vanuit het gezichtspunt van een unitair Ik. Maar de experimenten van Gazzaniga suggereren dat er twee Ikken in mijzelf zijn.
Verder werk brachten de onderzoekers tot de conclusie dat mensen met een split-brain operatie, twee totaal verschillende minds hadden, met twee totaal verschillende temperamenten (Jekyll/Hyde). Een patiënt, die in de tijden van het Watergate schandaal ondervraagd werd wat hij ervan vond, antwoordde verwerpend met de rechter helft, terwijl de linker helft het acceptabel vond wat Nixon deed.
Een van de patiënten van Gazzaniga, speelde met hem een spel (hoefijzer) in de tuin. Hij speelde met zijn rechterhand, die in verband staat met de linker helft (sprekende, denkende) van het brein. Terwijl hij aan het verliezen was leek hij aan de buitenkant nonchalant. Met een glimlach op zijn gezicht ging de patiënt een bijl met de linkerhand pakken, nog steeds glimlachend, en begon ermee te zwaaien. Was zijn rechter hersenhelft boos om zijn verlies. Was het een onafhankelijke bewuste entiteit, verschillend van zijn linker mind? Als hij ging aanvallen, welke helft van de hersenen zou vervolgd worden en beschuldigd van moord? [Gazzaniga, et al., 1998 p528]
Welke van de twee Ikken is dan de ware Ik? Als er één Ik van mij autocoureur wil worden en de andere filosoof, heb ik dan twee vrije willen? Zodra we het idee van een unitaire ik moeten opgeven, hebben we nog meer moeite om de vrije wil te lokaliseren. Het feit dat er twee Ikken zijn toont weer het spontane karakter van onze wensen aan. Volgens Gazzaniga, domineert en onderdrukt de Ik in de linker hersenkwab de Ik in de rechter kwab. Echter, door het non-verbale karakter van de rechter hersenhelft kan ik me voorstellen dat hij toch bepaalde wensen onopgemerkt op de agenda kan zetten en toch door laat gaan. Dan is een handeling afhankelijk van de toevallige voorkeur van de hersenhelft die op dat moment toevallig de andere hersenhelft kan overmeesteren. Naar de gevangenis gaan ze echter samen.
Noten:
Gazzaniga, Michael S., Richard B. Ivry, and G. R. Mangun. Cognitive Neuroscience: The Biology of the Mind. New York: W.W. Norton, 1998.
De vrije wil is een moeizame strijd waarvan je dan hoopt dat je grensverleggend bezig bent maar waarvan de uitkomst altijd discutabel blijft. Dus zoek ik soms een tijdverdrijf …………….om mijn gemoed gerust te stellen. Jij ook Mihai?
@Lidy
Ik ben gelukkiger zonder vrije wil.
Moeten wij de vrije wil dan opgeven?
@Lidy
moeten we dogma’s opgeven?
Moet ik daaruit opmaken dat dogma’s jou gelukkiger maken? Zie je nu wel dat je diep in je hart een gehoorzame jongen bent. Moet ik je over je bol aaien 🙂
Hoe kom je tot de conclusie dat dogma’s me gelukkiger maken?
Okay Mihai, ik dacht dat je weer een spel begon, omdat je mijn vraag beantwoordt met een tegenvraag van overigens een andere orde. Dan nu serieus, je bent, zeg je, gelukkiger zonder vrije wil. Wat is het dan dat je gelukkiger maakt, zijn dat dogma’s of is het iets anders.
Reactie is geredigeerd
@lidy
het idee dat ik superieur ben aan de idioten die in de vrije wil geloven.
Nou, nou een beetje respect voor de mening van een ander zou geen kwaad kunnen Mihai!
@K
Het is geen mening, maar een dogma. Het is een dogma die mensen vermoordt en van vrijheid berooft. Het is een immorele dogma. Ik zie daardoor geen enkele reden om met een dergelijke dogma lief te zijn.
@K
Het is net zoals in de middeleeuwen toen mensen heksen verbrandden. Moet ik respect hebben voor gedachtegoeden die van mening zijn dat zogenaamde heksen verbrand moeten worden?
Mihai je schrijft: het idee dat ik superieur ben aan de idioten die in de vrije wil geloven.
In de Transactionele Analyse noemen ze dat:
Ik ben okay (+) t.o.v. Jij bent of zij zijn niet okay (-). Bekend psychisch fenomeen, waarbij mensen dat idee voortdurend bevestigd willen zien om een geluksgevoel te kunnen ervaren.
@lidy
precies.
Haha, wat ben je toch een lekker ding 🙂
@lidy
Drie dingen:
1. Ik ben gelukkig, dus van mijn gezichtspunt zie ik geen probleem.
2. Stoelt wat ik zeg op een absolute zelfbedrog of hebben mijn argumenten een bepaalde kracht? Met andere woorden: is mijn neiging om mijzelf superieur te zien slechts een illusie geschapen om gelukkig te worden, of stoelt het op een bepaalde waarheid, die gevolgen zal hebben voor de algemene waarheid in de maatschappij. Ik denk de tweede.
3. Iedereen voelt zich superieur. Ik hoor dagelijks zelfverheerlijking over hoe superieur de mens in vergelijking met de dieren is, over zijn intelligentie, gevoel, bewustzijn etc. Ik hoor dagelijks over de superioriteit van het Westen tegenover de ondemocratische primitiviteit van andere volkeren. En zelfs diegene die zich tolerant/open minded beschouwt en beweert dat hij/zij zich niet superieur aan anderen voelt, voelt hij zich superieur aan de intolerant, dogmaticus etc. Het grote verschil tussen mijn superioriteitstheorie en de andere theorieën, ligt in het feit dat ik geen conclusies verbind aan mijn superioriteit. Ik ken mijzelf geen extra rechten toe en behandel iedereen niet anders dan dat ik behandeld wil worden. Daarentegen de open minded en de tolerante mensen hebben voor 78% met de bombardementen op Joegoslavië ingestemd, geloven dat Bush democratie en welzijn in Irak wil brengen, geloven dat hun economische welvaart het resultaat is van hun hardwerken, intelligentie en superioriteit. Daardoor kennen ze zichzelf ook extra rechten toe. Bijvoorbeeld het recht om olie te beroven.
In het kort, mijn superioriteitstheorie brengt niemand schade toe en heeft tenminste voor een persoon positieve gevolgen.
Reactie is geredigeerd