Volgens de mythe zouden de mannen veel sneller dan vrouwen opgewonden raken. Een nieuw onderzoek, van de Canadese McGill-univesiteit, veegt deze mythe van de tafel.
Bewapend met een warmtegevoelige camera hebben de perverse wetenschappers de genitaliën van mannen en vrouwen geobserveerd, terwijl deze een seksfilm moesten kijken. De films verschilden omdat vrouwen nu eenmaal door andere soort seksfilms worden opgewonden. (misschien van die beschaafde bouwvakkers)
Beiden, mannen en vrouwen, begonnen binnen 30 seconden opgewonden te raken. Mannen bereikten de maximale opwinding na 664,6 seconden (10 min) en de vrouwen na 743 seconden, wat voor de statistieken een verwaarloosbaar verschil is.
Het probleem is dat je twee tv’s en twee dvd-spelers moet kopen.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Opwindende bijdrage…
Goh zeg, nou, nou, dat is nog eens nieuws… Wie had dat nou kunnen denken, tjonge, jonge.
Sick! Dat is nou weer typisch wetenschappelijk onderzoek zeg! We willen toch hoop ik niet afhankelijk worden van een film voor zoiets! Spontaniteit is veel opwindender dan programmering door zo’n film. OK, om aan te geven dat het er is vind ik dit onderzoek prima, maar daar houd het ook op.
@Therataal
De vrouwensamenzwering heeft dat geheim ons voor lang verborgen gehouden, misschien om ons schuldig te laten te voelen. Nu roepen ze allemaal zoals de Amerikaanse regering: that’s old news.
Ach weet je Mihai, het kan helemaal geen kwaad, dat de heren wat meer hun best doen…
Nog meer hun best? Volgens mij is de wereld al door de vrouwen van achter de schermen geleid. Kijk naar al die mannen die als een gedresseerd hondje rondlopen, met allerlei kunstmatige trekjes, zoals romanticisme, zorgzaamheid, lief zijn etc. etc. etc. Ik las net een artikel van een vrouw over een boek van een vrouw, dan de manen- en vrouwenbrein heel verschillend zijn: %C2%92
http://archief.punt.nl/?id=295269&r=1&tbl_archief=&
De emotiegebieden zijn bijvoorbeeld twee keer zo uitgebreid bij vrouwen. Hormonen bepalen heel veel gedrag, zelfs waarom vrouwen samen naar het toilet gaan, of roddelen. Het is de oxytocine, die tegelijkertijd verantwoordelijk is voor de moederliefde, een feel good hormoon.
Wat we echter zien, is dat in de maatschappij de bovengenoemde trekjes als waardevol worden beschreven, moreel wenselijk, terwijl de mannelijke natuurlijke trekjes als beestachtig gezien worden. Dus, in tegenstelling met het algemene geloof, dat vrouwen, bijvoorbeeld door advertenties, steeds meer naar de wensen van de man worden gevormd, mannen worden tot vrouwelijk speelgoed opgericht.
Reactie is geredigeerd
Ah, daar is toch helemaal niets mis mee. Vrouwelijk speelgoed, beter dan omgekeerd… Maar ik zal zo even overleggen met de achterban van mijn geheime vrouwengroepering. We moeten toch in staat zijn tot het scheppen van beter functionerend speelgoed. Want dat van mij is erg, erg ongehoorzaam.
@Therataal
Gewoon een beter modeel aanschaffen.
Dat is misschien een goeie tip, dank je wel!
@Therataal
Of je houdt het oude model voor wat ie goed is en je neemt een minnaar (of meerdere) erbij voor de andere dingen, die het oude model niet heeft.
Tjonge, jonge, volgens mij heb ik een relatieadviesbureau geopend.
Lang leve het consumptietijdperk!
Dat zegt de kerk ook: de liefde moet je consumeren.
Ik probeer te vinden wat mij opgewonden maakt. Grappig genoeg, of verdrietig, daar wil ik niet over oordelen zijn het mannen zoals jij die me laten tintelen. Je maakt me woedend, je doet me pijn op mijn meest intieme plek. Je raakt mijn bestaan. Alweer aanbevolen.
@ Jezzebel
Ik ben dyslectisch in vrouwentaal en heb mijn laatste kabbalaworkshop ook gemist. Daardoor begrijp ik heel weinig van wat je vertelt. Kan je het even voor me uitleggen, in een taal die ik begrijp? Wat zeg je nou?
Ik probeer het je heel precies te zeggen. Zo goed als ik kan. Toen ik je bijdrage zag. Toen vroeg ik me af waarom ik me steeds opnieuw aangetrok voel tot mannen zoals jij. Zij van wie ik weet dat ze me pijn doen. Ik heb daar over nagedacht en ik geloof dat het komt omdat ik wil weten wáár je me raakt. Omdat jij me iets meer over mezelf kunt vertellen.
Dichterbij kan ik niet komen.
@ Jezzebel
Dit is voor me begrijpelijker dan de eerste reactie. Je zegt/doet eigenlijk twee dingen:
(1) Je gebruikt eigenlijk de mannen die je pijn doen om dingen over jezelf te leren.
(2) Het is ook een beetje emotionele armtwisting. Want, nadat je dit te hebben verteld, als ik je slecht behandel, dan zou dat slechts een teken zijn dat ik zou willen dat je je tot mij aangetrokken voelt. En als ik lief ben, dan zou dat hetzelfde betekenen. Nou, probeer maar met Jezzebel te argumenteren. Heb je een spoedcursus debatteren in Tel Aviv gevolgd?
1)Dat klopt, hoewel het niet alleen mannen zijn. Ik zoek het probleem. Waar heb ik pijn, vraag ik mezelf steeds opnieuw af.
2)Ik weet niet zeker of jìj me slecht behandelt, of dat je me slecht behandelen wilt, ik weet alleen dat ik me tot je aangetrokken voel. Ik kan jouw waarheid niet raden. Ik kan alleen kijken naar die van mij.
In Tel Aviv kun je van alles leren. Net als op het blog.
1)En heb je iets ontdekt, of blijf je jezelf steeds vragen?
Elke dag iets meer. Maar sommige dingen herhalen zich. Ook daar probeer ik naar te kijken.
Dat is voor me weer heel vaag.
I know, ik zal je een concrete vraag stellen. Wat windt jou op?
Zou je niet beter mijn vraag iets concreter kunnen beantwoorden?
Wat was jouw vraag? Ik probeerde je te vertellen waarom jij me opwond aan de hand van jouw stukje, maar kon daar geen vraag in ontdekken.
Quote: Elke dag iets meer. Maar sommige dingen herhalen zich. Ook daar probeer ik naar te kijken.
Dit is wat je vertelde. Dus ik wilde weten wat je in jezelf ontdekt zoal. Concreet.
Ik ontdek de lelijke dingen in mezelf. Dat wat ik altijd eerst in een ander zie. Zo heb ik eens iemand voor laf uitgemaakt. En jou voor leugenaar. Elke dag is er iets nieuws te ontdekken, ik kan het je niet allemaal geven. Sommige dingen vergeet ik weer. Andere dingen herhalen zich.
Maar nu mijn vraag. Wat wind jou op?
Blijkbaar is hij er een nachtje over gaan slapen Jezzebel.
@ Mihai. Je stelt: mannen worden tot vrouwelijk speelgoed opgericht.
Is dat zo vervelend? Kan toch best leuk zijn.Why complain?
@Jezzebel
Ik denk niet dat er een antwoord op je vraag bestaat. Want de vraag veronderstelt dat er iets is, dat anders is dan het fysieke, die een vrouw opwindend zou maken, zoals het bij jou het geval is. Jij wordt opgevonden door het karakter. Bij mij is het niet zo, ik ben gewoon de aller-clichématigste man die er bestaat. Ik word gewoon opgewonden door het lichamelijke en zelfs daar heb ik weinig voorkeuren. Het ozongat voldoet. En na een paar keer zijn de vlinders in de buik weg. Dus de vrouw is slechts een wegwerp seksobject voor me.
Hiermee denk ik niet dat ik je vraag volledig heb beantwoord. Er bestaan wel zeldzame vrouwen, waarmee ik langer dan een paar keer zou kunnen blijven. Die zijn de interessante vrouwen, die iets te vertellen hebben, misschien met een geschiedenis.
Ze zijn de Gaias van deze wereld, met een bepaalde soort wijsheid, de wijsheid van het heelal, of de intelligentie van het intelligente design, als het zoiets zou bestaan als een intelligente designer.
Ze hebben geen vooroordelen en heel weinig dogmas. De dogmas die ze hebben zijn ze er bewust van en hebben ze zelf voor gekozen. Ze kennen zichzelf, ze kennen de mens door en door.
Maar de aantrekkingskracht die ze hebben komt ook door egoïstische redenen.
Ze zijn ook ontzettend eerlijk en vertellen het meteen waar het om gaat. Ze zeggen: dit is wat ik wil. Take it or leave it. Ze gaan je niet met vrouwentechnieken proberen te manipuleren, zoals sommige vrouwen die op mijn weblog reageren, die voorspeelbaar en saai zijn. Deze verdoen mijn tijd met domme spelletjes.
De vrouwen die me aantrekken accepteren mij zoals ik ben en realiseren zich dat ik een fundamenteel recht heb om zo te zijn. Ze zagen niet aan mijn ziel, ze dwingen me niet in een procrustesbed.
Als ik iets vertel, weten ze meteen wat ik zeg. Ze weten meteen wanneer ik een grap maak. De meeste vrouwen snappen slechts een klein gedeelte van mijn grappen.
Ik heb misschien twee of drie van dit soort vrouwen in mijn leven ontmoet.
Dit zouden een paar van de eigenschappen zijn, die mij zouden opwinden als ik, zoals jij, door het karakter opgewonden zou raken. Bij mij zijn deze twee, lichamelijke omwinding en geestelijke aantrekkingskracht, echter gescheiden.
Maar nu terug naar jou.
Quote: Ik ontdek de lelijke dingen in mezelf. Dat wat ik altijd eerst in een ander zie. Zo heb ik eens iemand voor laf uitgemaakt. En jou voor leugenaar.
Dit snap ik niet helemaal. Wil je zeggen dat je iets in een andere denkt te zien, die in werkelijkheid jouw eigenschap is?
@Mihai, dank voor je ongelooflijk uitgebreide antwoord. Ik begrijp je geloof ik goed. Dat zijn inderdaad mensen van wie ik ook opgewonden kan worden.
Maar nu inderdaad terug naar mij. Ja, dat is precies wat ik wil zeggen. Als ik heel precies weet waar ik een ander van beschuldig dan begrijp ik mezelf een beetje beter. Omdat wat ik in die ander heb gezien (lafheid, liegen, slachtoffer spelen etc) ook bij mij iets is waar ik het liefst niet naar kijk, maar door die ander mee geconfronteerd word.
@Jezzebel
Nu wordt het een beetje spannend. Kan je voorbeelden geven van momenten waarop je gelogen hebt, bijvoorbeeld op mijn blog? En op jouw blog?
Kan je voorbeelden geven van lafheid en slachtoffer spelen?
Wow 🙂
Ja, ik ga dat proberen. Maar geef me er alsjeblieft de tijd voor. Ik moet werkelijk ook nog even de wereld redden (werken).
Mag ik er alsjeblieft op terugkomen?
Tuurlijk. De wereld redden, wie zou dat tegen willen houden? Alhoewel, het duiveltje in me
🙂
Thanks, ook daar zal ik op terugkomen ‘de wereld redden’ is dat goed (troost, doekje voor etc)?
Niet doen, Jezzebel. Laat hem aub. in zijn waan en zijn eigen waarheid dragen. ‘Genees’ hem niet..laat hem alstemblieft kreperen. Hij manipuleert en is een groteske mislukking, een onmens, -en dat is hoogst complimenteus in zijn verwrongen optiek- ,kortom, geen greintje lol aan te beleven, een en al stupide ongefilterde botte agressie, meneer is niet te civiliseren, meeneer is de beschaving namelijk en staat erboven.
En maar zuigen, want meneer voelt wel degelijk wat kloppen, iets wat nog het meest weg schijnt te hebben van een holle kies in kapotgerot en pijnlijk onstoken tandvlees in een van zijn aangetaste ontbindende verkankerde kaak. Codeine-morfinejunk ? Amphetamines, speed ? Absinth, Delira, Syphilus ?
Er moet iets zijn wat hem ijlkoorts en zulke allucinante eigenwanen bezorgt.
Mihai vergeef het me alsjeblieft, PF kun jij mij alsjeblieft gewoon mijn eigen gang laten gaan?
Ga jij ook maar eens beginnen jezelf te redden.
@Jezzebel
‘de wereld redden’ staat op de lijst.
Maak je geen zorgen, want ik geniet van hem en van zijn enorme aandacht. Hij kan op bepaalde momenten heel goed schrijven en produceert soms prachtige lappen tekst. Op de weinige momenten dat hij on topic schrijft, reageer ik op zijn contributies. Ik begon hem in de laatste tijd te missen. PF is een levende ode aan mijn genialiteit.
🙂
Mihai en Jezzebel. Wat een aardige uitwisseling.
Valt wel mee.. die tussen lit en bb is véél interessanter!
@Maureene
en Jezzebel durft niet meer te reageren.
🙂 Dat is niet helemaal waar. Waarschijnlijk had Jezzebel dat dan wel gezegd.
@Jezzebel
Dus je gaat nog een antwoord op die vragen geven?
Ja. Zullen we de vraag in stukken gaan verdelen?
Laat ik beginnen met proberen te antwoorden waar de leugen zit in mijn blog.
Ik heb daar over nagedacht gisteren, tussen de bedrijven door. Mijn blog is een leugen. Ik doe het anoniem, onder een naam die niemand kent met een gezicht dat niet van mij is.
Maar in mijn woorden (in die leugen van het blog) probeer ik al mijn waarheid te stoppen. Heel precies. Ik weet dat er velen zijn die er op wachten om me op een leugen te betrappen. Voor praten over de liefde heb je lef nodig. Want het is niet gemakkelijk om telkens opnieuw met je eigen waarheid geconfronteerd te worden. Ik probeer dat zo zorgvuldig te doen als ik kan.
@Jezzebel
Nu bezorg je mij een tinteling. Ik dacht: straks geeft ze zon irrelevant voorbeeld van een leugentje (zoals leugentjes om anderen niet te kwetsen). Dan ga ik een beetje gapen en beschaafd de discussie afsluiten. Maar niet, Zij verrast me.
Nou maak je me inderdaad nieuwsgierig naar je echte naam en fotos van jezelf.
Dus wat je zegt is dat de blog een leugen is, maar alle woorden daar precies weergeven wat je denkt en voelt?
Ja, zo goed als ik kan.
En dan jouw leugen in jouw blog, zoals ik die zag. Ik heb niet al je blogs gevolgd. Ik kan je niet precies aangeven waar jij de fout in bent gegaan. Dat kun jij alleen.
Maar ik weet dat jouw ‘Lieve Jezzebel’ een leugen was. Die brief was niet aan mij.
@Jezzebel
De brief ‘Lieve Jezzebel’ was inderdaad een leugen. Ik heb jou alleen als excuus gebruikt om het te schrijven. Daar had ik meerdere redenen voor.
Het eerste stuk over gevoelens komt uit een email, die ik geschreven had aan een vrouw waarop ik op dat moment verliefd was. Één van de mogelijke drie hierboven genoemde zeldzame vrouwen. Het was een onmogelijke verliefdheid en ik zat in pijn. Bovendien kon ik het met niemand bespreken. Door het op het internet te zetten hoopte ik op een verzachtende opluchting.
Daarna ben ik gefascineerd door de absolute openheid. Mensen durven nooit echt alles over zichzelf te vertellen, voor 100%, zelfs niet aan hun geliefden. Dat zegt iets over de essentie van de mens, over het (zelf)bedrog waarmee de mens voortdurend bezig is. Dat stoort me echter in de kunst, in de literatuur, in de politiek, wetenschap en vooral in de filosofie. Bijna alle filosofie tot nu toe is bedrog. Ik als filosoof, vraag ik me af of ik die openheid zou kunnen bereiken, in de hoop het maatschappelijke masker, als een slang die zijn huid weggooit, voorgoed weg te werpen. Door deze openheid probeer ik de essentie van de mens bloot te leggen, echt iets nieuws over de mens te vertellen. Het heeft ook een moreel/politiek karakter, want dit voortdurende (zelf)bedrog heeft tot alle misdaden geleid, van de 250 miljoen doden in oorlogen in de 20e eeuw, tot de nepdemocratie waarin we leven.
De derde reden was dat er wat verliefde vrouwen op mijn weblog rondliepen. Ik moest ze vertellen dat ik een vriendin had. Als zij daarmee geen moeite hadden, dan kon ik rustig vreemd gaan.
Het was ook een stukje wereldliteratuur. Het was goed geschreven met een bijzonder personage. Ik was trots op dat stukje.
Dus de leugen zat vooral in de vorm. Mijn woorden naderden echter de waarheid. Ik word door emoties en gevoelens inderdaad steeds minder geplaagd. En liefde bestaat voor me echt niet.
Mijn vraag was echter welke leugen(s) jij op mijn weblog hebt verteld en die vraag heb je niet beantwoord.
Je zegt een hoop dingen, waar ik graag goed en met al mijn aandacht naar wil kijken. Maar alweer komt de wereld er tussen.
Ik probeer het toch.
Deze ‘Lieve Jezzebel’ bezat volgens mij ook nog een andere leugen, die jij niet noemt (of ik niet goed gezien heb) en dat was dat jij probeerde af te breken waar ik voor stond. De mensen die steun zochten, die zoekend zijn, die zich kwetsbaar durfden te maken, zij die vaak op mijn blog komen. Die gaf je een klap in hun gezicht met mij. Dat zit me dwars. Want ik heb jou de wapens daar toe aangereikt.
Ook ik zoek naar de waarheid, zo diep als ik kan gaan. In mezelf. Misschien een leugen. Eentje die ik niet kan zien. Maar misschien is het anders begin ik te beseffen, maar nog niet goed bij kan. Ook de leugen is waar.
Ik wil trouwens ook nog iets off-topic aan je vragen, omdat ik voel dat het er mee te maken heeft. (Mijn hersens werken niet op jouw manier, ik probeer het op die van mij, goed?).
Is het de pijn van anderen waar jij je ontstaan aan ontleent? Zijn dat de momenten dat je voelt dat je leeft? Begrijp mijn vragen alsjeblieft niet verkeerd. Ik probeer je niets aan te smeren, ik probeer naar je te kijken.
Over dat vreemd gaan heb ik geen mening. Jouw manier. Daar kan ik niets over zeggen.
Ik heb geprobeerd uit te leggen dat het tegenovergestelde van liefde niet precies hetzelfde is als onverschilligheid.
Voor mij is het gerechtigheid. In mijn eigen blog "Samen delen" heb ik geprobeerd uit te leggen dat het misschien allemaal waar is. En in jouw onverschilligheid én in ‘gerechtigheid’. Ik denk dat het met de verschillende gezichten van de liefde te maken heeft. Ik ben er naar op zoek. Ik probeer er naar te kijken.
En dan terug naar jouw vraag. Ik weet het niet meer precies, ik heb zoals ik al zei geen "research" op je blog gedaan. Maar ik kan me herinneren dat ik twee keer ben uitgegleden bij jou. Eén keer was dat toen ik iets zei als: "Oeh, dat klinkt als Palestijnen mag ik graag."
En de andere keer die ik me kan herinneren was toen je een stuk tekst op je blog gooide en ons vroeg of dit een goede opening van je boek zou zijn. Volgens mij heb ik toen iets geroepen dat ik vond dat het "rammelde aan alle kanten".
Daar waren geen leugens, niet dat ik ze kan herinneren. Maar misschien heb jij meer gezien.
Er blijven nog steeds stukken vraag over. Ik doe ze stap voor stap, zoals ik je probeerde uit te leggen.
We moeten het nog hebben over ‘lafheid’, ‘slachtofferrol’ en ‘de wereld redden’.
🙂 Jij en ik hebben het er maar druk mee, de wereld om ons heen.
@Jezzebel
Je hoeft niet meer over ‘lafheid’, ‘slachtofferrol’ en ‘de wereld redden’ te schrijven, want in je laatste stuk werd je plotseling ontzettend saai. Ik heb er geen behoefte aan meer.
Toch bedankt Mihai, het bleef een bijzonder moment.
Reactie is geredigeerd
Jammer dat je niet verder met Jezzebel discussieert Mihai. Jullie lijken mij voor elkaar geschapen te zijn. Ik heb er echter wel begrip voor. Die prille, waarschijnlijk jammer genoeg kortstondige, relatie deed me een beetje denken aan een mop over een sadist en masochist.
De masochist koopt een stel handboeien en een klein leren zweepje. Thuis kleed hij zich uit en gaat naakt op zijn bed liggen en ketent zich vast aan zijn bed en gooit de sleutel buiten handbereik. Als zijn vriendin, een exceptioneel getalenteerde sadiste, thuis komt geeft hij haar het leren zweepje en smeekt haar alsjeblieft, sla me.
Als een wereldklasse sadiste kon ze daar natuurlijk maar één antwoord op geven.
In jullie discussie weet ik echter nog steeds niet wie de sadist en wie de masochist is.
@jack
Ik heb het aangegeven wanneer een discussie voor mij interessant is. Vooral als men zijn best doet om eerlijkheid te bereiken. Terwijl Jezzebel een goede start deed en me begon op te winden, deed ze in haar laatste reactie een 180 graad omkeer. Toen dacht ik dat als ik nu ook drie andere onderwerpen op dezelfde manier moest luisteren, dat ik in slaap zou vallen.
Achteraf heb ik me gerealiseerd dat ik mijn eigen principes met de voeten heb getreden. Want ik ben een vrijheid van meningsuitingfundamentalist. Dus, zelfs heb ik dat niet daadwerkelijk gedaan, heb ik Jezzebel op een bepaalde manier gedwongen te zwijgen. Hiervoor bied ik mijn excuus aan Jezzebel aan.
Kunnen je principes zich in de loop van de tijd niet wijzigen? Principes mogen nmm geen dogmas worden, anders denk ik ben je na de opvoeding af en bepalen je principes de volledige loop van het leven. Je komt immers altijd in botsing met principes van anderen die anders zijn en een conflict is geboren. Als je dan beiden strikt vast houdt aan je principes en de groep is groot genoeg is een gewapend conflict niet ver weg.
Principes moet je volgens mij regelmatig tegen het licht houden en naar alle eer en geweten bijstellen om het maximale humane resultaat te bereiken of in ieder geval burenruzies tot oorlogen te voorkomen.
Daarnaast, als je (ik bedoel natuurlijk niet jij maar wellicht meer mezelf) strikt eerlijk bent, dan komen tegenstrijdige principes in een persoon ook regelmatig in botsing met elkaar. Misschien de geboorte van een gewetensconflict?
@Mihai,
Iets belangrijks. Ik ga je het zeggen, ookal zul je me er mee om mijn oren slaan. Het is het me waard. Kan mij even niet schelen dat je niet luisteren wil.
Nu niemand meer in kan loggen, en er geen nieuwe bijdragen gemaakt kunnen worden op het VK-log, (Niemand zijn gelijk meer halen kan) staan er helemaal bovenaan de voorpagina, de enige woorden die er toe doen. Iets over de Liefde en het Gelijk.
Dat eigenlijk in het algemeen.
En aan jou persoonlijk wil ik ook iets zeggen.
Van al die mensen die ik hier gezien heb, iedereen die me irriteerde of veroerde vind ik jou de mooiste. Ik weet dat jij het verschil kunt maken. Ook jij doet het uiteindelijk met je hart.
Als jij jouw gelijk los zou laten en de dingen met al je liefde zou doen, gewoon hoe ze voelen, mooi, suikerzoet, lelijk en monsterlijk, dan zou jij in mijn ogen de wereld kunnen redden.
Maar ja, wie ben ik.
@Jezzebel
Quote: Nu niemand meer in kan loggen, en er geen nieuwe bijdragen gemaakt kunnen worden op het VK-log, (Niemand zijn gelijk meer halen kan) staan er helemaal bovenaan de voorpagina, de enige woorden die er toe doen. Iets over de Liefde en het Gelijk.
Vind je dat belangrijk?
Quote Van al die mensen die ik hier gezien heb, iedereen die me irriteerde of veroerde vind ik jou de mooiste. Ik weet dat jij het verschil kunt maken.
Ik ben zeer gevoelig voor complimentjes en niets kan me harder opwinden dan in de hemel geprezen te worden. Ga zo vooral door. Wie weet, misschien begin ik ook van liefde te houden.
Quote: Als jij jouw gelijk los zou laten en de dingen met al je liefde zou doen, gewoon hoe ze voelen, mooi, suikerzoet, lelijk en monsterlijk, dan zou jij in mijn ogen de wereld kunnen redden.
Ik heb het een keer uitgelegd waarom ik dat niet kan doen: Om niet te vergeten dat liefde het grootste instrument van de hypocrieten is. Er lopen zoveel mensen rond, die over de liefde voor de mens trompetteren, over gevoelens, empathie en al dat verhevene, om in dezelfde adem voor nieuwe invasies te pleiten. De charlatan weet als beste dat liefde blind maakt.
Wat ik daarmee bedoel is dat ik probeer instrumenten te gebruiken die rechtvaardig zijn, die iedereen gelijke kansen geven, die het voorkomen dat propaganda, leugens, charlatanerie een greep op de wereld kunnen krijgen.
Wat ik wil is iedereen laten leven zoals men zelf wil leven en doen wat men zelf wil doen. Als jij enorm lief wil hebben, dan mag je dat doen. Als ik zonder liefde wil leven, dan moet ik dat ook kunnen doen.
Pas op het moment dat iemands handelingen in conflict komen met het welzijn van een andere, moeten we op dat moment iets ondernemen. Dat betekent dat ik op zoek ben naar het minimale dat we van een andere kunnen eisen om zelf vrij te zijn wie we willen zijn.
Kunnen we iemand dwingen om van anderen te houden?
Stel dat er steeds meer mensen je advies volgen en op een bepaald moment een overgrote meerderheid van mensen gedreven door liefde/compassie ontstaat. (trouwens als je het zou vragen, zou iedereen, behalve ik, zeggen dat hij/zij een medelevend, liefdevollen mens is). Stel dat ik mijn vinger zou opsteken en zeggen: mensen, ik ben niet medelevend. Zou deze meerderheid compassie met mij hebben, of zou mijn roep gevolgen hebben voor de manier waarop de mensen mij behandelen of helpen. Zou dat niet hetzelfde effect hebben als een dorp, waar iedereen behalve een enkeling, naar de kerk gaat? Zou die compassie niet tot maatschappelijke druk leiden? Welkom in de dictatuur van de liefde.
Dus ik denk niet dat liefde opgelegd kan worden, noch dat een meerderheid van liefde gedreven massa de vrijheid van een enkeling goed kan beschermen. Ik denk dat het enige en het minimale wat we een andere kunnen opleggen is een rechtbank.
Maar jij mag van me houden, want daar hou ik van.
En er is nog iets dat belangrijk voor me is.
Ik wil je ook vertellen waar ik de mist in ben gegaan en jij terecht je aandacht verloor.
Ik loog toen ik zei dat de wereld er tussenkwam, dat was wel waar, maar wat ik je had moeten zeggen was dat ik nu niet kon antwoorden omdat anderen om mijn aandacht zeikten en ik niet aan jou kon geven wat je verdiende.
Ik durfde het niet, ik was bang dat je me niet zou geloven. Ik oordeelde voor het gemak maar vast voor jou. (Hij geloof me toch niet).
En ik loog inderdaad ook in dat hele verhaal, al die woorden.
Ik had je moeten zeggen: Ik heb geen leugens verteld. (Maar ook daar durfde ik het niet. Opnieuw bang dat jij me niet zou geloven.)
Ik zeg je nu iets met heel mijn hart. Ik vertel geen leugens. Ik kan het niet. Voor mezelf niet. Ik kan niet met een leugen leven, daar is mijn leven te ingewikkeld voor. Ik moet het precies begrijpen.
Ik hou van jou.
Mihai ik heb de tijd niet meer om er op dit moment naar te kijken, maar ik wil dat je weet dat ik niet van compassie houd.
Niet aan compassie komen, dat is een monster.
@Jezzebel
Ik zit na te denken en ben toch niet tevreden met je liefde. Het feit dat je van me houdt is niet voldoenden. Want je houdt op dezelfde manier en in gelijke mate van iedereen. Dan verliest de liefde haar charme, het wordt verwaterd. Wat ik, egoïstisch zoals altijd, eigenlijk wil is dat je meer van mij houdt dan van de vlaggetjes wapperende meute op je weblog. Kan je dat?
Ja, ik kan dat.
Ik hou niet zomaar van iemand ik hou om iets speciaals om iemand.
Ik ben er nu te moe voor. Ik kom er niet uit.
Ik wil je iets vragen. Iets waar ik de hele avond over heb gesproken, met al mijn liefde en al mijn haat, tot tranen toe.
We hebben het gehad over dat er misschien een limitatie zit aan liberalisme.
Je kunt niet helemaal het ene gelijk met andere vergelijken.
Mijn vraag. Hoe moet ik in godsnaam kiezen?
Vijf uur ‘s ochtends en er wacht een lange drukke dag. En toch wil ik hier nog even bij jou zijn. Ik ben je dankbaar dat je me hier een plekje hebt gegeven, waar ik even bij jou kan zijn. Mijn warrige gedachten met je delen.
Houd ik meer van jou dan van de rest, is de vraag die blijft hangen.
Ja je windt me op, prikkelt me, meer dan anderen die ik gezien heb. Verder dan op een platonische manier. Maar daar heb ik mezelf mooi mee in de nesten gewerkt.
‘Gevaarlijk’ zelfs. Want wat moet ik, net als jij, met een liefde die nooit geconsumeerd zal worden? Hoe werkt dat?
@Jezzebel
Quote: Ik wil je iets vragen. Iets waar ik de hele avond over heb gesproken, met al mijn liefde en al mijn haat, tot tranen toe.
In een debat zijn tranen slechts het teken van de onmacht in het verliezen van een argument. Om dat te voorkomen kan je een aantal dingen doen: (1) zorgen dat je ontzettend veel van het onderwerp van het debat weet. (2) de argumentatieregels leren, gebruiken, in de gaten houden dat ze door anderen gebruikt worden. Zo kom je snel er achter of de andere het debat probeert te manipuleren. (3) zelf een betrouwbare gesprekspartner zijn.
Voor mij ben je nog steeds geen betrouwbare gesprekspartner. Bijvoorbeeld heb ik hierboven gezegd dat toegeven van kleine leugentjes niet voldoende is. Bijvoorbeeld leugentjes om anderen niet te kwetsen. En wat doe jij? Precies mijn waarschuwing negeren en over dit soort oninteressante leugentjes vertellen. Je vertelt me over leugentjes die jij vertelde om mij niet te kwetsen. Deze leugentjes zijn irrelevant ze zijn zelfs door iedereen als begrijpelijk gezien, als menselijk.
Ik hou van vrouwen die zich als een bloem in volle bloei openen en hun ziel tot in de diepste diepte laten zien.
Quote: We hebben het gehad over dat er misschien een limitatie zit aan liberalisme.
Je kunt niet helemaal het ene gelijk met andere vergelijken.
Mijn vraag. Hoe moet ik in godsnaam kiezen?
Hier heb ik veel te weinig details over je pijn om iets te kunnen zeggen.
Quote: Ja je windt me op, prikkelt me, meer dan anderen die ik gezien heb. Verder dan op een platonische manier. Maar daar heb ik mezelf mooi mee in de nesten gewerkt.
‘Gevaarlijk’ zelfs. Want wat moet ik, net als jij, met een liefde die nooit geconsumeerd zal worden? Hoe werkt dat?
Zulke woorden zijn voor mij opwindend maar er zit te veel vrouwentaal in. Wat kan ik hieruit begrijpen? Ik begrijp altijd uit onduidelijke (en soms zelfs uit duidelijke) woorden van andere wat ik lekker vind. Dus hoe moet ik deze woorden interpreteren? Is je liefde voor mij anders dan de liefde voor de groep op je weblog? Is het een soort verliefdheid? Is het een seksuele begeerte?
En je bent de enige bij wie ik schoongedoucht, in maagdelijk wit, een kus kom halen. Maar er zijn geen woorden. Ik ben te moe.
Morgen meer, voor nu neem ik je gedachten mee naar bed.
Slaap Lekker Mihai.
Good morning aan de man van wie ik besloten heb met heel mijn hart te houden.
Ik zal je vertellen waarom. Ik val op je hersens, met die van mij èn mijn lichaam. Teveel vrouwentaal.
Ik zal het duidelijker proberen te zeggen. Mijn liefde voor jou is heel anders dan voor de groep op het weblog, hoewel ik ook daar soms mensen tegenkom die me opwinden. Maar meestal ben ik snel teleurgesteld. Omdat zij houden van een beeld dat niet klopt. Daar heb ik jou nog nooit op kunnen betrappen. Jij staat alleen in je voor- en afkeur. Daar houd ik van. Daarom doe ik zo mijn best dat je ook van mij houdt.
Het is inderdaad een soort verliefdheid, lichaamelijke tinteling in mijn buik. Vlinders, zou je kunnen zeggen, met vleugels als scheermesjes zo scherp.
Het is zeker ook een seksuele begeerte. Met jou zou ik de liefde willen bedrijven, als een man (Vrij naar Anaïs Nin). Ik wil in je zitten, de baarmoederwand van jou raken, al is het maar voor even. (Te veel vrouwentaal, maar ik kom niet onderuit wie ik werkelijk ben.)
Ik wil je voelen. Ik wil weten wie je bent. Alles van jou. Elk detail.
Reactie is geredigeerd
@Jezzebel
Mijn week begint meteen goed. Toch ben ik vandaag vrouwelijk ambivalent. Terwijl de honing door mijn aderen begint te trillen, op één of andere manier ben ik achterdochtig. Ik geloof niet echt dat je van me houdt.
Na zon pikant gesprek is mijn nieuwsgierigheid naar de echte persoon achter de virtuele Venus in maagdelijk wit, alleen maar gestegen. Hoe zou je het vinden om mij een paar echte fotos van jezelf en je echte naam te mailen?
🙂
Ik dacht dat je het nooit zou vragen!
Het is onderweg, ik moet even zoeken. Ik ben niet erg dol op afbeeldingen van mezelf. Ik heb er niet veel.
Nu even voor de zekerheid, na jouw liefdesbedrijven beeldachtige scène, waarin mijn baarmoeder als hoofdpersonage speelt. Ben je wel een vrouw? Een geboren vrouw en niet een transseksueel?
Mijn God!
Ben je bang?
Ik ben vrouw, geboren vrouw. Ik heb je net een mail gestuurd met een vraag waar ik mijn attachments naar toe kan sturen, want zo hier klikken op de link aan de kant van jouw pagina lukt het me niet.
Ik heb je ook mijn email opgestuurd inmiddels. Ik ben geraakt door je echte naam.
En terwijl ik de woorden schrijf, komt je mail binnen 🙂 Such is life. Attachments zijn onderweg.
Ik heb jouw reactie met het email verwijderd.
@Jezzebel
Wat gaan we doen? Gaan we onze pikante jez-mi-soap hier voortzetten? Dan moeten we tenminste toegangskaartjes verkopen voor al die geilaards die mee zitten te gluren en voor al die internetroddelaarsters die op de punch-line zitten te wachten, wanneer je Mihai eindelijk een lesje gaat leren en op zijn plaats zet. Of gaan we verder privé van elkaar genieten?
@Mihai
Ik kies voor privé.
Jouw blog heeft een ander doel.
Net als dat van mij.
Zie je daar, man voor wie ik koos 🙂
Dag liefje. (jammer geilaards)