Ik zat het onderstaande argument over tolerantie te lezen, waarin het blijkt dat tolerantie of een tegenspraak is of een overbodigheid:
"Toleration is often thought to be caught between paradox and redundancy. To be tolerant means, very generally, to put up with what you oppose, or to not interfere with or suppress a practice or belief that you could if you wanted to (because you have the power or influence etc.). It can seem paradoxical because toleration occurs only when you put up with something that you disapprove of on some defensible evaluative ground (i.e. is not mere dislike): If you have a morally justified belief that a practice is wrong (leaving aside, for now, exactly what constitutes a belief being morally justified), then it might seem to follow that you should not, in principle, tolerate that practice. We can’t be said to tolerate something unless we oppose it on the basis of sound evaluative reasons, and yet we shouldn’t tolerate it because it violates those reasons. On the other hand, toleration might seem redundant: If I have a commitment that ought to be acted on, then toleration is inappropriate. If it ought not to be acted on, then my opposition is inappropriate. Thus either my actions are compatible with justice or they are not, and therefore someone’s opposition is either justified or it is not. There is no space between the reasons I have for thinking an action just (or unjust) and those which I tolerate (or not). "
Geredigeerd door Pascale Esveld
In beide gevallen kun je het tolereren.
Ha, strikt logisch genomen heb je gelijk. maar in de praktijk maak je ook afwegingen tussen het verlies en de opbrengst van de verschillende handelingen in de werkelijkheid. Want je kan wel iets niet tolereren op grond van een terechte veroordeling van dat iets, maar dat wil nog niet zeggen dat die veroordeling je ook iets posieifs oplevert. Zo is daar het geval dat degene die dat iets hanteert krachtiger of machtiger is dan jij. Dan kan je dat iets wel op goede gronden niet tolereren, maar dat kan je in ultimo wel de kop kosten. Wij tolereren rijken, omdat ze er anders met ons geld vandoor gaan naar het buitenland.
@Ruud
Het probleem met de tolerantie ontstaat omdat de filosofen dom zijn. Zij weten immers niet wat moraal of ethiek is.
Herhaling: Moraal kan gereduceerd worden tot het gevangenendilemma. Het is niets anders dan de vraag: wat te doen als mijn belang in conflict is met jouw belang; samenwerking zou ons beiden in een betere positie brengen dan vechten, maar als één van ons vals speelt, terwijl de ander zich wel aan de regels houdt, dan zou dit de valsspeler een groter voordeel geven dan iedere andere mogelijke optie. Als een vraag niet tot deze vraag gereduceerd kan worden, dan is het geen morele vraag.
Dus dat betekent dat als je naar iemands handeling kijkt, moet je je afvragen of zijn handeling jouw (of van iemand anders) belangen beschadigt. Zo nee, dan moet je je met je eigen zaken bemoeien. Is de handeling in strijd met je belangen, dan moet je kijken of het samenwerken beiden vooruit zou brengen. Zo nee, moet je je weer met je eigen zaken bemoeien. Daarna moet je de belangen niet ruim interpreteren. Je belangen zijn om niet gedood, beroofd, gechanteerd etc te worden.
Dus als je een handeling aan mijn definitie van moraal gaat toetsen, zie je dat je of het recht hebt om in te grijpen of niet. Dus tolerantie heeft geen plek.