Mijn Israëlische nicht houdt van mailtjes aan grote groepen mensen sturen, naar familie, vrienden en kennissen. Meestaal krijg ik van die PowerPoint presentaties met plaatjes over dieren, foto’s van National Geographic en moppen. Regelmatig krijg ik dingen over Israël, Jodendom en het Israëlisch-Palestijnse conflict, vooral op momenten dat dit conflict oplaait. Sommige dingen zijn heel onschuldig, zoals:
Five Jews who changed the way we see the world:
Moses: "the Law is everything."
Jesus: "Love is everything."
Marx: "Money is everything."
Freud: "Sex is everything."
Einstein: "Everything is relative”
Maar de meeste dingen zijn regelrechte propaganda, zoals het Golda Mair’s uitspraak, het bovenste plaatje, stikkers waarop het “UNtisemites” staat, dus de stelling dat de hele VN antisemitisch zou zijn:
Er is geen enkele argument in wat ik krijg, alleen stellingen, zonder bewijzen, over een wereldsamenzwering tegen de joden, of over de geschiedenis van Israël annex Palestina. Kijk bijvoorbeeld naar dit stukje, die rond circuleert als afkomstig van de beroemde Amerikaanse stand-up comedian Dennis Miller, stuk dat in werkelijkheid door Larry Miller in Daily Standard is gepubliceerd.
Op sommige dingen reageer ik (plagend) wel eens, zoals op de bovenste stelling over de hierboven genoemde vijf beroemdheden (dus Moses, Jezus, Marx, Freud en Einstein): “This is the proof that four out of five most renowned Jewish intellectuals are wrong.” En de moderne natuurkunde begin ook over Einstein twijfels te krijgen.
In de laatste tijd reageer ik op elk van de propaganda-artikelen door een artikel terug te sturen. Het is meestal een artikel geschreven door een gerenommeerde Joodse wetenschapper/historicus, met argumenten, die vooral mythes, die in de volksmond over de Israëlische geschiedenis circuleren, zou weerleggen.
Ik heb haar bijvoorbeeld dit interview met Robert Pape opgestuurd, die het meest uitgebreide onderzoek naar zelfmoordterrorisme heeft gedaan. Zijn conclusie is: “The Logic of Suicide Terrorism: It’s the occupation, not the fundamentalism”.
Of dit artikel van Baruch Kimmerling, die onderzoek deed naar het verdrijven van Palestijnen van hun land. Mijn moeder kwam deze zomer terug uit Israël met het idee, en ik weet niet wie in de familie/vriendenkring haar dat verteld had, dat rijke Joden het verwaarloosde land van de Palestijnen hebben gekocht en het in een paradijs hebben omgetoverd. Kimmerling meent te hebben ontdekt dat tussen 1882 en 1948 slechts zeven procent van het land in het “Britse Palestina” door Joodse organisaties was gekocht. “All the rest was taken by sword and nationalized during the 1948 war and after." – schrijft Kimmerling.
Ik wist niet of mijn nichtje mijn artikelen ging lezen, want ik kreeg daarop helemaal geen reactie. Tot vanavond toen ze mij een mailtje opstuurde, dat zo eindigde:
“Mihai, all the articles coming from you are not realistic and I have answers almost to all the twisted issues, but there is no point. Somehow you have become antisemitic and this makes me feel very low. Can you deny it?
Karin”
Nou weet iedereen wat ik over realisme in de politiek denk, dat het niets anders is dan machiavellisme, of in het beste geval een naturalistische drogreden. Maar stel je voor, dat wat de Moslims geloven, dat het Westen (inclusief Israël) hen van hun grondstoffen berooft en hen van vrijheid berooft door hen dictators op te dringen, waar zou zijn. En ook als het niet waar zou zijn, hoe realistisch is om te denken dat door de moslims plaat te bombarderen, ze verder te martelen, hun olijfbomen te ontwortelen, hun huizen te bulldozeren, hun water te annexeren, hoe realistisch is om te geloven dat moslims daardoor van ons gelijk overtuigd zullen raken? Mijn schatting is nul komma nul.
Mijn onrealistische redenering zegt dat wat we doen de moslims alleen maar radicaler zal maken. En mijn vermoeden is dat al die realisten dat weten en ze weten dat op deze manier het enige wat uiteindelijk als oplossing erover blijft, is de totale uitroeiing van de moslims. Maar waarom vertellen al die realisten ons niet dat dit de (eind)oplossing is?
Daarna zegt mijn nichtje dat het geen zin heeft om op argumenten te reageren. Is dat niet de reactie van iemand die de absolute waarheid in pacht denkt te hebben, of een houding die mij als totaal irrationeel beschouwt? Er zijn in dit geval twee best mogelijke verklaringen.
(1) Mijn nichtje is op een of andere manier in een denkpatroon beland, dat we bij sekteleden zien. Sektariërs geloven intellectueel superieur te zijn, denken dat de rest van de wereld niet in staat is om hen te begrijpen, dat de rest van de wereld jaloers is op hun superioriteit en daardoor samenzweert om ze te doden.
(2) De tweede mogelijkheid is inderdaad dat de boeken en artikelen die ik lees, zich allemaal vergissen. Of misschien zijn ze inderdaad het resultaat van een wereldwijde samenzwering tegen de joden. Immers dachten de Duitsers ook dat ze rationeel en volgens wetenschappelijke principes handelden.
En zelfs de Amerikanen van toen vergisten ze zich, want, en dat kreeg ik vandaag van mijn nichtje, de artikelen in de New-York Times van toen beschouwden de Joodse opstand in het getto van Warschau, net zoals de Israëlische reactie in Libanon nu wordt beschreven, een “overreaction”. Jammer genoeg, het email van mijn nichtje blijkt een urban legend te zijn. Welcome to the twilight zone.
Nou, over de stelling dat ik antisemitisch zou zijn, heb ik mijn nichtje gevraagd hoe ze dat wist. Misschien heeft ze tegenwoordig een relatie met Uri Geller en is gedachtelezen seksueel overdraagbaar, dacht ik. Of is ze paraabnormaal geworden?
En over de vraag “Can you deny it?” zou ik zeggen: is iemand ooit gelukt om te bewijzen dat hij of zij niet antisemitisch is? Hoe bewijs je dat? Zelfs zou ik nu één miljard moslims uitroeien, kan ik het nog steeds niet bewijzen. Immers zou een neonazi dat ook kunnen doen. Een ding is zeker: mijn nichtje heeft in Israël niet leren debatteren.
Of moet ik aan mijzelf gaan twijfelen? Stel dat ik zou zeggen dat ik er geen reet om zou geven? Dat zou betekenen, volgens Freud, dat ik met een on- of onderbewuste Jodenhaat uit mijn “Anale fase” ben gebleven. Of ligt het aan mijn door de keizersnee op de wereld opkomst? Keizer=Romeins=antisemiet.
Één ding is zeker: met één van ons, mijn nichtje of ik, is er iets fundamenteel fout gegaan. En ik weet het altijd beter.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Het is vrij simpel, Mihai: Arabieren zijn ook semieten.
Ruud’s reactie is nogal flauw, maar afijn.
Mihai: Of dit artikel van Baruch Kimmerling, die onderzoek deed naar het verdrijven van Palestijnen van hun land. Mijn moeder kwam deze zomer terug uit Israël met het idee, en ik weet niet wie in de familie/vriendenkring haar dat verteld had, dat rijke Joden het verwaarloosde land van de Palestijnen hebben gekocht en het in een paradijs hebben omgetoverd. Kimmerling meent te hebben ontdekt dat tussen 1882 en 1948 slechts zeven procent van het land in het “Britse Palestina” door Joodse organisaties was gekocht. “All the rest was taken by sword and nationalized during the 1948 war and after." – schrijft Kimmerling.
Je gebruikt dit om te suggereren dat de joden dus niet werkelijk al dat land hebben gekocht. Maar dan vergeet je (wellicht uit onwetendheid) te vermelden dat die 7 procent het merendeel is van de slechts 10 procent land die te koop was. Het overige land was van de ‘overheid’ (de Britten) en andere grote partijen die niet in staat waren om te verkopen, zoals de Grieks-Orthodoxe kerk. Bijvoorbeeld, het huidige Israëlisch parlement staat, als ik het goed heb, op grond van deze kerk en wordt gepacht. Deze informatie werpt toch wel een ander licht op je bewering, niet?
Overigens, ik kan je nichtje wel begrijpen en ze stelde je uiteindelijk ook de goede vraag. Ze voelt met haar antennes antisemitistisme bij jou, kan zich dat niet goed voorstellen en vraagt je je daarover duidelijker uit te spreken. Waarom doe je dat verdorrie dan niet? Is het zo moeilijk om te zeggen: "Nee schat, ik ben niet antisemitisch, ik hou van jou en de joden met heel mijn hart en ziel. Maar ik houd me het recht voor ook de Israëliërs kritisch te volgen."
@PeterV
Als je de moeite had genomen om het artikel van Kimmerling te lezen, dat had je je hypothese zelf kunnen controleren:
In the earlier stages of my research, I was shocked to discover that a major purification of the land (the term ethnic cleansing was unknown in that period) from its Arab Palestinian inhabitant was done during the 1948 War by the Jewish military and para-military forces. During this research I found, solely based on Israeli sources, that about 350 Arab villages were abandoned and their 3.25 million dunums of rural land, were confiscated and became. in several stages, the property of the Israeli state or the Jewish National Fund. I also found that Moshe Dayan, then Minister of Agriculture, disclosed that about 700,000 Arabs who left the territories had owned four million dunums of land.
.
Israel is the only democracy in the world that nationalized almost all if its land and prohibited even the leasing of most of agricultural lands to non-Jews,
.
The conclusion was that, as in many other cases, what seemed at first glance a pure and limited military doctrine, proved itself in the case of Plan D to comprise far-reaching measures that lead to a complete demographic, ethnic, social and political transformation of Palestine. Implementing the spirit of this doctrine, the Jewish military forces conquered about 20,000 square kilometers of territory (compared with the 14,000 square kilometers granted them by the UN Partition Resolution) and purified them almost completely from their Arab inhabitants. About 800,000 Arab inhabitants lived on the territories before they fell under Jewish control following the 1948 war. (minder dan 100.000 Arabieren bleven er onder Israëlische controle na het staken vuren).
The military doctrine, the base of Plan D, clearly reflected the local Zionist ideological aspirations to acquire a maximal Jewish territorial continuum, cleansed from Arab presence, as a necessary condition for establishing an exclusive Jewish nation-state.
Quote: Ze voelt met haar antennes antisemitistisme bij jou, kan zich dat niet goed voorstellen en vraagt je je daarover duidelijker uit te spreken.
Volgens mijn antennes beschouwen sommigen zelfs de kleinste kritiek op de Israëlische politiek als antisemitisme, tenzij deze kritiek voor nog meer Palestijnse doden vraagt. Het is dus de makkelijkste manier om iemand te diskwalificeren, door hem van antisemitisme te betichten en de Joden die kritiek hebben als zelfhatende joden te beschouwen. Ik hoef me niet te verdedigen tegen beledigingen en ongegronde beschuldigingen. Heb ik het van haar gevraagd om te bewijzen dat ze geen fascistoïde islamhater is? Want het materiaal dat zij opstuurt lijkt meer daarop dan mijn materiaal op antisemitisme zou duiden. En wat zou het bewijzen als ik uit de hoge torens zou blazen dat ik niet antisemiet ben? Immers de allergrootste antisemieten doen dat ook. Als ze denkt dat ik antisemitisch ben, dan moet ze het bewijzen en anders moet ze slechts op mijn argumenten reageren. Dat zijn de regels van het debat.
Is dat gewoon gemakzucht of onwetendheid om het palestijnse probleem te relateren aan ‘Ethnic Cleansing’ door de Israeli’s in 1948?
Voor de duidelijkheid en als je daar bewijzen voor zoekt dat vraag maar de wereld:
DE OORLOG IN 1948 IS BEGONNEN DOOR 7 ARABISCHE LANDEN DIE DE VN-RESOLUTIE VOOR DE OPDELING VAN PALESTINA IN EEN JOODSE EN EEN PALESTIJNSE STAAT NIET WILDEN ACCEPTEREN EN DE JODEN IN DE ZEE WILDE DRIJVEN.
En nu begrijp je (misschien) waar de verantwoordelijkheid ligt voor het ontstaan van het vluchtelingenprobleem.
@Floppy
De Israëlische historicus Benny Morris schrijft:
The old historians, who perhaps should more accurately be called chroniclers, offered a simplistic and consciously pro-Israeli interpretation of the past, and generally avoided mention of anything that reflected poorly upon Israel. It was argued, with a measure of justice, that since the conflict with the Arabs was still raging, and since it was a political as well as military struggle, it necessarily involved propaganda, the good (or ill) will of governments in the West, and the hearts and minds of Christian and Diaspora Jews. Blackening Israels name, it was argued, would ultimately weaken Israel in its ongoing struggle for survival. Raison d’Etat often took precedence over telling the truth. [Morris 1990, p.6]
Deze geschiedschrijvers werkten vooral met interviews en memoires en uit herinneringen. They had neither the mind-set nor the materials to write real history. De nieuwe geschiedschrijvers daarentegen, beschikken over massas aan declassified documenten van die tijd. Deze geschiedenis ontkracht een aantal central fallacies of myths van de oude geschiedenis. De belangrijkste vier mythen zijn:
(1) that the Yishuv [naam gebruikt voor de Joodse bewoners in Palestina] in 1947 joyously embraced partition and the truncated Jewish state prescribed by the UN General Assembly, and that the Palestinians and the surrounding Arab states unanimously rejected the partition and attacked the Yishuv with the aim of throwing the Jews into the sea; (2) that the war was waged between a relatively defenceless and weak (Jewish) David and relatively strong (Arab) Goliath; (3) that the Palestinians fled their homes and villages either voluntarily meaning for no good reason or at behest / orders of the Arab leaders; and (4) that, at the wars end Israel was interested in making peace, but the recalcitrant Arabs preferred a perpetual war to the finish. [Morris 1990, p.9]
Het lijkt me daardoor dat jij niets anders hebt gedaan dan een mythe met hoofdletters te herhalen.
Noten:
Morris, Benny. 1990. 1948 and after : Israel and the Palestinians. Oxford New York: Clarendon Press ; Oxford University Press.
Mihai, je negeert mijn argument dat die 7 procent van de 10 procent koopbare grond een fiks deel was. En je voert als bewijs voor je stellingen aan teksten van ene Kimmerling (en ene Morris) die vooral bol staan van subjectieve evaluaties van het soort "ik vind het schandelijk dat". Hoe heet zoiets in de filosofie? Welke naam is er ook alweer voor die drogredenering? Kom, fris mijn geheugen even op.
En wat die antennes van jou betreft, jij neemt – in tegenstelling tot je nicht – niet de moeite om bij de ander te verifiëren of je antennes op de juiste manier signalen hebben opgepakt. Nee, je gelooft heilig in de correctheid van je antennes.
Voor de duidelijkheid, alle joden die iets over antisemitisme geleerd hebben (met name geleerd hebben deze te herkennen) hebben ook geleerd dat niet alle kritiek op joden antisemitisch is. Je hebt het over ‘sommigen’ die dat echter toch doen. Is op zich waar dat ‘sommige’ joden zo overgevoelig zijn. Maar ga jij, omdat die mensen bestaan, nu dus de eerste de beste die jou vraagt hoe het bij jou zit maar indelen bij die ‘sommigen’?
En waarom toch vind je die vraagtekens meteen een belediging? En waarom acht je die vraagtekens meteen een ongegronde beschuldiging? Ik zou zeggen, doe sportief en ga er serieus op in, zoals ik al eerder tipte.
@PeterV
Quote: Mihai, je negeert mijn argument dat die 7 procent van de 10 procent koopbare grond een fiks deel was.
Volgens mij negeer jij hoeveel land de Palestijnen in bezit hadden, die door de Israëliërs is ontnomen, want dat is het relevante gegeven hier. Mijn moeder zei dat het land was gekocht van de Palestijnen en niet dat ze van het land waren verdreven. Dat is een van de mythes die in Israel loopt. Daarna negeer jij dat de VN-resolutie 14.000 vierkante kilometers aan de Joden had toegekend ze hebben door etnische zuivering nog een 20.000 van de Arabieren gepikt.
Quote: En wat die antennes van jou betreft, jij neemt – in tegenstelling tot je nicht – niet de moeite om bij de ander te verifiëren of je antennes op de juiste manier signalen hebben opgepakt. Nee, je gelooft heilig in de correctheid van je antennes.
Bewijs dat ik heilig in de correctheid van mijn antennes geloof. Of kan jij gedachten lezen?
En waarom toch vind je die vraagtekens meteen een belediging? En waarom acht je die vraagtekens meteen een ongegronde beschuldiging? Ik zou zeggen, doe sportief en ga er serieus op in, zoals ik al eerder tipte.
De regels van de argumentatie is dat je op de argumenten van iemand reageert. Het is verboden in de argumentatie om suggesties over het karakter of de beweegreden van de persoon te maken. Dus daar ga ik helemaal niet op in.
@Mihai
het citeren uit boeken van omstreden historici zoals Benny Morris is geen goede bijdrage voor je argumentatie. Geschiedenis is geen exacte vak, maar het feit dat er meerdere historici die hetzelfde onderzoek doen met dezelfde documenten tot een andere conclusie komen kan een indicatie zijn dat het niet helemaal klopt. Op zijn minst zit daar een luchtje aan.
Lees "Fabricating Israeli History: The New Historians" by Efraim Karsh. Uitgever: Frank Cass; 1st edition (June 10, 2000) ISBN:0-7146-4274-6
"JA" hoor ik je zeggen, "maar wie zegt dat dat wat Efraim karsh shrijft wél betrouwbaar is?"
Niemand! En dat is precies het punt. Die meneer Karsh heeft in ieder geval de moeite genomen om een boek te schrijven die middels een onderzoek probeert de argumenten van o.a. Benny Morris te weerleggen.
Ik ben overigens wel benieuwd naar jouw definitie van antisemitisme.
Wanneer gaat kritiek over op antisemitisme?
In antisemitisme, net zoals het geval is met elk vorm van racisme worden mensen be- en veroordeeld op basis van vooroordelen.
Heb je vooroordelen, dan ben je niet meer objectief ontvankelijk voor een evenwichtige gedachtenvorming. Dan ZOEK je naar de argumenten, die je gedachte ondersteunen. Ongeacht of ze op waarheid gebaseerd zijn of niet.
Is het gebruiken van het woord: "Marokaantje" (en je weet waar het staat…) een vorm van racisme? Naar mijn idee wel. En puur omdat het een denegrerende klank heeft.
Elke vorm van uiting (verbaal of fysiek) die een persoon of een groep personen opzettelijk kwetst is racisme.
Dat joden daar extra gevoelig voor zijn is voor mij heel begrijpelijk.
@Floppy
Quote: het citeren uit boeken van omstreden historici
Het toevoegen van bijvoeglijke naamwoorden is een ad hominem.
Quote: Geschiedenis is geen exacte vak, maar het feit dat er meerdere historici die hetzelfde onderzoek doen met dezelfde documenten tot een andere conclusie komen kan een indicatie zijn dat het niet helemaal klopt. Op zijn minst zit daar een luchtje aan.
Ok, goed argument. Maar houd je jezelf aan je eigen theorie? Kijk, terwijl je deze scepticisme op de werken van Morris toepast, ga je zelf met 100.000% zekerheid uit de toren blazen: Is dat gewoon gemakzucht of onwetendheid om het palestijnse probleem te relateren aan ‘Ethnic Cleansing’ door de Israeli’s in 1948?
Voor de duidelijkheid en als je daar bewijzen voor zoekt dat vraag maar de wereld:
DE OORLOG IN 1948 IS BEGONNEN DOOR 7 ARABISCHE LANDEN DIE DE VN-RESOLUTIE VOOR DE OPDELING VAN PALESTINA IN EEN JOODSE EN EEN PALESTIJNSE STAAT NIET WILDEN ACCEPTEREN EN DE JODEN IN DE ZEE WILDE DRIJVEN.
En nu begrijp je (misschien) waar de verantwoordelijkheid ligt voor het ontstaan van het vluchtelingenprobleem.
Ik zie in jouw woorden geen enkele relativering, zoals je het op het werk van Morris toepast. Zoals ik je woorden interpreteer zeg je: DIT IS DE ABSOLUTE WAARHEID!!!!
Quote: Lees "Fabricating Israeli History: The New Historians" by Efraim Karsh. Uitgever: Frank Cass; 1st edition (June 10, 2000) ISBN:0-7146-4274-6
Dit is het ontwijken van de bewijslast. Ik zou het ook kunnen zeggen dat je tien miljoen boeken moet lezen en als je dat doet, dan zie je dat ik gelijk zou hebben en dat je pas terug moet komen als je die boeken hebt gelezen en als je dat niet doet, dat zou bewijzen dat ik gelijk heb. In een argumentatie moet je je eigen standpunt zelf duidelijk maken, niet de van de gesprekspartner verwachten dat hij het tegenovergestelde bewijst van wat jij beweert.
In een argumentatie dien je de argumenten van de gesprekspartner ontkrachten, niet een algemene theorie over de betrekkelijkheid van het menselijke kennisvermogen aannemen om aan de argumenten van een andere te twijfelen, een theorie die evenveel op jouw argumenten toepasbaar is. Want daarmee bewijs je niets.
Quote: geen goede bijdrage voor je argumentatie.
Mijn argumentatie is consistent en volgt de argumentatieregels. Jouw argumentatie schendt deze regels op allerlei punten.
@Floppy
Quote: Ik ben overigens wel benieuwd naar jouw definitie van antisemitisme.
Wanneer gaat kritiek over op antisemitisme?
Antisemitisme is op het moment dat je zegt dat joden babybloed drinken, zonder het te bewijzen. Antisemitisme is het wanneer je zegt dat er een wereldwijde joodse samenzwering bestaat om de wereld te domineren. Antisemitisme is als je kritiek op joden zou hebben ongeacht wat ze zouden doen. Antisemitisme is wanneer je, als je een knop zou hebben, die, zeg maar de geschiedenis met 100.000 jaar terug zou kunnen draaien, en een kleine verandering in de gang van de wereld zou kunnen brengen, zodat er geen joden zouden ontstaan. Antisemitisme is dus als je liever een wereld zonder joden zou zien dan met joden.
Maar antisemitisme is niet wanneer je een heel duidelijke politieke doel hebt, waarin je je stellingen met argumenten ondersteunt en de tegenpartij een gelijke kans geeft om zich te verweren. Bijvoorbeeld als je zegt: mijn doel is dat Israel zich binnen de grenzen, besloten door de VN in de resoluties van 1967, terug trekt. Of als je zegt: mijn doel is dat de mensenrechten schendingen in de bezetten gebieden stoppen. Als je zegt dat je dit doel slechts met vreedzame middelen wil bereiken, dan is het zeker geen antisemitisme. Ik heb altijd voor een rechtbank gepleit waar een bemiddelende rechter kan beslissen wat er moet gebeuren, of en wie gelijk heeft. Een dergelijke rechtbank geeft de Israëliërs (of de joden als je dat wil) een gelijke kans als mij om gelijk te krijgen. Wat is antisemitisch aan een dergelijke houding?