Skip to content

Marteling even Amerikaans als apple-pie

““Wij martelen niet”, reageerde George Bush vandaag op vragen van de pers over berichten dat CIA geheime gevangenissen in Oost-Europa heeft, in Polen en Roemenië volgens Human Rights Watch. In de laatste tijd bracht de pers berichten over martelingen in Afghanistan, Irak, Guantanamo Bay en Somalië. Behalve dat zijn de berichten van outsourcing van marteling.

De VS sturen verdachten ter ondervraging naar landen op waar marteling heel gewoon is, zoals Pakistan, Syrië, Egypte, Jordanië, Saudi-Arabië etc. Marteling is echter geen nieuwe gewoonte, uitgevonden sinds de “oorlog tegen terrorisme”.

De VS hebben marteling stelselmatig in de laatste honderd jaar gebruikt. “26 of the 35 countries that used torture on an administrative basis in the mid-to-late 1970s were clients of the United States, and there was solid evidence that torture technology and training flowed out from the ‘sun’ to all its ‘planets.'”, schrijft de Amerikaanse academicus Edward Herman.

William Blum geeft in zijn boek “Rogue State” een hele waslijst van martelingen van veiligheidsdiensten van verschillende landen, getraind of met directe betrokkenheid van vertegenwoordigers van de Amerikaanse regering.

In Griekenland richtte CIA de KYP in 1940 op, een interne veiligheidsorganisatie die martelingen tot in 1974 als routine hanteerde. Amnesty International (AI) rapporteerde over martelapparatuur die VS als militaire hulp leverde.

In Iran martelde SAVAK, een andere veiligheidsorganisatie opgericht door CIA, voor een periode langer dan 25 jaar. Na de revolutie hebben de Iraniërs een CIA film gevonden, gemaakt voor SAVAK over technieken in het martelen van vrouwen.

In München in de jaren 50 martelde CIA van infiltratie verdachte Sovjet migranten.

In Vietnam gebruikten de Green Berets marteling als gewone praktijk en tijdens de Operatie Phoenix was marteling een breed toegepaste praktijk. Om bepaalde verdachten aan de praat te krijgen werden andere Vietnamezen uit helikopters gegooid.

In Uruguay vertelde de Opperbevelhebber van de Politie-inlichtingendienst in een interview in 1970 dat Dan Mitrione, een Amerikaanse adviseur, marteling als routine-procedure institueerde. “Mitrione “built a soundproofed room in the cellar of his house in Montevideo, in which he assembled Uruguayan police officers to observe a demonstration of torture techniques. Four beggars were rounded up to be the subjects upon whom Mitrione demonstrated the effects of different voltages on different parts of the body. The four of them died””, schrijft William Blum.

In Brazilië trainden verschillende VS organisaties de veiligheidstroepen in de hoeveelheid elektrische shock voldoende om het maximum te bereiken zonder dat de gevangene zou sterven. VS leverden ook martelapparatuur en trainingsaccommodaties.

In Guatemala duurde de Amerikaanse betrokkenheid in marteling tussen de jaren 60 en de jaren 90.

El Salvador en Honduras zijn andere voorbeelden. In Panama werden Panamese soldaten tijdens de invasie van 1989 gemarteld. John Negroponte, de Amerikaanse ambassadeur in Irak, was betrokken zowel bij de martelingen in Vietnam, als in Latijns Amerika.

In zijn Boek “The Great Deception” noemt Mark Curtis een aantal landen in Het Midden-Oosten, zoals Saudi-Arabië, waar de overheid haar onderdanen martelt, met training en materiaal afkomstig uit de VS.

Amnesty International heeft een aantal rapporten zoals “Torture, Ill Treatment and Excessive Force by Police in Los Angeles, California” (1992) en “Police Brutality and Excessive Force in the New York City Police Department” (1996) waarin AI de Amerikaanse politie beschuldigt van ““violating international human rights standards through a pattern of unchecked excessive force amounting to torture or other cruel, inhuman and degrading treatment.””

Een onderzoek gedaan door Human Rights Watch in 20 gevangenissen in 1995 resulteerde in een artikel van Holly Burkhalter “Torture in US prisons”. Burkhalter vermeldt onder andere praktijken zoals het in heet water dompelen van handgeboeide gedetineerden, sterfgevallen na herhaaldelijke toedienen van elektrische shocks, gedetineerden die in kooien in buitenlucht worden gehouden in regen of zon, gedetineerden in isolatie gehouden voor lange tijd onder sensoriële deprivatie.

Marteling is dus niets nieuws voor de VS.


Geredigeerd door Pascale Esveld
Published inUncategorized

Be First to Comment

    Leave a Reply