Leven op een planeet met 4 dimensies

Het schijnt dat mijn weblog gelezen wordt door een man op Flikaria, een planeet in een parallel universum. Ik kreeg namelijk een email (een tijdje geleden) van Seb Przd, de bewoner van deze wereld, wereld die met onze wereld tegelijkertijd bestaat. Je zou kunnen zeggen op dezelfde plek, maar dat is niet de beste uitdrukking. Seb Przd leeft namelijk in een wereld met vier ruimtelijke dimensies.

Deze eigenschap van zijn wereld maakt het mogelijk dat onze universums door elkaar lopen. Nou, ik snap het dat het een ingewikkeld verhaal is en het is ook niet mijn bedoeling om het hier uit te leggen, want eerlijk gezegd, ik snap het ook niet helemaal goed.

Als we Seb’s universum van 4 naar drie dimensies zouden veranderen, zouden we het hele heelal tot een grootte van een paar honderd meter kunnen reduceren. Kijk bijvoorbeeld naar de bovenste foto van zijn huis en tuin. Het is echter niet zo, dat zijn wereld echt zo klein is. Want als je aan de andere kant van de planeet loopt, kom je andere dingen tegen. Bijvoorbeeld een volledig treinstation, met andere huizen in de omgeving, zoals in de onderstaande foto.

Je zou je je kunnen afvragen: waar hebben ze een trein, laat staan een treinstation, voor nodig, op een planeet, dat in diameter niet groter is dan tientallen meters? Maar dat ik de verkeerde vraag, als je de vierdimensionaliteit goed begrijpt. Want als je de trein neemt en je gaat weer aan de andere kant van de planeet, kom je niet terug bij Seb’s huis, maar op het strand (bijvoorbeeld).

Weer aan de andere kant van de planeet bevindt zich een aantal kerken.

Had Escher maar zo’n digitale kamera.

Schijnt bedriegt, want ze zijn daar op Flikaria niet alleen bezig met naar de kerk gaan. Zoals alle normale mensen op de Aarde, houden ze op Flikaria van sport. Ga je nog een keer rond Flikaria, kom je bij een basketbalveld.

Misschien kan je de vierdimensionaliteit beter begrijpen als op Flikaria naar de hemel kijkt. Dan krijg je een heel ander beeld, van een heelal dat zich ronddraait om elk punt waar je naartoe kijkt. Deze meervoudigheid aan sferische ruimte, maakt Flikaria voldoende groot voor een hele wereld.

Ik was natuurlijk benieuwd om Seb en zijn familie (ja daar hebben ze ook familie) beter te kennen. Toen stuurde hij wat foto’s van zijn baby.

En van zichzelf. We zien in deze foto’s hoeveel Seb’s universum, ondanks de verschillen, op onze lijkt. De fotocamera’s daar worden ook in megapixels beschreven en de bekende Aardse merken zijn daar aanwezig.

En omdat het voor mij shockerend zou zijn heeft Seb het me pas heel laat verteld en dat doe ik met mijn lezers ook: Flikaria is niet slechts een parallel universum, maar het is molecule voor molecule identiek aan ons Universum. Dat betekent dat daar een vierdimensionele Mihai rond loopt (dus ook een identieke jou).

Dat is even wennen en Seb zegt dat hij met Mihai daar geen contact heeft genomen, maar er zit een luchtje aan zijn verhaal. Want waarom zou Seb mijn weblog in deze wereld lezen en niet de weblog van Mihai op Flikaria? Waarom zou hij met mij contact opnemen en niet met de andere Mihai?

Aan de ene kant zou je het Seb’s daad kunnen begrijpen. Pen pals in andere landen zijn nu eenmaal spannender, laat staan in andere werelden, zelfs zijn ze helemaal niet anders dan onze buren, die we misschien nooit gezien hebben. Ik heb echter, zoals ik mijzelf ken, een vermoeden dat Mihai op Flikaria erachter zit. Hij wil namelijk contact met me opnemen, maar hij durfde het niet meteen, om een eventuele shock te vermijden. We zien ons namelijk als uniek en als het blijkt dat er nog een andere, precies identiek aan ons, rond hangt, dan hebben we een probleem met onze persoonlijke identiteit.

Aan de andere kant ben ik een beetje boos. Als Mihai op dezelfde manier als ik denkt en weet dat ik zoals hem denk, dan weet hij dat ik niet zo makkelijk onder de indruk raak, dat er weinig is dat mij nog kan shocken. Maar als het waar is dat Mihai op Flikaria erachter zit, dan is dit toch het beste bewijs dat we onszelf heel weinig kennen, want ik zou niet verwachten dat ik in zijn situatie, met een omweg contact zou zoeken. Maar ja, ik begrijp Mihai niet.

(ps. Meer fotos van Seb zijn hier te vinden)