De Bosnische burger Lakhdar Boumediene, die nu bijna vijf jaar zonder aanklacht op Guantanamo Bay vast zit, diende gisteren een aanklacht in tegen Bosnië en Herzegovina bij de “Europese Rechtbank Voor De Mensenrechten” (ECHR) in Strasbourg, voor schending van het Europese Handvest voor de mensenrechten.
Boumediene is een van de zes Bosnische Algerijnen, die illegaal door Bosnië aan de VS zijn uitgeleverd. De VS beschuldigen hen van het plannen van aanslagen op de Amerikaanse en Britse ambassades in Sarajevo.
Het Bosnische hooggerechtshof heeft geen bewijs gevonden voor hun voortdurende hechtenis en beviel hun vrijlating in januari 2002. Na de vrijlating werden ze door de Bosnische politie ontvoerd en aan de Amerikaanse SFOR-militairen overgeleverd. Geen van de zes is tot nu toe op Guantanamo voor enige misdaad aangeklaagd.
SFOR was een militaire macht van de Verenigde Naties, onder NAVO-commandostructuur, waarbij Nederland ook onderdeel van was. Dat heeft twee consequenties voor Nederland. Nederland neemt deel aan een V.N. operatie die gebruikt wordt voor Amerikaanse doeleinden, wat de neutraliteit van de V.N. schendt. Ook als onderdeel van NAVO is Nederland bij mensenrechtenschendingen betrokken. Amnesty International verzoekt alle NAVO leden om alle noodzakelijke maatregelen te nemen om de schenders van mensenrechten terecht te stellen.
Het Bosnische mensenrechtenbureau (Human Rights Chamber) beviel de Bosnische staat om alle diplomatieke middelen te gebruiken om hun fundamentele rechten, zoals het recht op communicatie en consulaire ondersteuning, te verdedigen. De Bosnische Commissie voor Mensenrechten besloot in april dat de staat verzuimt om deze verplichting te vervullen.
Het Amerikaanse hooggerechtshof bevestigt in twee uitspraken Boumediene’s recht op hoorzitting in een rechtbank. Desondanks blijven de Amerikaanse autoriteiten doof en proberen de wetgeving aan te passen om de gevangenen deze rechten te ontnemen.
In de huidige aanklacht bij ECHR vraagt Lakhdar Boumediene een oordeel te vellen over de Bosnische verzuim in de navolging van het mensenrechtenhandvest om zijn veiligheid te garanderen, zijn rechten te beschermen en alles te doen voor een spoedig terugkeer naar zijn familie.
Boumediene heeft een vrouw, twee dochters en werkte voor een humanitaire organisatie, bezig met het bieden van hulp aan de Bosnische weeskinderen. Boumediene’s vrouw gaf de volgende verklaring in verband met de aanklacht: “I want peace, law and justice. I desperately want my husband back home with me and the girls. My daughters and I both really miss him and need him. It will be five years in October that he has been separated from us. I hope that this suit brings justice.”
Geredigeerd door Pascale Esveld
Het blijft onbegrijpelijk dat we dit allemaal eigenlijk al weten en dat er niets verandert. We, de gewone mensen, maar ook de politici, ook de mensen met invloed. Er worden vragen gesteld op verschillende niveau’s, bij diverse gelegenheden. Het maakt blijkbaar niets uit. De VS kan doorgaan met deze praktijken en zich niets aantrekken van de roep om gerechtigheid.
@ coming soon
Wat men zich niet realiseert is welke consequenties een dergelijke houding heeft. Op het moment dat we van anderen het eisen dat ze geen geweld tegen ons gebruiken (lees terroristische aanslagen) schept onze eis ook een recht voor de anderen. Zij hebben het recht om ons voor een rechter te kunnen aanklagen. Maar zodra we hen de mogelijkheid om ons voor een rechtbank aan te klagen ontnemen, hebben we ook geen recht om van hen te eisen dat zij geen aanslagen plegen.
Misschien lokken ze het wel uit, zijn ze zich wel degelijk bewust van de consequenties. Leve de wapenindustrie!
Veel liever zou ik het positief willen formuleren: goed voorbeeld doet goed volgen. Ik ben bang dat ik dan te naief ben.