Het schijnt heel lang te hebben geduurd totdat de wetenschappers een consensus hebben bereikt dat consensus wetenschappelijk niets betekent. Maar toen was het al te laat.
Geredigeerd door Pascale Esveld
De wetenschappelijke consensus
Geredigeerd door Pascale Esveld
Het is helemaal niet te laat.
Want iedereen heeft de vrijheid gewoon door te gaan met de standaard wetenschappelijke methode van falsificeren van een wetenschappelijke stelling.
Hooguit kan er consensus zijnover het evrschijnsel dat geen vand ebekende wetenschappers in staat blijkt om een bepaalde stelling te falsificeren.
danis het wel zo gemakkelijk om de stelling voorlopig vioor waar aan te nemen.
zoals de stelling die zegt dat we in 2030 op 30 tot 40% moeten zitten, willen we een kans maken onomkeerbare klimaat veranderingen te voorkomen.
Om maar wat te noemen
Consensus betekent wetenschappelijk gezien niets, in tegendeel, wetenschap gaat alleen maar vooruit dor ontbreken van consensus.
Er zijn dan ook mensen die van mening zijn dat de huidige stagnatie in vooruitgang van de wetenschap wordt veoorzaakt door dat streven naar consensus.
Iedereen die iets van de geschiedenis van de wetenschap weet weet dat wetenschappelijke vooruitgang altijd door individuen geschiedde.
@anoniem
Quote: Er zijn dan ook mensen die van mening zijn dat de huidige stagnatie in vooruitgang van de wetenschap wordt veoorzaakt door dat streven naar consensus.
Ik weet niet of er echt een stagnatie is. 90% van wat we over de hersenen weten komt uit de laatste tientallen jaar en het materiaal zou tot de maan kunnen reiken. Maar zelfs zou je het als een stagnatie willen beschouwen, misschien is het een normale toestand. Thomas Kuhn in zijn boek ‘The Structure of Scientific Revolutions’ heeft een dergelijke situatie beschreven. Volgens hem heb je in wetenschap twee terugkomende situaties: normale wetenschap en wetenschappelijke revoluties
De Normale wetenschap is een langdurige periodes en is dogmatisch; Het is "puzzle solving", probeert de kleinste detailles van theorieën op te lossen. Daar vindt plaats een cumulatieve groei van kennis.
Tijdens de Wetenschappelijke revoluties verandert alles plotseling (zoals bij Newton of Einstein). Revoluties zijn niet dogmatisch, niet cumulatief (er komt dus weinig kennis erbij), zijn kortdurend en ongestructureerd, irrationeel.
Dus wat jij stagnatie noemt zou een normale stadium kunnen zijn, van groei in de breedte, van verzameling van informatie. Je kan niet elke dag wetenschappelijke revoluties hebben, je kan niet elke dag een Einstein krijgen.
Reactie is geredigeerd
Te laat voor wat?
@ Astroloog
Te laat om de consensus als geldig argument te beschouwen. Dus eerst dachten ze dat consensus belangrijk was om iets als waarheid te beschouwen. Toen hebben ze een consensus bereikt dat consensus eigenlijk niet belangrijk was. Maar de consensus hebben ze toch voor niks bereikt. Het was een paradoxgrapje.