De mindere arbeidsethos leidt tot pathologische pathos.

De ontvlamde geesten konden geen moment wachten na het artikel van vandaag over de professionele arbeidslozen. “Hoe durven ze, die profiteurs, op de verbogen rug van De Maatschappij mee te liften”, hoor je hier en daar verbolgen stemmen vlammen? Ze nemen niet eens een ogenblik van koele rust om de juiste vraag te stellen:

Sommigen om hun tijd te verdrijven, uit plezier, plichtsbesef etc. Maar de meesten werken om bestaansmiddelen te hebben. Voor brood en zout.

Welnu alle werk, dat door mensen gedaan wordt, kan ook door machines gedaan worden. En dat zal waarschijnlijk ook gebeuren. Op dat moment heb je twee toekomstmogelijkheden:

1. Of iedereen wordt een kapitalist
2. Of iedereen wordt communist

1. Als iedereen kapitalist is, heeft iedereen een leger van robots dat voor hem werkt, de producten maakt en verkoopt. Hij geniet van het fruit.

Stel echter dat niet iedereen robots heeft en slechts de huidige eigenaren van fabrieken het kapitaal hebben om robots te kopen. Wat doen de andere mensen? Hun werk kan niet goedkoper worden dan van een robot, die niet meer dan energie en onderdelen nodig heeft. Robots slapen niet en ze staken niet. Ze zijn ook niet zielig. Als je het aan mij vraagt, zou ik geen mensen in dienst nemen. Zij worden overbodig.

Gaan we dan alle mensen, die geen kapitalist kunnen worden, uitroeien? Dat kan de grote meerderheid worden.

2. Maar stel dat iedereen eenmaal een kapitalist is. De vraag is wat is voor je slim te doen? Wil je het risico nemen dat jouw robots je failliet laten gaan en dat je uiteindelijk sterft? Als je niet een bepaald risiconemend karakter hebt, waarom zou je dat willen? Kan je je kinderen vertellen dat ze moeten sterven omdat papa een gokverslaafde is? Het lijkt me dat de meeste mensen dat risico niet willen nemen en ze liever de robots in een gezamenlijke pot storten, vrij van de marktrisico’s.

Dat is communisme. BE VEEERRRRRY AFRAID!!!

Kunnen de risicoliefhebbers, de overgebleven kapitalisten, die in de minderheid zijn, overleven door slechts onderlings zaken te doen? Misschien wel, maar het is waarschijnlijker dat ze dat niet kunnen. Het lijkt me dus dat langzamerhand iedereen communist wordt. Als iedereen communist is, dan heb je een leger van robots dat alles maakt wat je nodig hebt en verder interesseert je niks.

Je kan lekker met je poep en pies bezig zijn.

Dus werken is slechts voor een klein minderheid een doel op zichzelf en voor de rest een middel om te leven. Die arbeidslozen mogen van mij wachten tot wij hen komen versterken. Noem ze maar trendzetters.