“NEW YORK – New York is in de ban van een klein drama dat zich afspeelt in een 19de-eeuws gebouw in de wijk Greenwich Village.
Reddingswerkers zijn al dagen bezig een elf maanden poes, die ergens vastzit tussen de muren of de uitweg niet kan vinden, uit haar benarde positie te bevrijden. Poes Molly vangt muizen voor de delicatessenzaak Keswick.” – lezen we in het AD
Is dit niet het bewijs dat we de ultieme vorm van menselijkheid hebben bereikt? Wij, een oceaan afstand, maken ons zorgen over de vastzittende Poes Molly. Sommige psychologen menen dat we ons eerder zorgen maken over de mensen die bij ons in de beurt zijn, dat betrokkenheid een kwestie van afstand is. Deze psychologen worden nu met een stuk van 147 woorden in de buitenlandse katern van AD weerlegd.
Nog even en we open een giro-555-molly rekening en we krijgen binnenkort een TV-show, simultaan live uitgezonden op alle netten, commercieel of niet commercieel. We zullen allemaal in dit show minister Rita Verdonk de telefoon zien opnemen en in gesprek raken met bezorgde moslims. Een kat is immers geen hond, geen varken en ook geen homo. Je zult prins Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter, prins der Nederlanden, prins van Lippe-Biesterfeld, wederopstaan en een van zijn klassieke Duitse auto voor Poes Molly laten veilen. Z.K.H. prins Willem Alexander Claus George Ferdinand, prins van Oranje, prins der Nederlanden, prins van Oranje-Nassau, jonkheer van Amsberg zal meteen al zijn energieën inzetten voor een watervervoerproject, dat het aller-zuiverste water uit het eis op Zuid-Pool, via een pijpleiding naar de plek des onheils zal vervoeren, zodat Poes Molly, niet dehydrateerd zal raken.
Met tranen in mijn ogen zie ik dit alles voor me.
Geredigeerd door Pascale Esveld
je bedoelt dat we menselijker voor dieren zijn dan voor mensen……..
@cor
Wat ik bedoelde was goed verborgen in de tekst. Het ging over wanneer we menselijk zijn. Als sommigen vragen waarom we niks aan bepaalde menselijk leed doen, komt altijd het excuus dat het een ver van mijn bed show is. Dat is echter geen goede reden. Kijk bijvoorbeeld naar dit stukje in AD. Als je een verhaal schrijft over het leed van een kat ergens aan de andere kant van de wereld en je schrijft het op een bepaalde manier, leeft iedereen met die kat mee. Maar als je na zit te denken, misschien sterven veel meer katten vandaag in mijn eigen stad, voor even zielige redenen. Het is dus niet de afstand, maar het verhaal. Welk verhaal wordt succesvol is echter een volstrekt irrationeel gebeuren, zoals het verhaal van deze kat. Of kijk bijvoorbeeld naar de walvis in de Theems. Het hele Londen, Engeland, Europa en misschien de hele wereld schreef over die walvis, iedereen leefde er mee. Aan de andere kant, dood de mens walvissen met opzet, voor gewin. Onze aandacht, inzet, inspanningen en medeleven is in dat geval veel minder. Deze irrationaliteit van massahandelingen worden goed beschreven door Jaap van Ginneken (bijvoorbeeld in Brein-Bevingen)
En er is een ander aspect aan de verhalen die we belangrijk vinden. Sommige verhalen vinden we belangrijk juist omdat de media er aandacht aan besteden. We zijn een soort kuddedieren. Als het in de krant staat, hebben we de neiging om het belangrijk te vinden. Herman en Chomsky hebben een boek (Manufacturing Consent) daarover geschreven, waarin ze voorbeelden geven over vergelijkbare gebeurtenissen, in dezelfde geografische regios en dezelfde tijdstip. Terwijl het drama hetzelfde is, schrijven de kranten over de ene gebeurtenis duizenden artikelen en over de andere, misschien drie. Chomsky en Herman maken het ook aannemelijk dat de aandacht, die sommige drammas krijgen, gebonden is aan onze eigen (nationale) belangen en aan de belangen van de eigenaars van de media, de aandeelhouders en de makers van reclame.
Het ging dus, zoals de meeste van mijn stukken, over de menselijke irrationaliteit en misdadigheid.
het is niet onmenselijk om een kat uit de boom te( kijken) helpen en het is irreeel om te denken dat we al het leed van de wereld kunnen oplossen…. of je vatbaar bent voor het drama hangst ook af van je persoonlijke situatie en stemming van het moment….. Het is natuurlijk van de gekke dat half Engeland en het vasteland op hun kop staan vanwege een verdwaalde walvis……dat is irreeel maar of het ook misdadig is? irrationaliteit hoeft niet per defenitie misdadig te zijn. Wel als je een verband legt met honger armoe en ondelijkheid. Maar het is de vraag of dat verband er is( of altijd moet zijn) m.a.w. als de mensheid wat rationeler zou zijn, zouden zulke zaken beter be oordeeld worden…….(
sorry Mihai; ik ben niet anoniem,ik vergat mijn gegevens in te vullen
Hoeveel varkens, koeien, kippen, schappen en andere dieren niet gedood worden door de Britten elke dag? Dat bewijst dat een dierenleven slechts belangrijk is als het niet verbonden is met onze belangen. Dat geldt ook voor een mensenleven. Een mensenleven is voor ons belangrijk slechts als het een lid is van onze groep, als het door de officiële vijand is verpest of als we door een mensenleven te redden rijker kunnen worden. Maar zodra we vijf cent meer kunnen verdienen, het maakt ons niet uit of iemand ervoor is gestorven, zolang het een verre, misschien gekleurde, iemand is.
Een groot deel van de dood, armoede en honger is in verband te brengen met onze illegale of immorele activiteiten. Dat is de hoogstwaarschijnlijke reden waarom er nog geen rechtbank bestaat waar wij ook aangeklaagd kunnen worden.
En zo is het.
Vrolijk Pasen en Selam!