De computer als wereldleider

Volgens Kevin Warwick zijn de machines over een paar jaar even intelligent als de mens. Bovendien kunnen de machines ook de macht van de mens overnemen. Dat is omdat we al op dit moment de macht aan machines overdragen, bijvoorbeeld op militair en financieel gebied. Niks aan de hand.

Het is interessant dat iedere keer, als er over intelligente computers wordt gesproken, speculeert men of de machines de macht zullen overnemen. Deze terugkerende redenering illustreert hoeveel de mens door macht geobsedeerd is.

De vraag is echter of we computers inderdaad moeten vrezen. Waarom veronderstellen we dat intelligente computers automatisch even machtswellustig als de mens zullen zijn? In feiten weten we niet wat een intelligente machine zal doen. Misschien zou een intelligente machine heel gelukkig als slaafje van de mens kunnen zijn. Of misschien gaat een intelligente machine de mens helemaal negeren. Waarom denken we dat we zo belangrijk zijn dat intelligente machines iets met ons zouden willen hebben?

Omdat de mens zich als het superieurstee ding in het heelal ziet, denkt de mens dat andere dingen, die intelligent zouden zijn, dezelfde machtswellust en oorlogzucht moeten hebben. Maar deze veronderstelling heeft geen onderbouw. Want intelligentie veronderstelt geen machtsdrift. De mens is machtswellustig slechts als gevolg van zijn overlevingsinstinct. Maar wie zegt dat de machines ook een overlevingsinstinct zullen hebben? Misschien zullen ze geen reet om de dood geven.

Het is weliswaar mijn mening dat om een intelligente machine te maken, we het in de eerste instantie van een doodsangst moeten voorzien. Dat betekent echter niet dat de doodsangst van een intelligente machine zich op dezelfde manier zal manifesteren als die van de mens.

De doodsangst van de mens functioneert volgens het principe van het gevangenedilemma. Dat betekent dat de mensen elkaar afmaken zelfs als samenwerking hen allemaal vooruit zou kunnen brengen. Kijk bijvoorbeeld naar het milieuproblematiek en bewapening. Onderzoeken voorspelen dat als we in dezelfde ritme blijven consumeren over een paar jaar verdwijnt de grootste deel van de mensheid. Olie en andere grondstoffen raken op, door klimaatverandering raken grote delen van de aarde onbewoonbaar. Tegelijkertijd geeft de mens $1.000.000.000.000 jaarlijks aan wapens uit. Als dat bedrag in technologie en kennis geïnvesteerd zou worden, dan zouden al onze problemen opgelost worden. Maar het is de menselijke doodsangst, die volgens het gevangenendilemma functioneert, datgene dat de mens onthoudt om deze stap te doen. Ironisch genoeg zou een toekomstige ruimtetoerist op het kruis van de mensheid kunnen lezen: Hier ligt de mens, aan zijn levenslust overleden. We kunnen het dan meteen hernoemen in het overlevingsextinct.

Om terug naar onze machines te komen, kunnen we zeggen dat ze een andere intelligentievorm dan de mens zouden kunnen hebben. Zelfs als het noodzakelijk is om de machines een overlevingsinstinct te geven, om ze intelligent te maken, zouden de machines een samenwerkende intelligentie kunnen hebben. Dat wil zeggen, dat ipv elkaar en de mens tegen te werken en af te maken, ze met elkaar en met de mens samen zouden kunnen werken. Want de mens is een soort mislukte intelligentie en een intelligente machine zal hoogstwaarschijnlijk beter zijn. De mens is hersendood, lang leven de machine.