Stel je voor: Een senator dient een wetsvoorstel in om marteling uit te bannen. In zijn wetsvoorstel wil hij het goed vaststellen wat toegestaan tijdens een ondervraging is. Hij noemt het ondervragingshandleiding X van het leger als standaard, want daar staat geen marteling in. Zijn eerdere voorstellen zijn met een grote meerderheid van 90 tegen 9 door de senaat gestemd. Dus je hebt nu een grote kans dat zijn voorstel aangenomen zal worden. Dus wat doe je als je George heet dan? Simpel: je verandert heel snel de handleiding X en je voegt daar martellingen toe.
Het is geen grapje. Het is echt gebeurd. Dat lezen we vandaag in New York Times. De republikeinse senator John McCain is de voorvechter tegen marteling. McCain, zelf gevangen genomen (voor 5 jaar) en gemarteld tijdens de Vietnamoorlog, weet hoe het voelt. Zijn afwijzing berust op twee hoofdargumenten. Ten eerste produceert marteling vooral onbetrouwbare informatie, omdat de gemartelde verhalen bedenkt die zijn folteraar tevreden zal stellen. De valse informatie bijvoorbeeld dat Saddam banden met Al-Qaeda zou hebben, was door Al-Libi tijdens marteling gefantaseerd. Ten tweede zal Amerika in de toekomst meer oorlogen voeren en de Amerikaanse soldaten lopen daardoor meer gevaar om in gevangenschap gemarteld te worden.
Nu wil McCain precies vastleggen welke technieken tijdens een ondervraging te gebruiken. Deze technieken moeten aan de Geneefse Conventie tegen foltering en andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing, getoetst worden.
Bush probeert McCain op allerlei manieren tegen te werken. Hij dreigde zijn wetsvoorstel met een veto tegen te houden. McCain heeft het echter slim aangepakt. Hij heeft zijn zogenaamde amendement aan een bestaand wetsvoorstel toegevoegd, namelijk aan de defensiebegroting van volgend jaar. Bush kan geen onderdeel van een wet vetoën, maar slechts de hele wet. Maar dat zou betekenen dat Bush zijn eigen begroting zou tegenstemmen.
Hiervoor heeft het Witte Huis andere trucs gebruikt. Bijvoorbeeld door de merteling “enhanced interegation technieque” te noemen. Men deed ook alsof men slechts in Amerika niet mocht martelen, maar wel in het buitenland en ging marteling outsourcen aan minder koosjere regimes in het Midden-Oosten. Men beschouwde de gevangenen ook als “unlawful combatants”, wat volgens Washington zou betekenen dat ze niet onder het Geneefse Conventie vallen. De nieuwste truc is dus het ondervragingshandleiding aan te passen. Jeroen Bosch zou in het Witte Huis een onuitputtelijke bron van inspiratie vinden.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Be First to Comment