Skip to content

Tag: Israel

Kustaw Bessems trapt in drogreden van Israël-lobby

In mijn nieuwste blog bespreek ik hoe Kustaw Bessems, net als vele anderen, zich laat misleiden door de Israël-lobby. In zijn artikel in de Volkskrant stelt hij dat de historische band van Joden met Palestina betekent dat Israël geen koloniaal project kan zijn. Deze gedachtegang wordt vaak gebruikt door de Israël-lobby om de legitieme dekolonisatiebeweging van Palestijnen te delegitimeren. Echter, volgens het internationaal recht is de situatie in Palestina een onderbroken proces van dekolonisatie. Het recht op zelfbeschikking van de Palestijnen wordt erkend en ondersteund door het internationaal recht, wat inhoudt dat de bezetting van de Westbank en Gaza illegaal is. Bessems’ misvattingen zijn een duidelijk voorbeeld van hoe de Israël-lobby invloed uitoefent op de media en publieke opinie.

Palestina gaat over dekolonisatie

In haar opiniestuk van 13-05 in het NRC, schrijft Jessica V. Roitman dat het Israëlisch-Palestijns conflict onterecht door de bril van het kolonialisme wordt bekeken. Dit is een betwistbare claim. Volgens het Internationaal Gerechtshof is de situatie in Palestina een onderbroken geval van dekolonisatie, veroorzaakt door oorlogen en bezetting, die hebben geleid tot ontzegging van het recht op zelfbeschikking voor het Palestijnse volk.

Stop valse beschuldigingen van antisemitisme

In een tijd waarin het Israëlisch-Palestijnse conflict steeds meer aandacht krijgt, wordt de discussie vaak vertroebeld door het onrechtmatig gebruik van antisemitisme-beschuldigingen. Dit fenomeen werd recentelijk weer onder de aandacht gebracht door de controversiële cartoon van Jos Collignon in de Volkskrant. Deze kwestie roept belangrijke vragen op over de grenzen van vrije meningsuiting en de verantwoordelijkheid van media in het weergeven van politieke conflicten.

Israël of Hamas: Wie wordt echt aan het oorlogsrecht gehouden?

Robbert de Witt, chef van EW Magazine, bracht onlangs een opvallende stelling naar voren: “Kennelijk geldt het oorlogsrecht niet voor Hamas”. Hij beweert dat, terwijl van Israël geëist wordt het oorlogsrecht te respecteren, dergelijke eisen niet aan Hamas gesteld worden. Na een beknopte factcheck blijkt de werkelijkheid echter omgekeerd te zijn.

Palestina: Een Juridisch Geval van Dekolonisatie

In dit blogbericht neem ik de stelling in dat het Israëlisch-Palestijnse conflict diep geworteld is in koloniale geschiedenis en internationaal recht, in tegenstelling tot wat sommige pundits beweren dat Palestina niets met dekolonisatie te maken heeft. Door de evolutie van mandaatgebieden, de Balfour-verklaring, en de oorlogen en bezettingen die volgden te analyseren, bied ik een grondige onderbouwing voor de bewering dat de bezette Palestijnse gebieden gedekoloniseerd moeten worden conform internationaal recht. Het artikel dient als een weerlegging van simplistische of misleidende interpretaties en benadrukt de juridische plicht van de internationale gemeenschap om actie te ondernemen.

Alles wat u over de oorlog van 1948 tussen Israël en de Arabieren moet weten

Alles wat u over de oorlog van 1948 tussen Israël en de Arabieren moet weten is een diepgaande analyse van het Israëlisch-Palestijns conflict. Het artikel betwist de gangbare opvattingen en belicht de genuanceerde realiteit. Het bespreekt de VN-verdeling van 1947, de reactie van de Palestijnen, en de houding van de zionisten. Het artikel benadrukt dat veel Palestijnen bereid waren om te onderhandelen en vrede te sluiten, maar dat deze pogingen werden genegeerd of afgewezen door zionistische leiders. Het stelt ook dat de zionisten nooit echt akkoord gingen met de verdeling.

Mark Rutte gaat niet over Palestijns verzet

In dit blogpost neem ik de controversiële uitspraken van premier Mark Rutte over het Israël-Palestina-conflict onder de loep. Is Nederland wel in de positie om morele en juridische uitspraken te doen over Palestijns verzet? Ik onderzoek de discrepanties tussen Nederland’s internationale verplichtingen en haar daadwerkelijke standpunten. Ontdek waarom Rutte misschien niet het spreekrecht heeft dat hij denkt te hebben.

Wat schuilt achter Netanyahu’s hervormingsplannen?

Freek Vergeer van CIDI schreef in het AD dat de hervormingsplannen van Netanyahu voor de rechtsstaat niet per se slecht zijn, aangezien de Knesset een democratisch orgaan is en het Hooggerechtshof niet. Echter Vergeer vergeet dat deze plannen dictatoriaal voor de Palestijnen onder bezetting zijn. De plannen zijn bedoeld om de Palestijnen makkelijker te onteigenen, zonder bemoeienis van de rechters.

Hoe bindend zijn de adviesopinies van het Internationaal Gerechtshof?

Het ANP maakte een bericht over een VN-resolutie van 30 december, waar de VN het Internationaal Gerechtshof een adviesopinie vraagt “over de juridische gevolgen van de Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden.” Echter het bericht eindigt misleidend:

“Het in Den Haag gevestigde IGH is het hoogste VN-gerechtshof dat zich uitspreekt over geschillen tussen staten. De uitspraken zijn bindend, hoewel het hof niet de middelen heeft ze af te dwingen. Het IGH boog zich voor het laatst over het conflict tussen Israël en de Palestijnen in 2004, toen het oordeelde dat een Israëlische scheidingsmuur onwettig was.” [mijn vet]

Waarom is Israël tegen het Internationaal Gerechtshof?

Israëls VN-ambassadeur Gilad Erdan zei in 2019: “Jews resolve things in court, Arabs pull out a weapon.” Echter hij stemde net tegen een nieuwe adviesopinie van het International Gerechtshof. Dit weerlegt de Israëlische mythe dat het conflict is een strijd tussen redelijke, vreedzame Israëli’s en irrationele, oorlogszuchtige Arabieren. In feiten kozen de Arabieren vaak voor de gang naar de rechter en Israël voor de oorlog.

Geboortecijfer Palestijnen ‘ernstige existentiële dreiging’

Washington Post publiceerde net een opiniestuk van Ronald S. Lauder, president van World Jewish Congress. Hier smeekt hij Joe Biden om iets te doen want:

“The nation faces a grave existential threat … from its own demographics. In 2020 the Arab population living between the Mediterranean Sea and the Jordan River rose slightly above the Jewish population… This small Palestinian majority will become a significant one in a decade or two. This means that if the status quo persists and Israel continues to rule over the West Bank, it will in a relatively short time face a cruel dilemma: If it gives Palestinians full citizenship — and therefore full rights — it will no longer be Jewish. If it doesn’t do so, it will no longer be democratic. Either way, Israel, as a Jewish democratic state, will cease to exist.

No external threat is as dangerous to the Zionist enterprise as this internal one. The basic premise of Zionism is that there should be one place on earth where Jews are the majority — so that this majority can exercise its right to self-determination within a democratic framework. If the Jews do not have a solid majority in their own land, Zionism will collapse.

The emerging demographic reality and the increasingly confrontational Palestinian mind-set foretell the Palestinian demand Israel will likely soon face: one person, one vote.”

CIDI snapt niks van analogieën

Negentien Amerikaanse congresleden dienden een resolutie in dat de Amerikanen het recht op boycot hebben. De resolutie was tegen het stijgende aantal anti-BDS wetten in meerdere Amerikaanse staten. CIDI schreef onmiddellijk een stuk met de titel “Radicaliserende Democraten VS vergelijken Israël met nazi’s in pro-BDS-motie.” En in de tekst staat: “De vergelijking is volgens de IHRA-definitie antisemitisch.” Ik zal hieronder aantonen dat de resolutie Israël niet met nazi’s vergelijkt en dat CIDI drogredeneert.

Brief aan Unilever over verkoop Ben & Jerry’s

Ik heb Unilever gemaild:
Met teleurstelling heb ik het nieuws gelezen dat Unilever Ben & Jerry’s in Israël heeft verkocht aan de huidige licensie houder Avi Zinger om het alsnog mogelijk te maken om in de Palestijnse Bezette Gebieden het Amerikaanse merk te verkopen. Het ijs zal in Israël en de Westelijke Jordaanoever voortaan worden verkocht onder de Hebreeuwse en Arabische naam, maar het merk behoudt dezelfde ‘look en feel’ en het blijft hetzelfde ijs. Unilever sprak in een toelichting van een “complexe en gevoelige kwestie” en zegt te geloven dat dit de beste uitkomst is voor Ben & Jerry’s in Israël. Dit toont aan hoe hypocriet het bedrijf de Palestijnen discrimineert, omdat men in maart de headlines kon lezen: “Consumer goods giant Unilever to suspend its Russian imports, exports.”

Sociaaldarwinist Wopke Hoekstra

Aan Hoekstra moest ik denken toen ik een artikel over Hannah Arendt in het blad European Journal of Political Theory las. Hoekstra vertelde de Tweede Kamer over het recente rapport van Amnesty International dat Israël apartheid zou plegen. Hij erkende dat Amnesty grondig onderzoek deed, dat de bezetting het Palestijnse leven verslechtert, de ongelijke status van de Palestijnen onder bezetting, dat Israël volkenrecht schendt en dat de nederzettingen illegaal zijn. Maar dan trekt hij een rare conclusie:

Westbankrover Naftali Bennett en andere drogredenaars

De legende wil dat een journalist de fameuze bankrover Willie Sutton vroeg waarom hij banken beroofde. “Omdat daar het geld is,” antwoorde hij. Aan Sutton’s logica moest ik denken toen ik het argument van de Israëlische premier Naftali Bennett las. Waarom, vroeg men, liet hij de Israëlische vlaggenmars door het bezette Oost-Jeruzalem gaan en niet op een alternatieve route? Omdat de mars door de Arabische wijken: “Strengthens sovereignty… If we hadn’t done it through the normal route, we would effectively never be able to go back to it. It could have been a withdrawal of sovereignty.”

PVV, SGP en ChristenUnie zijn medeplichtig aan oorlogsmisdaden

PVV, SGP en ChristenUnie stelden Kamervragen omdat de minister van Buitenlandse Zaken, Wopke Hoekstra, de Palestijnse mensenrechtenorganisatie Al-Haq bezocht, die door Israël als terreurorganisatie is bestempeld, samen met 5 andere NGO’s. We zien hier hoe het Westen de Palestijnen onderdrukt: bij elke scheet van Israël stelt men Kamervragen, maar niemand spreekt de Israël-supporters aan op hun steun van Israëlische oorlogsmisdaden.

WOB-verzoek The Rights Forum volstrekt legitiem

In hun boek “The Human Right to Dominate”, beschrijven Nicola Perugini en Neve Gordon hoe de Israëlische kolonisten de terminologie van de mensenrechten misbruiken om de Palestijnen te onderdrukken en te verdrijven. Hetzelfde doen Matthijs de Blois en Freek Vergeer (voortaan de auteurs) in hun opiniestuk in Reformatorisch Dagblad. Ze vallen The Rights Forum (TRF) aan, voor een WOB-verzoek over de universiteiten. TRF vraagt welke contacten universiteiten met Israël en verschillende lobby’s hebben.

CIDI’s rechtszaak tegen Baudet is gevaarlijk

CIDI sleept Thierry Baudet voor de rechter omdat hij het coronabeleid met de Jodenvervolging vergelijkt. Bijvoorbeeld: ‘De ongevaccineerden zijn de nieuwe Joden, de wegkijkende uitsluiters zijn de nieuwe nazi’s en NSB-ers’. Baudet ‘bagatelliseert de Holocaust,’ aldus CIDI. Laten we vergeten dat CIDI een denkfout maakt, want als iemand van een mug een olifant maakt, wil niet zeggen dat hij de olifant futiliseert. Deze rechtszaak is kansloos, maar kan een gevaarlijk precedent scheppen: de Israël-supporters kunnen dit misbruiken om andere legitieme argumenten te verbieden. Hieronder drie voorbeelden.

Levensgevaarlijke motie

Op een dag in 1964 keek de Amerikaanse admiraal Horacio Rivero naar de wereldkaart en riep: “Ik wil Diego Garcia!” Het eiland lag in de Chagosarchipel, zeer geschikt om snel Afrika, China, India, Rusland en het Midden-Oosten aan te vallen. Op bommenwerper afstand. Maar het eiland was onderdeel van de Britse kolonie Mauritius. Het was ook bevolkt en Rivero vertrouwde de ‘gekleurden’ niet.

Parlement haat Palestijnen

André Nollkaemper, de juridische adviseur van het kabinet en decaan van Faculteit der Rechtsgeleerdheid bij UVA, betoogde in een opiniestuk in het NRC dat Nederland de Palestijnse staat moet erkennen. Het viel me op dat zijn juridisch gestaafde voorstellen als moties in de Tweede Kamer zijn verworpen. Dit suggereert dat onze parlementariërs een anti-Palestijnse bias hebben.

Nieuwe definitie antisemitisme is beter

Zo’n tweehonderd internationale onderzoekers hebben een nieuwe definitie van antisemitisme voorgesteld (de Jerusalem Declaration on Antisemitism), als tegenhanger van de onvolmaakte IHRA-definitie, die door veel Israël-supporters wordt gelobbyd. Het probleem is dat de IHRA-definitie met elf voorbeelden komt, waarvan vier omstreden zijn. Israël-supporters beschouwen ook de omstreden voorbeelden als onderdeel van de definitie en misbruiken deze om monden onterecht te snoeren.

Waarom IHRA-antisemitismedefinitie wel monddood maakt

PVDA adopteerde de IHRA-definitie van antisemitisme. Jaap Hamburger betoogde op 22 februari in het NRC dat deze definitie kritiek op Israël monddood maakt. Esther Voet en Bart Schut ontkenden dit. Ik wil aantonen dat Hamburger gelijk heeft en dit illustreren met voorbeelden waar Voet en andere Israël-supporters mensen valselijk van antisemitisme beschuldigden.

Witwasser Han ten Broeke

Han ten Broeke twitterde: “We gaan niet toestaan dat achterlijke gewoonten uit het Midden-Oosten (geweld en intimidatie van andersdenkenden en ongelovigen) hier wortel schieten!” Nadia Bouras, Universitair Docent bij de Universiteit Leiden, vroeg Ten Broeke terecht: “Als je die landen in het Midden-Oosten zo achterlijk vindt, waarom doet de regering onder leiding van de VVD er gretig zaken mee?” Han reageerde niet inhoudelijk, hij suggereerde represailles tegen Bouras: “Maar ik heb nog banden met de @UniLeiden en dus alle reden om me ook functioneel zorgen te maken over niveau, niet alleen als alumnus.” Carel Stolker, de Rector Magnificus van de universiteit, mengde zich in de discussie: “Slechte tweet van alumnus Han ten Broeke. Zo ken ik ‘m niet. Debatteren – ook op Twitter – doe je op inhoud, en nooit ad hominem. En al helemaal niet door de werkgever er bij te betrekken.” Ik ben het met Stolker oneens: Ten Broeke debatteert zeldzaam op inhoud, tenminste niet in het Palestina-debat.

Europa is verplicht om in te grijpen in het Midden-Oosten

In haar opiniestuk van 27 juni 2016 in de Volkskrant, valt Elise Friedmann een stropop aan.

Volgens haar heeft Israël geen plichten aan Europa, omdat het land geen cadeau van Europa aan de Joden was, als compensatie voor de Holocaust. (Friedmann herhaalt het argument van de Israëlische president Reuven Rivlin voor het Europees Parlement.) ‘Europa heeft geen enkel recht om Israël de maat te nemen en zijn wil op te leggen,’ aldus Rivlin en Friedmann. Dit argument gaat fout om drie redenen.

De VVD laat zich ringeloren door de Israël-lobby

Op 26 maart stelde Han ten Broeke Kamervragen over de benoeming van de Canadese Michael Lynk als VN-rapporteur. Lynk gaat rapporteren over mensenrechtenschendingen in de Palestijnse gebieden. CIDI kopte met lichtsnelheid: ‘VN benoemt partijdige mensenrechtenrapporteur. Anti-Israëlische partijdigheid lijkt langzamerhand een voorwaarde voor deze functie.’ Ik ging het factchecken. Vooral omdat ik al boos was dat de Israëlische lobby rechtsgeleerde William Schabas eerder kapot maakte, toen hij voor een dergelijke commissie werd benoemd. Men ging zijn vuilniszakken doorwroeten totdat Schabas er genoeg van kreeg en de functie weigerde. Dit terwijl hij de meest integere, deskundige en gerespecteerde jurist is.

Beste Israëlsupporters,

Oorlog is voetbal en – zoals bij elke wedstrijd – speelt men volgens bepaalde regels. De Palestinasupporters menen dat Israël in Gaza met uitgestrekt been tekeer gaat. Jullie daarentegen menen dat Hamas een schwalbe flikt. Zo voeren we een strijd om de publieke opiniebeker voor onszelf te winnen. Maar ook een verbale oorlog voert men volgens regels – en drogredenen zijn vals. Dit epistel is een vriendelijk verzoek om niet meer vals te spelen.

Wie is de schuldige in Palestina en wat is de oplossing?

De ruzie in Palestina duurt nu al honderd jaar, sinds Groot Brittannië deze Ottomaanse koloniën in 1917 bevrijdde. Twee grote argumenten domineren dit debat. Een kamp zegt dat alle moslims de joden willen uitroeien en dat de vrede pas zal komen als de moslims Israël leven zullen gunnen. Het andere kamp zegt dat Israël meer land wil bemachtigen dan volkenrecht haar gunt. En dat er pas vrede zal komen als Israël een Palestijnse staat accepteert in het gebied tussen de groene lijn en de Jordaan, plus Gaza. Ik ben zelf niet neutraal en denk dat volkenrecht de Palestijnen het recht op dit gebied geeft. Maar zelfs als ik niet neutraal ben, is mijn oplossing dat wel.

Han ten Broeke en de kunst van het afleiden

Een goede debater is een buldog. Hij bijt zich vast in een tennisbal en laat hem nooit meer los. De bal is de stelling in het debat. De ene buldog probeert de bal te beschermen en de opponent wil juist de bal verscheuren. Als ze niet op de bal spelen, zijn ze aan het drogredeneren. Nou hebben VVD’ers Han ten Broeke en Frits Bolkestein zich in het Palestinadebat geworpen, maar ze raken de bal nauwelijks.

Amichai Magen in de Tweede Kamer

Gisteren sprak Amichai Magen op een speciale vergadering van BuZa en Defensie woordvoerders, over Gaza en Hamas. Dat is heel fout. Het is niet fout omdat Amichai Magen lid is van de World Jewish Diplomatic Corps of the World Jewish Congress. Immers iedereen mag zich organiseren en zijn argument presenteren. Het is ook niet fout omdat de Tweede Kamer slechts één kant van het verhaal beluistert. Het is fout omdat Amichai Magen het woord ‘lawfare’ gebruikt. Daarmee diskwalificeert hij het Internationaal Recht, en bevordert het recht van de sterkste. Hij toont zich als een Machiavellist.

Hoe Van Agt Israël in zijn eentje vernietigde

In het begin schreven de overwinnaars de geschiedenis. Later kwamen er professionele historici. Nu – in de postmoderne chaos – wordt geschiedenis gemaakt door de grootste monden. Zoals Max Pam en Theodor Holman. En de krant van bijna wakker Nederland.

Dit is de geschiedenis van de slechte David (Dries Van Agt) die de goede Goliath (Israël) ging vernietigen. Bewapend met een PowerPointje, trok David ten strijde tijdens het symposium over de interreligieuze en interculturele dialoog in Nijmegen, afgelopen donderdag. David’s strijdkreet was: Duitsland heeft de Joden onrecht gedaan, dus Duitsland moest boeten, niet de Palestijnen. Israël had in een deel van Duitsland opgericht moeten worden.

Volkskrant intellectueel blasé

Volkskrant heeft mijn onderstaand ingezonden stuk niet geplaatst. Daarentegen publiceerde VK twee bla-bla columns van Thomas von der Dunk en Stieven Ramdharie, over hetzelfde onderwerp. Give me a break guys. Je moet me niet vertellen dat deze stukken beter zijn dan het mijne.

Zij herkauwen banaliteiten en clichés, houden de lezers binnen veilige denkramen, zoals imampreken in een Afghaans dorp, waar nooit een auto is geweest. Hun stukken bevatten gossip en drogredenen. Mijn stuk is een onweerlegbaar rationeel argument, origineel, out of the box, afwijkend van het officiële dogma.

Likoed overtreft Franz Kafka

Er waren eens twee jongens, een met een honkbalknuppel en de andere zonder. En ze hadden ruzie. De jongen zonder honkbalknuppel pakte een steen om te gooien, maar de jongen met de honkbalknuppel riep: “Met stenen gooien is oneerlijk! Je bent een lafaard! Echte gevechten tussen echte mannen worden slechts met honkbalknuppels uitgevochten.” Voor de jongen met de honkbalknuppel is dat is misschien slim te roepen, maar de andere jongen is niet dom, noch verplicht om zich te laten doodknuppelen.

Net zoals de jongen met de honkbalknuppel, probeert Likoed ons de regels van een gevecht te verkopen waarin Israël altijd wint. Regels waarmee Israël de Palestijnen etnisch kan zuiveren van hun grond, ongehinderd door onwelwillende Palestijnen. Likoed wil dat de Palestijnen geen aanslagen op burgers plegen.

Drogredenen van pro-Israëlische debatteerders (5)

Een drogreden van pro-Israëlische debatteerders is dat hun tegenstanders zich over andere volkeren niet bekommeren. Slechts over de Palestijnen. Hier een voorbeeld:

“Maak jij je (wellicht elders, want hier hoor ik jou daar niet over) ook zo druk over het recht op externe zelfbeschikking van de Koerden, die dus wel een echt apart volk vormen, in tegenstelling tot de zg. ‘Palestijnen’?
En de Koerden worden in de diverse staten die zich over hun aloude grondgebied uitstrekken wel gruwelijk gediscrimineerd.”, AJ-Raalte

Drogredenen van pro-Israëlische debatteerders (4)

Een van de drogredenen van de pro-Israëlische debatteerders is dat in 1948 Joden de Arabische landen zijn ontvlucht. Kijk naar het opiniestuk van Wilders, waar het argument is als volgt:

Premisse 1: “Er vluchtten méér Joden uit de Arabische landen dan de 710.000 Arabieren die uit Israël vluchtten.”
Andere premissen….
Conclusie: Palestijnen hebben geen recht op een eigen staat in de gebieden die Israël heeft veroverd in 1967.

Richard Goldstone the sequel

Mijn advies voor iedereen is zowel het opiniestuk van Richard Goldstone te lezen, als het McGowan Davis-rapport dat Goldstone in zijn stuk noemt. Hier zijn mijn conclusies:

HP / De Tijd, HET PAROOL en Likoed citeren Goldstone en beweren dat Goldstone zegt dat er geen oorlogsmisdaden door Israël zijn gepleegd, omdat Goldstone zou zeggen dat Israël burgers niet opzettelijk heeft beschoten. Dit is onjuist.

Wat heeft Richard Goldstone gezegd?

Blogger Likoed kopt vandaag “Géén Israëlische oorlogsmisdaden in GAZA.” Tijd voor een quick fact check.

Likoed schrijft het volgende: “Hij [Goldstone] pleit Israel [sic] nu vrij” en citeert zijn opiniestuk uit Washington Post als volgt: “Burgers zijn geen opzettelijk doelwit als gevolg van het Israelische [sic] beleid geweest. Wel zijn er in enkele gevallen door individuele soldaten fouten gemaakt.”

Hoe bindend zijn de uitspraken van het Internationaal Gerechtshof?

Ik vond een onjuiste uitspraak op het internet:

“Het Internationale Gerechtshof (ICJ) maakt deel uit van de Verenigde Naties en haar belangrijkste functies zijn het bemiddelen in juridische geschillen door staten te adviseren over juridische kwesties, die haar worden aangereikt door daartoe bevoegde internationale organen, agentschappen, en de Algemene Vergadering van de VN. De ICJ moet niet worden verward met het Internationale Strafhof, die wereldwijd bindende rechtspraak kan uitoefenen. De rol van het Internationale Gerechtshof is m.a.w. niet bindend maar enkel adviserend.” [vet in het origineel]

Hardkoppig okkupasie

Pro-Israëlische debateerders op het internet beweren regelmatig dat de Westelijke Jordaanoever niet ‘bezet’ is, maar ‘betwist.’ Een van mijn argumenten dat deze gebieden bezet zijn, baseert zich op de uitspraken van het Israëlische Hooggerechtshof. Het Hof heeft namelijk in een behoorlijk aantal uitspraken gezegd dat deze gebieden ‘bezet’ zijn. Sterker nog, in bepaalde rechtszaken verdedigt de Israëlische regering haar handelingen zelfs met beroep op het argument dat ze bezet zijn. Dus de Israëlische regering geeft toe dat ze bezet zijn. Desondanks ontkennen onze debateerders tot de laatste druppel inkt dat het Hof dat zou hebben gezegd.

Een voorbeeld van een dergelijke debateerder is blogger E.T., die, naar zijn eigen zeggen, ‘14 jaar in een nederzetting in Jehuda weShomron, a.k.a. de betwiste gebieden’ woont. Ik wil hieronder een typische discussie tussen ons weergeven, met wat extra commentaar en een weerlegging van zijn stellingen.