Skip to content

Tag: islamdebat

Hypocrisie Ontmaskerd: Waarom Mona Keijzer Slachtofferrol Speelt

Vrijheid van meningsuiting is een hoeksteen van de democratie, maar wordt vaak misbruikt door machthebbers om kwetsbare minderheden aan te vallen. In mijn opiniestuk analyseer ik de zaak rond minister Mona Keijzer, die haar omstreden uitspraken over moslims en antisemitisme verdedigt onder het mom van vrije meningsuiting, terwijl ze zelf juridische stappen onderneemt tegen kritiek. Ze is hypocriet.

Ik laat zien hoe Europese rechtspraak vrijheid van meningsuiting inperkt voor machtigen en deze beschermt voor minderheden.

Keijzers uitspraken passen in een zorgwekkende trend van islamofobie en intimidatie, met schadelijke gevolgen voor moslims en het maatschappelijk debat over Palestina.

Gert-Jan Segers snapt niks van islamkritiek

Toen Twitter Geert Wilders schorste, uitte columniste Emine Ugur kritiek op de drogreden van Dominique van der Heyde, chef politieke redactie van de NOS. Van der Heyde tweette: “Geert Wilders speelt al ruim 18 jaar een rol in onze democratie. Of je zijn mening nu wel of niet op prijs stelt, hij vertegenwoordigt veel Nederlandse kiezers.” Het is een drogreden omdat het irrelevant is hoeveel volgelingen een politicus heeft. Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens vindt juist dat hoe meer bereik iemand heeft, hoe minder haat hij mag zaaien.

Paranoia leidt tot burgeroorlog

In een Bosnische kroeg vroeg een Amerikaanse journalist een Servische collega wie de grootste Servische serieverkrachter was in hun burgeroorlog. ‘Gruban Malic,’ antwoordde de Serviër en de Amerikaan gaf de informatie door aan het Joegoslavië-tribunaal. Gruban verscheen op posters met de meest gezochte oorlogsmisdadigers en de Joegoslaven hebben goed gelachen, want hij was een fictief personage uit een roman.

De ziekte van Machteld Zee

Doctor Machteld Zee zei in een interview in het AD: “…leidende multiculturalisten menen letterlijk dat moslims gevrijwaard moeten blijven van kritiek omdat zij daarvan psychologische schade zouden ondervinden.”(1)Wierd Duk. (2016, 04 oktober). ‘Achter islamisering zit een plan’. Algemeen Dagblad. Geraadpleegd van … Continue reading Laten we dit factchecken.

References

References
1Wierd Duk. (2016, 04 oktober). ‘Achter islamisering zit een plan’. Algemeen Dagblad. Geraadpleegd van https://www.ad.nl/nieuws/achter-islamisering-zit-een-plan~a88e1806/

Bevrijd de vrouw van de bikini!

Bikini’s zijn onderdrukking. De vrouw kiest niet vrij voor de bikini, maar is gedwongen door de achterlijke christelijke cultuur. Zij is preuts en schaamt zich als gevolg van eeuwenlange indoctrinatie door de mythe van Adam en Eva, die zich plotseling voor hun naakte lichaam schaamden, na het bijten in een appel. Het is dus hoogtijd om vrouwen te bevrijden en de bikini te verbieden. Alle vrouwen moeten voortaan naakt op het strand.

Thierry Baudet is hypocriet

WTF dacht ik toen Thierry Baudet een link tweette naar een opiniestuk in de New York Times. De auteur, Nicholas Kristof, beweert dat Amerikaanse universiteiten conservatieven discrimineren. Slechts 6 à 11 procent van de hoogleraren in de geesteswetenschappen stemt op Republikeinen; in de sociale wetenschappen tussen 7 en 9 procent. ‘Ik ben het equivalent van iemand die homo was in Mississippi in 1950,’ zegt een conservatieve professor. Verontrustend dacht ik, hier moeten we iets aan doen.

Halbe Zijlstra de Holocaust-lesontkenner

‘Onze manier van leven staat onder druk,’ schreef Halbe Zijlstra op de site van de VVD. Want de moslims bedreigen ‘onze’ liberale waarden. Zij kwamen hier voor ‘ons’ geld en niet omdat ze vervolgd werden; niet omdat ze ‘onze’ normen en vrijheid willen. Om zijn stelling te bewijzen, schrijft Zijlstra onder andere: ‘Denk aan de vele scholen waar men de Holocaust niet of nauwelijks behandelt om daarmee problemen met moslim leerlingen te voorkomen.’ Omdat ik deze zorgwekkende stelling een paar keer eerder heb gehoord, ging ik haar controleren. Hier komen mijn bevindingen.

Hoeveel haat past in Jan Dijkgraaf’s duim?

De Islam is zoals voetbal: iedereen langs de lijn weet het beter dan de spelers in het veld. Vooral de columnisten. Zij weten bij elke denkbare situatie hoe de moslim zou denken en reageren. Neem bijvoorbeeld Jan Dijkgraaf in Metro. Hij schreef over een initiatief van Lies Roest van GroenLinks in Rotterdam, om een regenboogzebrapad te maken bij het Centraal Station of op de Coolsingel. Maar toen had Dijkgraaf nog 48 van zijn 99 woorden over om zijn babbelquotum te halen. Dus zoog hij iets over de moslims uit zijn duim:

“Benieuwd of NIDA, de islamitische partij die met twee zetels in de Rotterdamse raad zit, het voorstel gaat steunen. Want Nourdin El Ouali en Aydin Peksert (ja, tuurlijk, ik moest hun namen ook opzoeken) kunnen toch moeilijk tegen zo’n visuele verbeelding van Artikel 1 van de Grondwet zijn?”

J’accuse Bram Moszkowicz

Op 20 mei nam de Tweede Kamer de motie van Joram van Klaveren aan, om subsidie te weigeren aan “organisaties die antisemitische propaganda bedrijven.” Goed plan, dacht ik eerst. Want het is niet de taak van de staat om haat te verspreiden. Maar toen las ik de open brief van Bram Moszkowicz op GeenStijl. En na een rits van voor mij onbekende voorbeelden, schreef Bram:

“En ICCO ten slotte – ook geen onbekende hulpclub – ondersteunde ‘Electronic Intifada’, een entiteit die onder meer geweld tegen Joodse burgers rechtvaardigt en een zeer antisemitisch geschrift als ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’ als legitieme bron opvoert.”

Luister niet naar propaganda tegen moslims

Het eerste doel van propaganda is om ons te overtuigen dat slechts geweld het conflict zal oplossen. We kunnen met de vijand noch onderhandelen, noch hem met rationele argumenten overtuigen. Want hij heeft onvervulbare, geschifte eisen; hij wil ons vermoorden ongeacht wat we zouden doen; hij haat ons voor wie we zijn niet voor wat we doen. Wij hebben de psychologische neiging om dit te geloven. We zetten de ratio op nul en geven het overlevingsinstinct het stuur. We denken: “We hebben nu geen tijd om propaganda te controleren. Als we de vijand om foute redenen uitroeien, dan is het een foutje. Beter een foutje dan zelf dood. We schrijven daarna een rapportje en beloven beterschap.” Ook in het terrorismedebat lopen we dit gevaar.

Factcheck: plegen moslima’s baarmoederjihad?

PVV-kamerlid Machiel de Graaf beweerde gisteren in de Tweede Kamer dat moslims de Nederlandse eigenheid, identiteit en cultuur via immigratie en de baarmoeder ‘om zeep helpen’:

“De scholen zien een lawine aan kinderen tegemoet die vernoemd zijn naar Mohammed. We gaan het meemaken dat de meerderheid van alle kinderen op school islamitisch is… De naam Mohammed, met alle vervoegingen zoals Moehammad, Moehammed of Mahmoed, was in 2013 de één na populairste geboortenaam.”

Laten we dit controleren. Ik heb De Graaf gevraagd waar de cijfers vandaan komen en hij verwees me naar het Meertens Instituut en de Sociale Verzekeringsbank. Ik heb de PDF van de Verzekeringsbank gedownload en – verrek – het klopt. Alle 36 verbuigingen van Mohammed tellen 739 geboren jongens en de naam staat op de tweede plek, na Sem met 740.

Thierry Baudet durft te generaliseren over de islam

Thierry Baudet wil generaliseren. Over de islam. Goed plan zou ik zeggen, maar dan moet hij ook goed generaliseren. Want als hij over het weer wil generaliseren en daarna zegt hij dat het altijd en overal regent, dan is hij bezig met een haastige generalisatie. En dat doet Baudet ook in zijn column in het NRC. Door ruimtegebrek zal ik slechts zijn eerste stelling weerleggen. In zijn stuk noemt Baudet drie ‘fundamentele’ verschillen tussen islam en christendom. “Verschillen die de islam problematischer maken; moeilijker in te passen in een democratie.”

Het eerste verschil is dat:

“In de islam is de Koran het woord van God zelf. Het zou zijn gedicteerd aan de moslimprofeet Mohammed, die deze goddelijke woorden nauwgezet liet neerschrijven. Het geschrift geniet om die reden de status van onfeilbaarheid en dient letterlijk te worden begrepen. Door deze opvatting over de aard van het heilige boek wordt herinterpretatie en relativering onmogelijk .

Het christelijke Nieuwe Testament zit anders in elkaar. Het is geschreven door een aantal mensen van vlees en bloed die daarin hun eigen visie op Jezus hebben neergelegd. Het boekwerk is niet het woord van God zelf, maar slechts een getuigenis over de gebeurtenissen rondom Jezus. Die getuigenissen zijn feilbaar en spreken elkaar tegen, en anders dan de islam is een minder letterlijke uitleg daardoor vanuit het wezen van het christendom gemakkelijk te rechtvaardigen.”