Max Pam produceert het ideale voorbeeld van ad hominem in de Volkskrant van vandaag:
“De Waffen-SS heeft, ook in de buurt waar Günter Grass heeft gezeten, de gruwelijkste misdaden bedreven. De Waffen-SS had zo veel lol in het standrechtelijk ombrengen van Joden en ander gespuis, dat er sprake is geweest van ‘executietoerisme’. Van heinde en ver kwamen ze aangesneld om deel te nemen aan het Joden neermaaien. […] Misschien is Günter Grass vandaag niet meteen een nazi en een antisemiet, maar in 1944 was hij dat wel. Het zou wel zo rechtvaardig zijn geweest als hem, bij de eerste stap op Tsjechische bodem, een kogel door de kop was geschoten. […] Niet te vergeven valt dat hij zich nadien als een goeroe heeft ontwikkeld tot ‘het geweten van Duitsland’, die aan alle Duitsers ging uitleggen hoe fatsoen eruit ziet en op welke partij ze moesten stemmen. […] Kritiek op Israël is vaak terecht […] maar uit de mond van Günter Grass klinkt die vals en hol.”
Dit is evident een aanval op persoon. Laat ik het illustreren met een analogie: