Pieter Klok, hoofdredacteur van de Volkskrant, vindt het redelijk dat columnist Max Pam een twitteraar voor de rechter sleept omdat de twitteraar één van zijn columns ‘racistisch’ noemt. De chef zegt dat racisme strafbaar is en daardoor een zware aanklacht: ‘Een column of een mens zonder uitgebreide onderbouwing tot racistisch bestempelen is daardoor niet in de eerste plaats een meningsuiting, maar vooral een poging de vrijheid van meningsuiting van een ander te beperken.’
Max Pam doet hetzelfde
Ook antisemitisme is een vorm van strafbaar racisme en rechters veroordelen de Jodenhaters op basis van dezelfde wetboekartikelen. Toch beschuldigt Pam iedereen van antisemitisme in de media. Zonder bewijs. Drie voorbeelden uit de Volkskrant.
Dries Van Agt
Pam betichtte Van Agt van antisemitisme, zonder enig bewijs. Ik heb deze aantijging onderzocht en heb geen bewijs gevonden. Hinke Piersma, de schrijver van het boek ‘De drie van Breda’ vertelde dat Van Agt’s rol in hun eventuele strafvermindering niets met antisemitisme te maken had. Johan van Merrienboer, een van de auteurs van Van Agt’s biografie, liet weten dat; ‘een schrijver die nu nog beweert dat Van Agt een Jodenhater zou zijn, heeft volgens mij zijn huiswerk niet goed gedaan of probeert Van Agt uit politieke motieven in een kwaad daglicht te stellen.’
De chef schreef dat de krant ‘de plicht [heeft] om aan de officiële definitie [van racisme] vast te houden.’ Dan zou ook Pam volgens de officiële definitie moeten bewijzen dat Van Agt antisemitisch zou zijn.
Joop.nl
In een stuk getiteld ‘Een verontrustende mix van fascisme en links activisme’, noemde Pam de schrijvers van Joop.nl in een adem met RAF-terroristen en de aanslagplegers bij de Olympische spelen in Berlin: ‘Over het antizionisme van Joop.nl kun je je schouders ophalen, maar voor je het weet loopt, hierdoor geïnspireerd, toch weer een halfgare dierenbeschermer rond, in wiens getourmenteerde kop alles wordt vermalen tot een ideologische rimram.’ Antizionisme en antisemitisme zijn in de literatuur synoniemen. Bijvoorbeeld Ron van der Wieken schrijft in het boek ‘Jodenhaat’: ‘In onze dagen is er sprake van een onmiskenbare toename van het anti-judaïsme en zijn tweelingbroer in vermomming, het anti-Israëlisme c.q antizionisme.’
Ik schrijf stukken over het conflict in het Midden-Oosten op Joop.nl en voel me door Pam gekrenkt in mijn goede naam. Echter, de Volksrantombudsman liet mij weten dat: ‘een columnist grote vrijheid heeft om dingen te beweren en daar zelf al of niet de onderbouwing bij hoeft te leveren. Wel ben ik zelf van mening dat Pam het ene zinnetje wat beter had mogen toelichten.’ Nou kan de chef misschien eens uitleggen waarom een columnist meer privileges heeft dan een twitteraar?
Moslims
In een ander stuk verdedigde Pam David Suurmond’s stelling dat: ‘jodenhaat nu eenmaal hoort bij de islam. Meer dan 1.400 jaar van indoctrinatie zijn niet zonder gevolgen gebleven. De rentree van de islam in Europa betekent de rentree van het antisemitisme.’ Dus Pam beschuldigt een hele minderheid van antisemitisme.
Conclusie
De chef schrijft: ‘Wie iemand een racist noemt, ontneemt hem definitief het spreekrecht. Immers: wie van mening is dat sommige rassen inferieur zijn aan anderen, verdient geen podium. Als iemand een racist is, moet je hem zo noemen, maar de bewijslast is nog zwaarder.’ Dit geldt ook voor beschuldigingen van antisemitisme. Pam ontneemt Van Agt, de Joop-schrijvers en de moslims hun spreekrecht. Dus ook de volkskrantcolumnisten hebben een zware bewijslast. Daarom stel ik het volgende voor: de redactie zou alle opiniestukken moeten controleren op zware beschuldigingen, vooral op juridisch strafbare feiten. Als de auteur zijn aantijgingen niet met deugdelijke argumenten kan onderbouwen, dan moet hij zijn huiswerk opnieuw doen, of de redactie schrapt de smaad uit zijn stuk.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Ik pik alleen even de jezuïet Van Agt eruit Lees je even mee?
https://www.wanttoknow.nl/geschiedenis/geheime-genootschappen/de-jezuitenpiste/
https://dewaarheidsvriend.nl/column/van-agt
Het stuk van R. Toes is gelul. Van Agt zei dat Netanyahu eerder bij het Internationaal Strafhof hoort, dan als vriend te worden ontvangen. Hij heeft gelijk. Inmiddels is het Strafhof met een onderzoek naar de oorlogsmisdaden in de bezette gebieden begonen, vooral naar de illegale nederzettingen. Zie ook dit boek dat het gelijk van Van Agt bevestigt: Disputed Territories and International Criminal Law
Israeli Settlements and the International Criminal Court https://www.routledge.com/Disputed-Territories-and-International-Criminal-Law-Israeli-Settlements/McKenzie/p/book/9780367147822
Ik ben toch iets behoedzamer mbt Van Agt die Israël mijns inziens ten onrechte op een hoop gooide met de Nazi’s.
In de dagelijkse praktijk pakken de annexaties economisch juist goed uit voor tal van Palestijnen. Er zitten dus meer kanten aan. En zijn aanwezigheid op DENK bijeenkomsten -waar de oud-premier een graag geziene gast was, geeft toch ook te ‘denken’?
Internationaal Recht houdt zich bezig met hoe situaties uit het verleden juridisch gevalideerd worden. In de praktijk is er vaak sprake van een grijs gebied: denk bv ook eens de actuele situatie mbt de zeerechten van Turkije en Griekenland (Middellandse Zee).
Er dreigt zelfs een oorlog!
Het zou goed zijn als specialisten Internationaal Recht wat minder theoretische, maar juist meer pragmatische exercities zouden uitvoeren, om zo hand- en spandiensten te verlenen aan de politici die dit soort uiterst gecompliceerde situaties moeten zien op te lossen.
Dit geldt wat mij betreft ook voor de kwestie Israël/ Palestijnen.