Ik heb misschien vijftien jaar geen televisie meer gekeken. Maar kan er echter niet van af blijven, als het zowel op Joop als op de Volkskrant wereldnieuws is: dat Rutger Castricum in DWDD was genomen. Nou ja, de zeventien miljoen geniet van de finale televisiepesten. Met nabeschouwing.
Op deze manier kan je iedereen kleineren. Dat komt omdat ons brein niet gemaakt is voor verbale argumentatie. Tijdens verbale discussies ontstaat wat we zeggen automatisch en we worden pas achteraf bewust van onze tekst. “How can I tell what I think until I see what I say?”, zei F. M. Forster en hij had gelijk.
Het is daardoor ook niet wonderlijk dat Castricum geen parate antwoorden heeft op mensen die van alle kanten schieten, met uitspraken zoals “afzeik-tv”, “er moet nog een kilootje af” en dit soort dingen. Daar kan hij ook moeilijk een antwoord op hebben, want het medium is er niet voor gemaakt. Als iemand “afzeik-tv” zegt, praat men in een conclusie. Er gaat geen argument aan vooraf. Noch wordt er een argument achteraf gepresenteerd. Men dwingt Castricum automatisch in een hoek. Hij moet zich plotseling verdedigen, terwijl de bewijslast niet bij hemzelf ligt, maar bij de steller.
Bovendien heeft hij daar ook geen ruimte om iets te argumenteren, want het medium is slechts geschikt voor oneliners tussen reclameonderbrekingen, niet voor argumenten langer dan drie zinnen. Het is daardoor ook te verwachten dat Castricum slechts flauwe reacties kan geven, zoals “dat is jouw opinie” of “iedereen met zijn mening”.
Doet Castricum dat zelf ook met zijn gasten? Ja, maar zijn televisie is ook niks waard.
Ik begrijp dat het vermakelijk is om mensen af te slopen: TV is schoolplein voor het volk. Het zou niet erg zijn mits er ook serieuze debatten, discussies en argumenten in het land gevoerd zouden worden. Maar dat is niet het geval. De televisie is zo. De opiniepagina’s van de kranten zijn ook zo. De opiniebladen zij gevuld met clichés. Er is geen argumentatie in Nederland, er zijn geen debaters. De netwerken zijn verstrikt in netwerkende spitsvondisten: discussie-castrerende Castricums.
En dat is slecht. Het is slecht omdat het hele land een grote vooruitgang zou kunnen boeken door serieus met elkaar te argumenteren. Waar zijn we allemaal mee bezig? Wat willen we? Waar willen we naartoe?
Er is niks veranderd op de televisie sinds vijftien jaar geleden, behalve de gepeste koppen en de pestkoppen. Geen uitzending gemist.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Men dwingt Castricum automatisch in een hoek. Hij moet zich plotseling verdedigen, terwijl de bewijslast niet bij hemzelf ligt, maar bij de steller.
Precies, wat hij zelf ook altijd doet. Hij zet zijn slachtoffers onder druk, laat ze niet uitspreken en ze knippen in de tekst. Dat hij zelf er zelf even mee te maken kreeg, het was gewoon een eerlijke reactie , ter verdediging van Cohen (die hij nog zat af te zeiken), zonder dat powned eerst in de tekst kon knippen. Dat was even schrikken voor Rutger, iemand, die hem van repliek kon dienen, zonder dat hij eerst de reactie kon manipuleren. Hij heeft Cohen kapot gemaakt, het pestertje dat de zwakste altijd pakt, hij praat met Roemer en laat dan beelden van Mao en onderdrukking zien. Had Felix hem in powned de waarheid gezegd, dan was het er vast uitgeknipt. Logisch, dat de mensen, die door Rutger en zijn maten achtervolgd worden, voor het blok worden gezet en gemanipuleerd worden, nu leedvermaak hebben.
Je hoeft geen tv te hebben om hem te zien : al voordat Powned er was, was hij een van de prominenten van GeenStijl. Zijn interviewtechniek is nooit veranderd : je wordt niet geïnterviewd maar in je hemd gezet. Hij trekt bijvoorbeeld consequent de microfoon weg, net als je wat wil zeggen.
Het is zoals F. vd Linden zei: Het is geen generatiekloof ,maar een Fatsoenskloof,
Als Rudger van Castricum aan mij een biertje had gevraagt,had ie van mij te horen gekregen:
Ik geloof niet dat ze hier bier met arsenicum schenken ,anders kreeg je er wel een van me.
Roberto
Ach ja, dat voormalige Geenstijl tuig, haha.
Gaat niks aan verloren als die eens een keer een koekje van eigen deeg krijgen hoor, dan weten ze ook eens hoe het voelt! 🙂
Goed stuk, Mihai.
Onze debaters hebben hun eigen wetten. Of het gaat over macht, of het gaat over geld.
Daar kom je niet verder mee dan het niveau van de oneliner.