J’accuse Bram Moszkowicz

Op 20 mei nam de Tweede Kamer de motie van Joram van Klaveren aan, om subsidie te weigeren aan “organisaties die antisemitische propaganda bedrijven.” Goed plan, dacht ik eerst. Want het is niet de taak van de staat om haat te verspreiden. Maar toen las ik de open brief van Bram Moszkowicz op GeenStijl. En na een rits van voor mij onbekende voorbeelden, schreef Bram:

“En ICCO ten slotte – ook geen onbekende hulpclub – ondersteunde ‘Electronic Intifada’, een entiteit die onder meer geweld tegen Joodse burgers rechtvaardigt en een zeer antisemitisch geschrift als ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’ als legitieme bron opvoert.”

Ik ken de site van ‘Electronic Intifada’ (EI) en vind daar af en toe nuttige informatie. De site komt niet over als een organisatie die antisemitische propaganda zou bedrijven. Het is waar dat ze in het begin wat schreeuwerig over kwamen, maar wat verwacht je van een verzetskrant onder militaire bezetting? Schreef Het Parool alleen maar lieve dingen over de moffen?

Bovendien is EI in de laatste jaren steeds gematigder, professioneler en betrouwbaarder geworden. Dus ik zat met een dilemma: moet ik Bram op zijn woord geloven? Immers, schreef hij: “De waarheid zal ik spreken, volledig en totaal, want dat heb ik beloofd te doen bij mijn aantreden…”. Of zal ik het toch zelf controleren?

Googelen op ‘Electronic Intifada’ en ‘Elders of Zion’, leverde niks op. De zoekmachine op de site van EI leverde een aantal links, maar daaruit bleek dat EI juist De Protocollen als nep beschouwt. Als gevolg heb ik VNL gemaild – de partij waar Bram lijstrekker van is – en om bewijs gevraagd.

Joram van Klaveren reageerde prompt en vriendelijk op mijn verzoek en stuurde me een link naar een obscure site, waar ene Constantine Kaniklidis het volgende schreef:

“In keeping with BDS supporters’ tradition of false authorities we also have equally preposterous citations as an “authority” to Electronic Intifada, an ultra-rejectionist anti-Israel propaganda and hate site (akin to citing “The Protocols of Elders of Zion” as a legitimate source)” [mijn vet]

Is dit het bewijs? Is dit het bewijs dat EI “‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’ als legitieme bron opvoert” zoals Bram beweert? Nee, het komt niet eens aan bod.

J’accuse Bram Moszkowicz van slecht lezen. Een advocaat – die je vier uur factureert voor het interpreteren van een komma – kan nooit die zin vertalen als een bewijs dat EI De Protocollen als legitieme bron opvoert. De schrijver van die tekst maakt daar een parenthese en illustreert zijn uitspraak met een analogie. Hij beweert slechts dat het citeren van de teksten van EI vergelijkbaar is met het citeren van De Protocollen.

Bovendien leverde Van Klaveren geen link naar een tekst op EI, maar slechts naar een site waar een willekeurig iemand iets roept. Is dit niet het bewijs dat men zijn motie zal misbruiken om kritiek op Israël monddood te maken, zoals de linkse partijen hebben verklaard toen ze er tegen hebben gestemd? Ja, het is een bewijs dat de Kamer met deze motie een kat in de zak heeft gekocht.

Maar nu graag het bewijs dat EI “geweld tegen Joodse burgers rechtvaardigt”. Van Klaveren stuurde me een ander link naar de site van NGO Monitor. Wie zijn deze mensen met kantoor in Israël? Dat weten we niet, want terwijl zij NGO’s op hun donaties controleren, weigeren ze om hun eigen donaties openbaar te maken. Zij roepen ‘antisemitisme’ zodra je het woord ‘Israël’ in het openbaar gebruikt. Zij voeren een hetze tegen de respectabele mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch en misinterpreteren van alles. (Maar wie is deze Kevin Jon Heller, die al deze stukken over NGO Monitor schrijft? Hij is professor in Volkenrecht en bekritiseert EI net zo hard, als dat terecht is.)

Dus voordat je iets gelooft op de site van NGO Monitor, moet je het zelf controleren. En hier is de link waar EI geweld tegen Joodse burgers zou rechtvaardigen. Ik vind het niet zo spannend. Nigel Parry schrijft in dat stuk dat wij de Palestijnen voortdurend vertellen om geen mortieren meer op nederzettingen te schieten. Maar wij – zegt Parry – kijken de andere kant op als het om Israëlische optredens gaat. Wij doen zaken in de bezette gebieden en geven Israël vele miljarden aan militaire hulp. Bovendien weten we weinig over het wanhopige leven onder half eeuw bezetting. Dan, met welk moreel recht dicteren we de Palestijnen hoe ze zich moeten bevrijden? Hij zegt:

“So we sit on our regal sofas as armchair judges in possession of none of the evidence, we form opinions as couch juries ignorant of our Palestinian peers, and thus assume that we are qualified to lecture the oppressed about their use of mortars against their oppressors.”

Ik snap dat je tegen zijn argument kan zijn, maar ik zie hier geen antisemitisme. Een aantal jaren geleden heb ik een college over terrorisme gevolgd bij de filosofiefaculteit in Utrecht. Als studiemateriaal hadden we ook een boek (“After the Terror”) van gerespecteerde filosoof Ted Honderich. Hij concludeert (na een langer argument) iets vergelijkbaars:

“I myself have no serious doubt, to take the outstanding case, that the Palestinians have exercised a moral right in their terrorism against the Israelis. They have had a moral right to terrorism as certain as was the moral right, say, of the African people of South Africa against their white captors and the apartheid state. Those Palestinians who have resorted to necessary killing have been right to try to free their people, and those who have killed themselves in the cause of their people have indeed sanctified themselves.”

Je kan het hiermee oneens zijn en ik vind dat Palestijnen, die aanslagen op burgers plegen, berecht moeten worden. Maar je kan niet ontkennen dat Honderich’s argument een rationeel argument is. En zie daardoor de logische gevolgen van de motie van Van Klaveren. Stopt de staat de subsidies aan de universiteiten? Of plaatst de toekomstige premier Moszkowicz een censor in elk collegelokaal, om slechts boeken te lezen die de Israëlische lobby heeft gefiatteerd? Het is geen grap, de Israëlische onderwijsminister Naftali Bennett bemoeit zich met Nederlandse schoolboeken.

En wie bepaalt of iets antisemitisch is? Want Ronnie Naftaniel, de ex-directeur van het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI), zei dat EI geen antisemitische site was. Stel je voor dat we straks een ambtenaar hebben, die oneindige links van obscure sites moet volgen, die een definitief onbevooroordeeld oordeel moet geven, of ICCO geld mag krijgen en of ICCO aan EI mag schenken. Wat gebeurt er als de ambtenaar jood of moslim is, links of PVV-er? Krijg je geen oneindig gezeik?

Het zou een verlies zijn als EI verdwijnt. Zonder EI zou ik niet weten dat de Volkskrant hoaxes over ‘anale jihad’ publiceert. Hoaxes van Memri, een organisatie in dezelfde kring met NGO Monitor, UN Watch, Campus Watch, Palestinian Media Watch en al deze organisaties, die voortdurend pro-Israëlische ‘informatie’ in de media weten te krijgen. Memri krijgt wel geld van de Amerikaanse regering. Memri-medeoprichter Yigal Carmon heeft voor 22 jaar in de Israëlisch militaire inlichtingendienst gewerkt en als adviseur voor twee Israëlische premiers. Ook andere Memri-leden hebben voor de Israëlische regering gewerkt. Dus als EI verdwijnt, krijgen we een eenzijdig beeld.

Dat Bram en Joram niet kunnen lezen, dat is hun probleem, maar ik zie geen reden waarom hun probleem ook mijn probleem zou moeten worden. Ik zie geen enkele reden waarom een ambtenaar in Tel Aviv mij zou mogen vertellen wat ik mag lezen en denken.