Factcheck: Betekent ‘Intifada’ genocide op Joden?

Om af te leiden van het feit dat Israël met gestrekt been Gaza binnengaat, organiseerde het Amerikaanse Congres een hoorzitting waar ze de presidenten van Harvard, UPenn en MIT opriepen om zich te verantwoorden voor het wijdverspreide antisemitisme dat hun campussen overspoelt en hun Joodse studenten bedreigt. De Republikeinse congresvrouw Elise Stefanik plaatste een video op sociale media die viraal ging. De rijke donateurs van de universiteiten dreigden honderden miljoenen aan financiering aan de universiteiten te onthouden, waarmee ze druk uitoefenden om de presidenten te ontslaan.

Een cruciaal element in deze discussie was de bewuste video. Hierin leek Elizabeth Magill, president van University of Pennsylvania (UPenn), te suggereren dat het aanzetten tot wereldwijde genocide op Joden toegestaan is volgens de universiteitscode. Echter, bij nadere inspectie bleek dat deze interpretatie een gevolg is van een ‘bait and switch’-techniek door congreslid Elise Stefanik. Stefanik verdraaide de betekenis van het woord ‘Intifada’, door het te associëren met ‘genocide op alle Joden wereldwijd.’ Hier is de video:

En hier is de video waar Stefanik de betekenis van het woord ‘Intifada’ verdraait:

De werkelijke betekenis van ‘Intifada’ is echter complexer. Volgens Wikipedia verwijst het naar opstanden of rebellies tegen onderdrukking, met een letterlijke betekenis van ‘schudden’ of ‘trillen’. Historisch gezien werd het voor het eerst gebruikt in 1952 in Irak en later in verschillende contexten, waaronder de Palestijnse strijd tegen Israëlische bezetting. Deze strijd omvat de Eerste en Tweede Intifada, waarbij de Eerste Intifada (of de Stone Intifada) gekenmerkt werd door protesten, burgerlijke ongehoorzaamheid en rellen uitgevoerd door Palestijnen in de door Israël bezette gebieden.

De interpretatie van Stefanik van demonstraties bij universiteiten waar ‘Intifada, revolution’ en ‘globalize the intifada,’ werd geroepen, is een voorbeeld van politieke retoriek die de werkelijke betekenis van ‘Intifada’ verdraait. De frase ‘Globalize the Intifada’ wordt gebruikt als een slogan die wereldwijde activisme ter ondersteuning van de Palestijnse weerstand promoot en niet als een oproep tot genocide.

Omdat de presidenten van de universiteiten weten dat Stefanik spreekt over de uitroep ‘Intifada’, weigeren ze op een onhandige manier om te zeggen dat het in strijd is met de universiteitscode. Echter, de clip suggereert daarentegen dat ze beweren dat het aanroepen tot wereldwijde genocide op Joden toegestaan zou zijn.

Dit incident is een duidelijk voorbeeld van hoe taal en politiek verweven zijn en hoe gemakkelijk termen kunnen worden gemanipuleerd voor politieke doeleinden. De implicaties hiervan zijn verstrekkend, niet alleen voor de betrokken universiteitspresidenten, maar ook voor de bredere academische gemeenschap. De druk van rijke donateurs en politieke invloeden kan leiden tot een verschuiving in universitair beleid en onderwijs, met name in onderwerpen als internationaal recht en de Palestijnse kwestie.

Inmiddels is de president van UPenn, Liz Magill, afgetreden. Presidenten van universiteiten zullen niet de enige slachtoffers zijn, aangezien ze vervangen zullen worden door presidenten die naar de Israël-lobby luisteren. Deze lobby wil dat de universiteiten afstappen van het standaard volkenrecht dat onderwijst dat de Westbank bezet gebied is, de nederzettingen illegaal en oorlogsmisdaden zijn en dat de Palestijnen recht hebben op een onafhankelijke staat in deze bezette gebieden. In plaats daarvan wil de lobby dat de universiteiten onderwijzen dat Israël recht heeft op het volledige territorium. Om deze reden hebben de donateurs ook gelobbyd om te voorkomen dat Valentina Azarova de functie van directeur van het ‘International Human Rights Program’ zou krijgen.