Amanda Kluveld maakt in haar nieuwste column een aantal denkfouten. Een van deze drogredenen is een bevestiging van de consequens. Deze drogreden is in de volgende vorm:
Als X dan Y
Y
Dus X
Bijvoorbeeld:
Premisse 1: Als Pietje mijn portemonnee heeft gestolen dan bevindt die zich niet in mijn tas.
Premisse 2: De portemonnee is niet in mijn tas.
Conclusie: Dus Pietje heeft mijn portemonnee gestolen.
Op dezelfde manier redeneert Amanda Kluveld. Zij haalt een opiniepeiling aan van PEW Global Attitudes Project over het beeld dat moslims en westerlingen over elkaar hebben. Volgens 53% van de westerlingen en 57% van de moslims is de relatie tussen het Westen en de moslims slecht.
Een groter aantal moslims geeft de schuld meer aan het Westen (64%) dan aan zichzelf (8,8%). Meer westerlingen geven de schuld aan zichzelf (23%) dan moslims, en minder westerlingen geven de schuld aan moslims (44,6%). Deze berekeningen zijn onder voorbehoud want ik heb de gemiddelden zelf berekend, maar de conclusies zijn zichtbaar in het geheel.
Aan de hand van deze (en andere) cijfers schrijft Amanda Kluveld het volgende:
“De conclusies die ik eruit trek is dat westerlingen meer geneigd zijn om schuld en verantwoordelijkheid bij zichzelf te zoeken en dat de ondervraagde moslims dit helemaal niet doen. Dat westerlingen een verbetering zien in de relatie met moslims komt omdat zij denken dat het de hand in eigen boezem steken, zelfbeschuldiging en openbare boetedoening, op de een of andere manier beloond zullen worden, al is er niets wat daar op wijst.”
Hieruit reconstrueer ik aantal argumenten, allemaal consequens-drogredenen. Een van de argumenten is als volgt:
Premisse 1: Als de westerlingen meer geneigd zijn om schuld en verantwoordelijkheid bij zichzelf te zoeken, dan is het aantal westerlingen dat de schuld bij zichzelf zoekt groter dan het aantal moslims dat hetzelfde doet.
Premisse 2: Er is een groter aantal westerlingen (23%) dan moslims (8,8%) dat de schuld bij zichzelf zoekt.
Conclusie: De westerlingen zijn meer geneigd zijn om schuld en verantwoordelijkheid bij zichzelf te zoeken (dan de moslims).
Dus een consequens-drogreden.
Argumenten in deze vorm zijn niet altijd een consequens-drogreden. In veel argumenten zoeken we de beste verklaring voor een fenomeen aan de hand van onze kennis. Bijvoorbeeld als we uit het raam kijken en we zien dat de straten helemaal nat zijn, denken we dat de beste verklaring is dat het heeft geregend. Voor de fundamentalistische argumentatiedeskundige is dat een consequens-drogreden, want de straten worden ook nat als ze gewassen worden. Maar er is een grotere kans dat het geregend heeft, dus we vormen een beste verklaring voor onze informatie.
Maar Amanda Kluveld heeft geen rechtvaardiging voor haar beste verklaring. Ten eerste haar conclusie is non sequitur. Haar conclusie volgt niet noodzakelijk uit de cijfers. Daarna is er geen enkele algemene kennis dat de westerlingen meer dan de moslims de schuld bij zichzelf zouden zoeken, noch noemt Amanda enig wetenschappelijk onderzoek dat dit zou aantonen.
Er is een veel betere verklaring voor het verschil in de antwoorden. We kunnen wetenschappelijk aantonen dat we ons de negatieve ervaringen veel beter herinneren dan de positieve. Als gevolg daarvan herinneren we ons meer van de misdaden van anderen tegen ons, dan onze misdaden tegen anderen. Het zijn de spreekwoordelijke splinter en balk in onze ogen. Dat heeft een evolutionair voordeel.
Laten we een paar voorbeelden bekijken.
Er is een grotere kans dat meer Indonesiërs de gevolgen van kolonialisme zich herinneren en de schuld aan de Nederlanders geven. Nederlanders zouden meer geneigd zijn om het kolonialisme als een beschavingsoffensief te zien. Er is een grotere kans dat meer Indonesiërs weten dat het Westen een grote rol heeft gespeeld in Soeharto’s staatsgreep en in het feit dat hij voor 32 jaar in het zadel is gehouden. Zijn martelingen, moorden en corruptie zijn veel prominenter aanwezig in het geheugen van de Indonesiërs dan van de Nederlanders. Indonesiërs hebben ook veel meer kennis daarover, veel levendigere en negatievere ervaringen.
Hetzelfde geldt voor Iran. Er zijn veel meer Iraniërs die weten dat de Sjah een staatsgreep met Westerse hulp heeft gepleegd en ze herinneren zich veel beter zijn misdaden.
Er zijn veel meer Irakezen die weten hoeveel keer het Westen het regime in Irak heeft vervangen en welke negatieve gevolgen dat voor de Irakezen heeft gehad. De gemiddelde westerling zou slechts één geval kunnen noemen, het onttronen van Saddam. En meer westerlingen dan Irakezen zullen geloven dat de Irakezen dankbaar voor deze oorlog moeten zijn.
Er is niet zo een grote kans dat veel westerlingen weten dat het Westen meer dan vijfendertig staatsgrepen in het Midden-Oosten heeft gesteund in de laatste veertig jaar. Maar de moslims in deze landen zullen zich tenminste de staatsgrepen in hun eigen land kennen. Meer moslims dan westerlingen weten van de Westerse steun aan tirannen in Egypte, Algerije, Libië, Tunesië, de golfstaten, Filipijnen, Pakistan, Jemen, Marokko, de dictatuur in Turkije etc. Hoeveel westerlingen weten van de Westerse steun aan de tirannen in de voormalige Sovjetrepublieken?
Er zijn ook minder westerlingen die weten tijdens een opiniepeiling dat het Westen een aantal keren militair heeft ingegrepen, onder anderen in Egypte (GB in 1956), Jordanië (GB, 1958) Libanon (VS, 1958), Koeweit (GB, 1961), Oman 1950s, 1960s en 1970s, door GB), Jemen (GB Britain, 1950s en 1960s), Libanon (Westerse machten, 1980s), de Perzische Golf (Westerse machten, 1980s), Irak/Koeweit (1991).
Moslims zullen sneller de tussen 350.000 en 1,5 miljoen Algerijnse doden voor de ogen halen tijdens de bevrijding van het Franse kolonialisme. Zij zullen ook meer weten over de Franse massale folteringen en massaverkrachtingen.
Er is een grotere kans dat moslims weten – en daar rekening mee houdt tijdens een opiniepeiling – dat de V.S. een Iraans passagiersvliegtuig in 1988 hebben neergeschoten. Ongeacht hoeveel islamitische aanslagen je zult noemen, moslims zullen een voorafgaande Amerikaanse militaire ‘interventie’ in hun land kunnen noemen.
Moslims zullen ook veel meer weten over en negatiever ervaren dat de Westerse legers burgers in Irak en Afghanistan doden. Moslims weten veel beter dan westerlingen dat de V.S. met drones voortdurend burgers in Pakistan, Jemen, Somalië en elders doden.
De westerlingen zijn de Guantanamo, Abu Ghraib, Baghram, het waterboarden, de CIA-vluchten, ontvoeringen, verkrachtingen in Irak, de moorden, gevangenissen zonder (eerlijke) rechtszaak allang vergeten. De moslims procederen nog steeds bij EHRM.
En de moslims zien Israël als een kolonie aan hen opgelegd op het moment dat alle andere koloniën op hun retour waren. En de Israëlische uitbreiding van 1948 en van 1967 zien ze als onrecht bovenop onrecht. En dat met westers onvoorwaardelijk steun.
Moslims zullen ook de schuld voor allerlei negatieve economische toestanden aan het Westen toekennen. Ze zullen bijvoorbeeld Wall Street als veroorzaker zien van de huidige economische crisis.
Dit zijn slechts een paar voorbeelden. Hoeveel van de negatieve Westerse daden heb jij je als lezer herinnerd in het begin van onze discussie? Heb je ook aan onze tolerantie voor de Russische misdaden in Tsjetsjenië gedacht? Waarschijnlijk niet. Tijdens de opiniepeilingen zullen de westerlingen zich eerder de aanslagen op New York, Londen en Madrid en het olie-embargo van 1973 herinneren. En misschien houdt het Westen de moslims schuldig voor de Marokkaanse straatterroristen. Maar veel meer Islamitische negatieve daden tegenover het Westen zullen de westerlingen zich niet herinneren. Hoeveel andere misdaden hebben de moslims tegen het Westen in de laatste 100 jaar gepleegd?
Het is daardoor hoogstwaarschijnlijk wetenschappelijk aantoonbaar dat het Westen een groot en voortdurend aantal negatieve daden in islamitische landen in de laatste 100 jaar heeft gepleegd. Het is hoogstwaarschijnlijk dat het aantal islamitische misdaden tegen het Westen veel kleiner is.
Als gevolg daarvan is het verschil in het aantal negatieve daden een veel betere verklaring voor het verschil in het percentage mensen dat eerder de schuld aan het Westen dan aan de moslims geeft. Slechts 8,8% van de moslims neemt de schuld op zichzelf en 64% geeft het Westen de schuld. Daar hebben ze gelijk in. 20% van de westerlingen zegt dat de schuld gelijk is en 44,6% kent de schuld aan de moslims toe. Slechts 23% van de westerlingen neemt de verantwoordelijkheid op zich. Een veel betere conclusie dan van Amanda zou zijn dat westerlingen meer geneigd zijn om schuld en verantwoordelijkheid weg te schuiven.
We moeten ook een verklaring zoeken voor Amanda’s interpretatie van de cijfers. Mijn hypothese is dat het iets te maken heeft met Amanda’s vooroordelen. Zij denkt mogelijk als volgt: Een mens of een groep, maatschappij, cultuur is beter gebaat bij een objectiever beeld van de werkelijkheid. Hoe kritischer men zich naar zichzelf kan kijken, hoe groter de kans dat men objectief is. De westerlingen zijn, mede als gevolg van de verlichting, opgevoed om zo kritisch mogelijk naar zichzelf te kijken en als gevolg daarvan zullen meer westerlingen de schuld bij zichzelf zoeken dan bij de moslims. De moslims daarentegen leven nog in het jaar 1400, met een achterlijke cultuur, en een verkeerde methode om de werkelijkheid te kennen. Als gevolg daarvan geven ze veel meer de schuld aan het Westen voor de slechte onderlinge relatie dan aan zichzelf.
Of mijn hypothese waar is, weet ik niet, maar ik heb het voldoende aannemelijk gemaakt dat Amanda Kluveld een drogreden gebruikt: een bevestiging van de consequens. En zonder verdere wetenschappelijke onderbouwing blijft het een drogreden.
Zie ook: Steven Kull, Why Muslims are still mad at America
Geredigeerd door Pascale Esveld
Dit is toch allemaal zinloos, Amanda denkt niet, zij is slechts een propagandiste.
Dat is niets bijzonders in de westerse wereld, wat mij opvalt in de berichtgeving over het bloedbad in Noorwegen, tenminste in de westerse media, dat er geen enkele aandacht aan wordt besteed aan waarom dit gebeurde.
Alleen net op Al Jazeera was er een zwarte meneer, van een anti fascistische organisatie, die openlijk zegt dat het idee dat de Noorse meneer op z’n eentje handelde onzin is, dat deze meneer onderdeel is van een westerse samenzwering.
Of je bij de hersenspoeling toegepast door Tel Aviv, Washington, verwoord door lieden als Bernard Lewis, Meir, Gissen, Hillary, Obama, Wilders, kunt spreken van een bewuste hersenspoeling weet ik niet, het kan zijn dat deze lieden b.v. geloven in de Bush versie van 11 sept.
Of Amanda door heeft dat zij onderdeel is van een hersenspoelingscampagne, dat weet ik ook niet, ik heb het mens nooit ontmoet.
Maar dat het westen z’n beheersing van de wereld buiten Europa begon rond 1500, dat staat vast.
En dat die beheersing gepaard ging met propaganda, dat staat ook vast.
B.v. de slavenhandel werd gerechtvaardigd daarmee dat slaven dan tenminste in de hemel kwamen, zij werden immers gekerstend voordat zij aan de gemiddeld zeven jaar begonnen die hun levensduur was op de suikerrietplantages in het Caraibische gebied.
En zo rechtvaardigen wij ons huidig imperialisme met democratie, de Iraniers mogen nu inderdaad stemmen, onder Saddam hadden ze stroom, schoon drinkwater, en werkende rioleringssystemen.
Omdat ze dat nu niet mee hebben gaan ze naar b.v. Noorwegen, en daar slacht dan een soort PVV’er de Noorse PvdA’ers af, als allochtonenknuffelaars.
Robert Harms, Das Sklavenschiff, Eine Reise in die Welt des Sklavenhandels’, München 2007 (The Diligent, New York, 2001)
Ik bedoelde natuurlijk geen Iraniers, maar Irakezen.
Het is daardoor hoogstwaarschijnlijk wetenschappelijk aantoonbaar dat het Westen een groot en voortdurend aantal negatieve daden in islamitische landen in de laatste 100 jaar heeft gepleegd. Het is hoogstwaarschijnlijk dat het aantal islamitische misdaden tegen het Westen veel kleiner is.
Het woord ‘hoogstwaarschijnlijk’ is volledig overbodig.
Er is literatuur in overvloed.
Ik specificeer een paar titels, ze gaan niet alleen over Moslims, Moslism zijn alleen maar de grootste groep onder de westerse slachtoffers van wat het westen wordt genoemd.
Charles D Smith, ‘Palestine and the Arab-Israeli conflict’, New York, 1992
Ferdinand Smit, ‘The battle for South Lebanon, The radicalisation of Lebanon’s Shi’ites, 1982-1985’, Amsterdam, 2000
Lt.-Comdr. Tóta Ishimaru, I.J.N., ‘Japan must fight Britain’, written in 1935, UK 1937
Edwin E. Moïse, Tonkin Gulf and the escalation of the Vietnam War, 1996, London
Howard M. Sachar, ‘The emergence of the Middle East 1914-1924’, New York, 1969
Immanuel C.Y.Hsü, ‘The rise of modern China’, New York 1975
Alistair Horne, ‘A savage war of peace, Algeria 1954-1962’, 1972, 2002, New York
Ian Ousby, ‘The road to Verdun, World War I’s most momentous battle, and the folly of nationalism’, New York, 2002
Winston Churchill, ‘The Story of the Malakand Field Force’, 1898, 2004, New York
David L. Hoggan, Meine Anmerkungen zu Deutschland, Der anglo-amerikanischen Kreuzzuggedanke im 20. Jahrhundert’, Tübingen 1990 (“My Thoughts on Germany: The Anglo-American Crusade Mentality in the 20th Century”, 1990)
R.H. Bruce Lockhart, ‘Return to Malaya’, London, 1936
Jan Vansina, ‘Kingdoms of the savanna, A history of Central African states until the European occupation’, London 1966
Hugh Thomas, ‘Rivers of Gold, The Rise of the Spanish Empire’, London 2003
John Prebble, ‘The Highland Clearances’, London 1969
C.R. Boxer, ´The Dutch Seaborne Empire 1600 – 1800´, London 1965, 1977
William L. Neumann, ‘America encounters Japan, From Perry to MacArthur’, 1963, 1965, New York
Louis Fischer, ´The life of Mahatma Ghandi’, London 1951, Bombay 1995
westerse slachtoffers van wat het westen wordt genoemd
moet zijn
slachtoffers van wat het westen wordt genoemd
Ter informatie:
“THE LIMITS OF REASON — In 1956 Scientific American published an article by Ernest Nagel and James R. Newman entitled “Gödel’s Proof.” Two years later the writers published a book with the same title—a wonderful work that is still in print. I was a child, not even a teenager, and I was obsessed by this little book. I remember the thrill of discovering it in the New York Public Library. I used to carry it around with me and try to explain it to other children.
It fascinated me because Kurt Gödel used mathematics to show that mathematics itself has limitations. Gödel refuted the position of David Hilbert, who about a century ago declared that there was a theory of everything for math, a finite set of principles from which one could mindlessly deduce all mathematical truths by tediously following the rules of symbolic mathematical logic. But Gödel demonstrated that mathematics contains true statements that cannot be proved that way. His result is based on two self-referential paradoxes: “This statement is false” and “This statement is unprovable.” (For more on Gödel’s incompleteness theorem, see box.) ..”
http://tinyurl.com/3guvlgg
Ter informatie:
-Het lezen waard-
“Gandhi: His Life and Message for the World
by Louis Fischer ”
http://tinyurl.com/3ewvgs9
Intellect takes us along in the battle of life to a certain limit, but at the crucial moment it fails us. Faith transcends reason. It is when the horizon is the darkest and human reason is beaten down to the ground that faith shines brightest and comes to our rescue.
Mohandas Karamchand Gandhi
Ter informatie:
Een drogreden.
“Wie de geschiedenis niet kent is gedoemd haar te herhalen”
“..Top Myths #7 – We only have five senses
Posted on June 30, 2011 by rapidchange| Leave a comment
7. We have five senses.
Smithsonian: Sure, sight, smell, hearing, taste and touch are the big ones. But we have many other ways of sensing the world and our place in it. Proprioception is a sense of how our bodies are positioned. Nociception is a sense of pain. We also have a sense of balance—the inner ear is to this sense as the eye is to vision—as well as a sense of body temperature, acceleration and the passage of time.
Compared with other species, though, humans are missing out..”
http://tinyurl.com/44cbjg3
Hoe het ook zij, er is sprake van filtering van de zintuigen. DIt is ook het geval als het onder de noemer geschiedenis gebracht wordt. Geschiedenissen zijn een mogelijk produkt van het voorstellingsvermogen.
De stelling “Wie de geschiedenis niet kent is gedoemd haar te herhalen” ‘overtreedt de nul hypothese. Is misleidend.
Wie geen (Nul hypothese empirisch) Silbo Gomero kent en kan, is het ook niet gegeven een eventuele geschiedenis vairant werkelijkheidsillusie te communiceren. Het ontbreekt aan focus.
“Wie de geschiedenis varianten kent, herhaalt geschiedenis illusie varianten”. Er is namelijk wel focus.
Ter informatie:
““Wie de geschiedenis varianten kent, herhaalt geschiedenis illusie varianten”
Een voorbeeld van het repeterend ‘Anti-Goy’ zijn en het ‘Anti-Goyisme’
FORMER JEWISH REPORTER EDITOR FILES EEOC CHARGES AGAINST JEWISH FEDERATION OF LAS VEGAS — On March 30, 2010, a charge of discrimination – both racial and religious – was filed at the U.S. Equal Employment Opportunity Commission Las Vegas local office against the Jewish Federation of Las Vegas. The charge was filed by Arthur J. Bloberger, former editor of the federation’s own Jewish Reporter, a publication with a rich and longstanding record of service to the Las Vegas Jewish community, which was unceremoniously cancelled late last year. In the charge, Bloberger relates corroborated instances where federation CEO Elliot B. Karp used contemptuous racial epithets such as “nigger” and “shvatsa” (the Yiddish equivalent of the former), as well as experiencing several instances of personal verbal harassment for being a “non-Jew.”
Although the EEOC would neither confirm nor deny their investigation of these official charges, a copy of the charges stamped as received by the EEOC on March 30 has been verified by a knowledgeable third party as authentic. A lengthier, more detailed statement previously made by Bloberger was also filed with the EEOC in which he declared, “I knew I could no longer work under someone so hateful, so racist. ..”
http://tinyurl.com/3m3lzr