In zijn column over Antoine Bodar schrijft Afshin Ellian het volgende:
“Bij de herdenking van de Bolsjewistische revolutie in 1919 noemde Grigory Zinoviev de strijd tegen het kapitalistische westen ‘een jihad tegen imperialisme en kapitalisme’. Het is merkwaardig hoe de Bolsjewistische anti-democratische krachten zich bedienden van islamitische terminologieën.”
Het bovenstaande stuk tekst interpreteer ik als volgt: Ellian beweert dat ‘Bolsjewistische anti-democratische krachten’ zich van ‘islamitische terminologieën’ bedienden in hun normale omgang onderling, met elkaar. Bovendien suggereert de tekst dat de deze ‘krachten’ geïnspireerd zouden zijn door het extremisme en fanatisme dat wij gebruikelijk met het woord ‘jihad’ associëren. Daarmee suggereert Ellian dat ‘de linksige Europeaan’ een antisemitische fanaticus is. Ik meen dat het bovenste stuk tekst misleidend is.
Ik heb snel opgezocht, in welke context Grigory Zinoviev het woord ‘jihad’ zou gebruiken. En het blijkt dat Ellian’s lezing onjuist is. Het blijkt dat Zinoviev die uitspraak in Bakoe (Azerbeidzjaan) heeft gedaan, een land met een islamitische meerderheid, tijdens een congres met een meerderheid van moslims. Zie de twee onderstaande citaten:
“In 1921, for example, Grigory Zinoviev, Chairman of the Comintern and Politburo member, told the predominantly Moslem Congress of the Peoples of the East in Baku, Georgia: ‘The Communist International turns today to the people of the East and says to them, ‘Brothers, we summon you to a Holy War [the Moslem jihad against the infidel], first of all against British imperialism.’”, Meyers, J. (1971). “The Politics of “A Passage to India”. 1(3) Journal of Modern Literature 329-338. p.332
“Indeed, 1920 the year of the Congress of the Eastern Peoples in Baku, marked the beginning of revolutionary action in Asia. Among the 1300 participants were not only numerous delegates from the national groups of eastern Russia, but also 235 Ottoman Turks, 192 Persians, many Arabs, Chinese, Kurds, et al. ‘The highest watermark of unity among the delegates was reached during Zinoviev’s speech summoning Moslems to Jihad’ (to holy war) against the English imperialists – a keynote speech at the opening of the congress. The Baku congress offered Communists an excellent opportunity to recruit agitators and revolutionary leaders among the participants, and its convocation may now be regarded as the beginning of the Eastern Communist movement.”, Zenkovsky, S. A. (1959). “American Research on Russia’s Moslems.” 18(3) Russian Review 199-217. p. 215-216
De citaten tonen aan dat de stelling van Ellian ons op de verkeerde been zet. De Russische communistische partij wilde tussen de moslim agitatoren en revolutionairen rekruteren, tijdens een congres met een meerderheid van moslims. Daardoor is er een veel betere verklaring voor het gebruik van het woord ‘jihad’. Het is een bekende techniek bij het schrijven van een speech. De schrijver moet een bepaalde contact met het publiek creëren, een bond, het gevoel dat ‘de spreker is een van ons.’ When in Rome, do as the Romans do. Met andere woorden Zinoviev gebruikte islamitische terminologie tussen moslims om hen makkelijker te rekruteren.
Het is dus niet zo dat de zogenaamde ‘Bolsjewistische anti-democratische krachten’ zich van ‘islamitische terminologieën’ in hun dagelijkse omgang bedienen, zoals Ellian ons wil doen geloven, maar dat een persoon bij een congres in een islamitisch land, tussen een meerderheid van moslims, een bond met het publiek probeerde te scheppen. Dus Ellian’s stukje tekst is niet gelukt om aan te tonen dat ‘de linksige Europeaan’ een antisemitische fanaticus is. Bovendien was Grigory Zinoviev zelf Joods.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Ellian had ook kunnen schrijven dat de bolsjewisten Hindu terminologie gebruikten.
Ghandi zag het westerse imperialisme primair als kapitalistische uitbuiting.
‘Indian hatred of the British. Partisans of violence were gaining ground….
‘The British people seem to be obsessed by the demon of commercial selfishness. The fault is not of men of the system…. India is exploited in the interests of foreign capitalists’.
Er is volgens mij niets veranderd in de wereld, behalve dat de Britse slogan ‘white man’s burden’ is vervangen door VS ‘manifest destiny’.
Interessanty is dat de VS alleen daar bevrijdt en democratie brengt waar rijke grondstoffen zijn: Irak, Afghanistan, Libië, en Kosovo, in N Korea en Zimbabwe, ook Syrië, daar doet de VS niet z’n zegenbrengend werk.
De zin ‘legitimate interests’ die Charmley steeds gebruikt in z’n boek hoe de Amerikanen de Britten verdrongen als wereldheersers, gaat dan ook eigenlijk alleen maar over grondstoffen, in het bijzonder olie.
Interesaant in dat boek is het nawoord, ‘dat ook intelligente mensen aanvallen van razernij krijgen over het boek’.
Het verscheen dan ook niet in het oorspronkelijke engels, maar alleen in een duitse vertaling, uitgegeven in Oostenrijk.
Daar verschijnen meer boeken die de overwinnaarswaarheid van Neurenberg niet in acht nemen, zoals het boek over Oradour wat de Franse auteur een paar jaar gevangenisstraf opleverde, onze vrijheid van meningsuiting, hij toont m.i. aan dat De Gaulle’s Résistance het bloedbad veroorzaakte.
Ik las net dat Williams hoger beroep heeft aangetekend tegen de Duitse boete van E 10.000 omdat hij openlijk uitlegt waarom het gaskamer verhaal niet kan kloppen.
Beweerd wordt dat de Rothschildts de zionistische kolonisatie van Palestina vooral steunden in de hoop daar aan olie te kunnen komen, Rockefeller had ze uit de Russische olie verdrongen, op het eind van de 19e eeuw, Deterding had nog niet het accoordje met de Rothschildts gesloten over de olie in toen Nederlands Indië.
Er zijn toch leuke dingen in de geschiedenis, voor de kust van Gaza ligt veel aardgas, maar dat gas is van de Palestijnse staat in wording.
De pijpleiding vanuit Egypte naar Israel is nu voor de derde keer opgeblazen, ik meen 40% van de Israelische stroom komt uit dat gas.
Ghandi bl 129, Louis Fischer, The life of Mahatma Ghandi, Bombay 1995, zesde druk, de eerste was in 1953.
Het valt overigens op dat de naaste medewerkers van Ghandi in Z Afrika joden waren, uit Duitsland en Rusland.
fault is not of men of the system
het woord but is weggevallen
fault is not of men but of the system