Bestaat er geen islamofobie?

In zijn column beweert Arthur van Amerongen dat islamofobie niet bestaat en dat Erica Renkema slechts een grapje maakte dat moslima’s in boerka’s pinguïns zouden zijn. Dit is onjuist.

Erica’s uitspraken uit het boek Erica, de motor achter de Meilandjes zijn bloedserieus:

‘In de islam zie je gewoon heel veel uitwassen. Dat geloof brengt daardoor heel veel ellende en ik vind dat we dat moeten tegenhouden. Niet alleen terrorisme, maar ook die onderdrukking van vrouwen en culturele dingen als besnijdenissen en allerlei gekke gewoontes. Bij de Joden zie je dat trouwens ook … Daar worden vrouwen ook allemaal onderdrukt en hebben ze dat gekke bijgeloof van twee aanrechten, dat je geen beesten mag eten met hoefjes … Het wordt er in geramd. Als iemand van jongs af aan tegen jou zegt dat je vies en smerig bent als je dit en dat niet doet, dan ga je dat gewoon geloven. Je kunt kinderen wat dat betreft helemaal misvormen. Er is echt geen meisje dat in de zomer op de fiets wil met een hoofddoek om. … Ik ben ook voor een burkaverbod. Rot op joh, met je burka. Ik heb weleens drie van die pinguïns in de Hoofdstraat in Noordwijk zien lopen.’

Ze maakte tenminste 16 negatieve uitspraken over moslims en citeerde haar vader: ‘De wereld gaat ten onder aan oorlog tussen de islam en de christenen.’ Erica zou geen ‘islamieten’ daten en zou hen de toegang tot Nederland verbieden: ‘Het is nu wel vol. … Maar die klaplopers die allemaal geld naar Turkije sturen enzo, daar hebben we geen behoefte meer aan … van die jonge gasten die gewoon hier komen om weet ik veel wat te doen. De boel verkrachten, steun trekken…’ Erica was bang dat moslims haar dochters zouden verkrachten en als ze een homozoon zou hebben, zouden de moslims hem mishandelen. Sexting en rapedrugs komen door ‘islamisering’, want de Turken en Marokkanen ‘vergiftigen’ de kinderen met het idee dat vrouwen zonder hoofddoeken ‘sletten’ zijn. De moslims ‘meppen’ de vrouwen om hen onder de duim te houden. Erica leest geen boeken over de islam meer: ‘Dan werd ik niet goed van wat ik las. Dan ging het zo in mijn systeem zitten… Subsidies voor moskeeën, islamitische scholen, van mij hoeft het allemaal niet. Want je haalt de ellende hier naartoe.’

In 1787 schreef de Koninklijke Sociëteit voor Kunsten en Wetenschappen in Metz een essaywedstrijd uit met de vraag: ‘Bestaan er manieren om de Joden gelukkiger en nuttiger voor Frankrijk te maken?’ Abbé Grégoire betoogde in één winnend essay dat Joden een verloederende, degenererende invloed op Frankrijk hadden. Joden waren klaplopers, door inteelt gevoelig voor ziektes en ze waren geïndoctrineerd door hun religie om de ongelovigen te haten.

De Joden zouden niet geloven dat ze zondigden als ze christenen bedrogen, want God verschoonde hen op de Dag des Oordeels en een menigte van hun ‘sofisten’ keurde hypocrisie, valsheid en dubbelzinnigheid goed.

Maar Grégoire had goede bedoelingen: ‘Laten we de Joden in burgers veranderen.’ Joden moesten worden ‘geregenereerd’: fysiek, psychisch en moreel. Ze moesten een gezonder, robuuster temperament krijgen en gedwongen worden tot verlichting en eerlijkheid. Hun hart zou worden bijgesteld door deugdzaamheid, hun handen gesterkt door arbeid.

Grégoire wilde het grondig aanpakken: verlichte christelijke geestelijken moesten de opvoeding van de Joodse kindjes uit de handen van hun ouders overnemen. Hopelijk zou dit de Joden bevrijden van hun bijgeloof en Talmoedische dromen, ingeprent door hun ouders en rabbijnen.

Arthur zou de uitspraken van Erica en van Grégoire over Joden onmiddellijk als antisemitisch herkennen. Maar zelfs als deze uitspraken op die van Erica over moslims lijken, ontkent hij dat islamofobie bestaat.

Ook andere columnisten schreven dat het slechts om de pinguïns-uitspraak ging, zoals Angela de Jong en Lale Gül. Dit suggereert dat de opinieschrijvers hun huiswerk niet doen, ze schrijven verontwaardigde stukken, op basis van een citaat of van een column van een andere verontwaardigde columnist, zonder de oorspronkelijke bron te controleren. Dat doen journalisten trouwens ook.

Geredigeerd door Pascale Esveld