Waarom verheffen journalisten Baudet?

Zodra ik interviews met Thierry Baudet lees, denk ik aan grote denkers. Denkers die wisten dat regeringen verleid kunnen raken door passies en vonden dat slimme naties zich zoals Odysseus aan de mast moeten vastbinden om niet op de klippen te lopen, ze doen bijenwas in hun oren tegen de sirenenzang van demagogen. Grote juristen zoals de Australiër Herbert Vere Evatt en Hersh Lauterpacht wisten dat vrijheid weliswaar democratie vereist, maar de democratie biedt geen garanties. Immers, verleid door volksmenners, vergiftigde de democratie in Athene Socrates. Deze garanties moeten buiten de staat staan.

Welke garanties? Verschrikt door de holocaust, pleitte Evatt in 1946 voor een Europees en later voor een internationaal mensenrechtenhof. Lauterpacht vond Evatt’s ideeën controversieel en onuitvoerbaar, maar later bedacht hij zich en betoogde vurig voor zo’n hof in een fundamenteel boek in 1950.

Ook de conservatieven raakten overtuigd want ze waren bang. De Franse conservatieven hadden gecollaboreerd en vreesden voor de volkswoede. De Britse conservatieven waren bang dat Labour Groot-Brittannië in een stalinistische staat zou veranderen. En zo ontstond het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) in 1959.

Dus mensenrechtenverdragen en internationale hoven werken remmend tegen politieke waanzin. Daarom schrik ik wanneer interviewers Baudet populair maken met sexy glamourfoto’s, met irrelevante vragen over zijn piano en libido, terwijl Baudet een unheimisch beleid tracht te bewerkstelligen. Samen met Wilders, Theresa May en Viktor Orbán wil Baudet het EHRM ontmantelen. Hetzelfde wil hij doen met het College voor de Rechten van de Mens en het Internationaal Strafhof. Hij wil dat we ons niet meer op mensenrechtenverdragen bij de rechter kunnen beroepen. Hij is ook tegen een nieuw constitutioneel hof, waar we de wetten zouden kunnen bestrijden als ze onze grondrechten schenden. FvD diende een motie in om het aanzetten tot haat en discriminatie te legaliseren. Maar om dit te bereiken moet Nederland meerdere mensenrechtenverdragen opzeggen, zoals het Europese Verdrag, het Antiracismeverdrag en het verdrag voor burgerrechten en politieke rechten. In zijn proefschrift ontkent Baudet dat er universele mensenrechten bestaan en zaait twijfel over mensenrechten in het algemeen. Ook de EU beschermt ons, maar FvD wil de EU verlaten, dus alweer een bescherming minder. De media daarentegen vertellen u veel over Baudet’s karakter, maar weinig over zijn visioenen.

Ik, als migrant, krijg het extra benauwd van zijn nationalistische kreten. Hij wil nieuwe moskeeën en islamitische scholen verbieden en pleit voor remigratieprogramma’s. Hij deed ook uitspraken dat hij Europa dominant blank wil houden, want ‘er is een reden waarom alle Nobelprijswinnaars blank zijn.’

Waarom wil hij al deze dingen? Genocides beginnen met aanzetten tot haat, hebben we in Joegoslavië en Rwanda gezien. Zonder het Internationaal Strafhof pleegt men makkelijker genocide en deportaties. Zonder het EHRM, zonder een constitutioneel hof – en als we ons bij de rechter niet meer op mensenrechtenverdragen kunnen beroepen – zijn we ook minder beschermd tegen excessen. Ik zeg niet dat Baudet oorlogsmisdaden en genocide wil plegen, noch dat hij de mensenrechten wil schenden. Maar hij ontruimt wél de obstakels tegen mogelijke kwaden en serveert Odysseus aan de sirenen op een dienblad. Waarom zouden we de staat deze lugubere machten gunnen?

De Telegraaf, gesteund door alle kranten, klaagde Nederland bij het EHRM aan en betoogde dat de media waakhonden van de democratie, rechtsstaat en mensenrechten zijn. Als de media zichzelf zo verkopen en zelf bij het EHRM aankloppen, waarom stellen de interviewers dan geen moeilijke vragen aan Baudet? Waarom verzwijgen kranten zijn akelige ideeën?

Geredigeerd door Pascale Esveld