Ik ben gierig
En daar is niks mis mee. Ik geef nu genoeg geld aan bankiers, Shell, Wall Street-boys en andere rijke mensen. Genoeg is genoeg. Dus ik heb geen zin om nu ook aan armen te geven.
Hulp is misleiding
We maken zoveel propaganda en doen zoveel aan zelfverheerlijking dat de gemiddelde Nederlander gelooft dat we 5,7% van onze inkomsten aan ontwikkelingshulp geven. In werkelijkheid is dat 0,7%. Deze zelfoverschatting speelt een rol in onze zelfverblinding. Want – als we geloven dat wij anderen helpen – zijn we blind voor het feit dat we anderen beroven.
Beroven? Ja.
De wereld is nu ingericht als een trechter of als een stofzuiger, die de rijkdom in één richting verplaatst, van de armen naar de rijken. En ik zal een paar voorbeelden geven.
Tirannen
We brengen/houden dictators aan de macht in bepaalde landen. In ruil voor deze hulp doen zij een aantal dingen voor ons:
- Ze verkopen de grondstoffen onder de marktwaarde.
- Ze verkopen de grondstoffen onbewerkt, eerder dan eindproducten.
- Ze dwingen hun bevolking om voor weinig loon iPads voor ons te produceren.
De opbrengst van de grondstoffen blijft voor het grootste gedeelte hier.
- Het geld staat op onze banken.
- Het wordt in onze economie geïnvesteerd.
- Tirannen kopen voor een groot gedeelte van dat geld wapens en andere technologie bedoeld om hun in hun macht te houden. Dat maakt ze ook extra afhankelijk van ons, want ze hebben onderdelen en instructeurs nodig, en soms zelfs de garantie dat de wapens blijven werken.
- Tirannen huren ook onze bedrijven om hun paleizen te bouwen en voor megaprojecten, die alleen goed zijn voor de elite in hun land. Soms verspillen ze extra geld doordat de contracten zonder concurrentie worden afgesloten. Hun jachten, dure auto’s en de rest van hun luxe bestellen ze bij ons.
Corruptie
Soms kopen we die tirannen gewoon om en de V.S. kopen de hele veiligheidsraad om.
Onderhandelingen
Sommige landen hebben inkomsten gelijk aan Utrecht. Ze hebben daardoor een veel zwakkere onderhandelingspositie dan machtige landen. Van de grootste 100 economieën ter wereld zijn 51 multinationals, die daardoor veel meer onderhandelingskracht hebben dan kleine landen. En gedeelte van de rijkdom van de multinationals overloopt naar ons. Tenminste dat is wat ze ons willen doen geloven.
Arme landen hebben ook minder goede onderhandelaars, juristen, verkopers etc. Daardoor zijn we sterker in het onderhandelen.
Internationale instituties
De machtige landen hebben een grotere macht in internationale instituties. Ze hebben een veto in de VN, de veto-landen hebben altijd een rechter in het Internationaal Gerechtshof. Zij hebben meer leidinggevende functies in WTO, Wereldbank en andere organisaties.
Militaire macht
NAVO is de sterkste militaire macht, de VS hebben tussen 700 en 800 militaire kampen in het buitenland, die zich alweer materialiseert in meer economische en politieke macht. En de Nederlandse welvaart vaart in het kielzog van deze ijsbreker voor markten.
En veel meer
Er zijn nog veel meer andere manieren waarop we geld roven van de armen. Als we een politicus in de Derde Wereld omkopen en ons dodelijk afval in hun tuin mogen storten, verdienen we geld. Als we de medicijnen op mensen in de Derde Wereld testen, verdienen we geld. Als we verschillende groepen tegen elkaar spelen, verdienen we geld uit de oorlog.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden. Maar als je alle factoren bij elkaar telt, zie je dat de wereld als een slurpmachine werkt, die de rijkdom van armen wegzuigt in de stofzuigerzak van de rijken.
Hoe groot is de roof?
Ik ken geen omvattend onderzoek – dat zou ik van PVV weleens willen zien. Maar een aantal citaten suggereert dat het om enorme bedragen gaat.
“The vast majority of ODA is spent for the benefit of agents more capable of reciprocation, as is well expressed in this statement recently removed from the USAID’s main website: ‘The principal beneficiary of America’s foreign assistance programs has always been the United States. Close to 80 percent of the US Agency for International Development’s (USAlD’s) contracts and grants go directly to American firms. Foreign assistance programs have helped create major markets for agricultural goods, created new markets for American industrial exports and meant hundreds of thousands of jobs for Americans’.” (recently removed from the USAID website).”, Pogge, T. W. M., (2007). Freedom from poverty as a human right: Who owes what to the very poor?. Oxford University Press. p.27
“Another factor reflecting potentially high risks is rising foreign indebtedness. In absolute terms, Third World debt rose from $580 billion in 1980 to $2.4 trillion in 2002, and much of it is now simply unrepayable, a factor recognized by the G8 finance ministers in June 2005 when they agreed to a partial write-off of $40 billion of debt owed by the 18 poorest countries. In 2002, there was a net outflow of $340 billion in servicing this debt, compared to overseas development aid of $37 billion. As Brussels-based debt campaigner Eric Toussaint remarks, ‘since 1980, over 50 Marshall Plans (over $4.6 trillion) have been sent by the peoples of the Periphery to their creditors in the Centre’.”, Bond, P. (2006). Looting Africa: The economics of exploitation. University of KwaZulu-Natal Press. p. 24
“full access to the markets of the rich countries, which continue to be heavily protected through quotas, tariffs, anti-dumping duties, export credits, and huge subsidies to domestic producers. Such rich country protectionism costs the poor countries $1.100 billion annually in lost export revenues.”, Pogge, T. W. M. (2008). World poverty and human rights: Cosmopolitan responsibilities and reforms. Cambridge: Polity. p.233
“Research by the Tax Justice Network estimates that a staggering $11.5 trillion has been siphoned ‘offshore’ by wealthy individuals, held in tax havens where they are shielded from contributing to government revenues. “, https://www.pambazuka.org/en/category/features/44839
Conclusie
Zelfs kan ik geen exacte getallen produceren en geen inschatting maken, de roof is veel groter dan 5,7% van onze inkomsten, laat staan van 0,7% die we aan ontwikkelingshulp geven. Wat we met de linker hand geven, roven we veelvoudig met de rechter hand. Minder roof in plaats van meer ontwikkelingshulp, lijkt me ook een veel beter plan. Ook eerlijker. Dan kan ik eindelijk zonder berouw van mijn gierigheid ongebreideld genieten.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Je schreef: Minder roof in plaats van meer ontwikkelingshulp (…).
Je bedoelt: Geen roof maar eerlijke handel, toch?
Vooral voor de christelijke patijen in onze samenleving is de ontwikkelingshulp een belangrijk iets. De armen op gang helpen het klinkt zo christelijk. Maar ze mogen uit eigenzak net zoveel geven als ze willen. Hellaas hebben ze daar iets op gevonden. We zullen voor ze bidden met gesloten beurs.
Als wij het niet doen, doet een ander het. Om een of andere vage reden zijn de anderen altijd nog slechter dan wij, en internationale afspraken maken lukt ook niet.
@Knutsel.
Bidden help niet
@knutselsmurf
== Als wij het niet doen, doet een ander het.==
Stel je voor dat je op vakantie naar Amerika gaat en je verdwaalt in Harlem in het getto. Daar kom je een straatbende tegen. Die verkrachten je vrouw en beroven je. Je stapt naar de rechter en de bende verdedigt zich met het argument dat er 50 meter verderop een andere bende zou zijn: “Als wij het niet doen, doet een ander het.” Zou je dat een goed argument vinden?
@Mihai :
Nee natuurlijk niet. Dit was ironisch bedoeld, maar dat pik je niet op, omdat dat je mij en mijn taal niet kent.
Steeds dat voorbeeld “… en ze verkrachten je vrouw ” aanhalen is ook niet zo handig. Een vrouw wordt hier niet als bezit gezien, en ik ben niet getrouwd.
@knutselsmurf
Het schijnt dat verbale communicatie voor het grootste gedeelte lichamelijk is. Op papier ontbreken alle andere tekens, dus ik kon aan de hand van die tekst niet weten. Nou heb ik me afgevraagd of je het als grapje bedoelde, en omdat ik het niet wist, heb ik het tegenargument geproduceerd. Of je het serieus of irronisch bedoelde, nu weet je wat de juiste reactie is op iemand die dat zegt.
En de fairtrade producten zijn wel een pluspunt volgens jou?
Ben je Engels geworden?
ik zou het niet weten.
Ontwikkelingshulp dient Nederlands belang
PAUL HOEBINK | BIJZONDER HOOGLERAAR ONTWIKKELINGSSAMENWERKING AAN DE RADBOUD UNIVERSITEIT NIJMEGEN − 31/03/12, 15:32
http://www.trouw.nl/tr/nl/4328/Opinie/article/detail/3234177/2012/03/31/Ontwikkelingshulp-dient-Nederlands-belang.dhtml?
Het is opmerkelijk hoe ‘Nederlands’ het opgelaaide debat over ontwikkelingssamenwerking is. Er wordt niet tot nauwelijks over de dijken gekeken naar wat er om ons heen in Europa en elders met internationale samenwerking gebeurt en hoe de geschiedenis in elkaar zit.
Zo komen columnisten en oud-politici (Bolkestein, Boekestijn, Wester, Scheffer) met theorietjes en beweringen waarvoor geen syllabe bewijs te vinden is. Zo zou ontwikkelingshulp een post-koloniale aflaat (Scheffer) of de prijs van ons slechte geweten (Boekestijn) zijn. Maar nergens is daarvoor enig bewijs te vinden. Deze beweringen getuigen van een gebrek aan kennis van de geschiedenis van 60 jaar ontwikkelingssamenwerking.
Niet de post-koloniale aflaat maar de Koude Oorlog zette de Amerikaanse president Truman aan tot het geven van buitenlandse hulp. Toen de Korea-oorlog losbarstte in 1950 verschoof het accent van Europa naar Azië. Zuid-Korea en Taiwan waren in de jaren vijftig en zestig grootontvangers van Amerikaanse hulp. Zo betaalde de VS meer dan twee derde van de importen en meer dan driekwart van de besparingen in Zuid-Korea in die periode. Wie denkt dat Aziatische landen hun economische ontwikkeling geheel zelf van de grond hebben gebracht, zou de historie van de ontwikkelingshulp aan Taiwan, Zuid-Korea, Indonesië en Thailand moeten bestuderen.
Toen de Europese donorlanden na hun economische wederopbouw steeds meer ontwikkelingshulp begonnen te geven, telde dat theorietje over schuldgevoel en postkoloniale aflaat evenmin. Ze hadden geen koloniën (Zweden, Noorwegen) of ze handelden uit andere motieven. Na de wederopbouw waren ze op zoek naar exportmarkten. Ontwikkelingshulp werd gebruikt om export en investeringen van het eigen bedrijfsleven te bevorderen. Zo waren het in Nederland de werkgeversorganisaties die in de jaren zestig opvoering van de ontwikkelingshulp het krachtigst bepleitten. Een kleine groep bedrijven heeft zodoende ruim dertig jaar baggerschuiten, vliegtuigen, kunstmest, of drachtige vaarzen geleverd. Minister Jan de Koning begon begin jaren tachtig met geleidelijke afschaffing van deze vorm van hulp.
Ontwikkelingshulp moet gemoderniseerd worden, stellen sommigen. Ook zij miskennen dat ontwikkelingssamenwerking vele heren en belangen gediend heeft en voortdurend is gemoderniseerd en aangepast. Zo zal voor de Amerikanen foreign aid altijd een politiek-strategsisch instrument zijn – in de Koude Oorlog, in de War on Drugs, en nu in de War against Terrorism. Het leidde tot miljardenverspilling in Irak en Afghanistan, verreweg de grootste ontvangers van ontwikkelingshulp in het afgelopen decennium.
De ontwikkelingshulp van de 21ste eeuw is niet alleen van belang voor armoedebestrijding en economische ontwikkeling, maar ook voor internationaal milieubeleid, bestrijding van grensoverschrijdende ziektes van mensen en vee, de internationale voedselvoorziening, het bevorderen van kennis en wetenschap, veiligheid, en voor het verminderen van sociale, religieuze en etnische tegenstellingen.
Nederland moet zich afvragen waarom het debat in geen van onze buurlanden zo kleinzielig verloopt als hier. Laten we het debat over ontwikkelingshulp eens voeren vanuit een visie op de plaats van Nederland in de 21ste eeuw, van een handelsnatie aan de Noordzee die nog steeds de hele wereld bereist, baat heeft bij een goede reputatie en goede contacten over de hele aardbol en die daarvoor een breed instrumentarium voor buitenlands beleid nodig heeft, waaronder ontwikkelingshulp.
Volgens John Perkins (Economic Hitman) blijft van elk dollar die het “VS” (lees Wall Street) investeerd in die landen 3 cent achter voor de bevolking. Dat is dus alles bijelkaar, lonen, ontwikkelingshulp, omkopingen, etc.
Ook andere mensen zeggen hetzelfde als ik. Kijk hier congoleze Alphonse Muambi in de volkskrant:
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/3184/opinie/article/detail/3235212/2012/04/03/Bill-Gates-had-beter-met-Wall-Street-dan-met-Nederland-kunnen-bellen.dhtml
Alphonse Muambi is een uit Congo afkomstige publicist en docent wiskunde.
De discussie in Nederland over ontwikkelingshulp heeft internationale proporties aangenomen. Bill Gates, de Amerikaanse multimiljardair en baas van Microsoft, roept Nederland op om niet te bezuinigen op ontwikkelingshulp.
Hij zou persoonlijk hand in hand met Wilders door Afrika willen trekken om hem, in de praktijk, een cursus te geven over het verband tussen armoede en het sterven van Afrikaanse kinderen. Dit zou de harten doen smelten van de 65 procent Nederlanders die voor het inkorten van ontwikkelingshulp zijn.
‘Ik zou de heer Wilders graag meenemen naar Afrika en hem laten zien hoe daar met duizend dollar een kinderleven wordt gered. Ik denk dat hij zijn standpunt over het korten op ontwikkelingssamenwerking meteen zou veranderen. Het sterven van een kind is een tragische gebeurtenis’, verklaarde de miljardair via een telefoontje dat hij onlangs met de Volkskrant en het NOS Journaal pleegde.
Is Bill Gates bij Wilders echter niet aan het verkeerde adres? Is hij niet verkeerd verbonden?
Mentale gezondheid
Zelf wist ik niets van dit filantropische telefoontje. Sinds ik terug ben uit Congo, waar ik vorig jaar internationaal verkiezingswaarnemer was en waar een electorale coup gepleegd is met goedkeuring van de internationale gemeenschap, heb ik voor mijn mentale gezondheid besloten mij niet meer te mengen in debatten die nergens toe zullen leiden zolang Afrikaanse corrupte leiders gesteund blijven worden door westerse correcte leiders. Ik lees weinig kranten en kijk zelden televisie.
Maar een Nederlandse buurman maakte me attent op het interview met Bill Gates. Ik ben zijn Afrika. Elke keer als er iets over Afrika is, wil hij weten wat ik daarvan vind. Ik heb de Volkskrant gehaald en heb het interview gelezen.
Ik vind de actie van Bill Gates erg sympathiek en zijn oproep bijzonder emotioneel, maar ik vraag mij tegelijkertijd af of de problemen van Afrika opgelost zullen en moeten worden met westerse sympathie en emotie.
Is het probleem van Afrika gebrek aan geld? Zou Nederland met zijn 0,7 procent van het bbp aan ontwikkelingshulp de problemen van Afrika oplossen? Is Wilders die zijn veto uitspreekt tegen ontwikkelingshulp een belemmering voor de ontwikkeling van Afrika?
Ik denk dat de hele discussie over ontwikkelingssamenwerking totaal verkeerd wordt gevoerd. Bill Gates zegt in het interview: ‘De Nederlandse hulp is altijd slim en meetbaar geweest, in tegenstelling tot andere landen die er in de Koude Oorlog vooral vrienden mee wilden kopen.’
Fout
Deze verklaring lijkt in eerste instantie zeer verleidelijk, maar is tegelijkertijd fout. Ontwikkelingshulp wordt tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt voor diplomatieke en economische doeleinden.
Op zaterdag 24 juni 2010 voerde ik een debat met Judith Sargentini, europarlementariër voor GroenLinks. Ze betreurde het feit dat Europese regeringen ontwikkelingshulp nu nog steeds gebruiken om hun diplomatieke doelen te bereiken.
In Frankrijk gebruikte Sarkozy ontwikkelingshulp om druk uit te oefenen op Afrikaanse leiders, onder meer om Afrikaanse asielzoekers te laten terugkeren naar het land van herkomst en de leiders ertoe te bewegen de controle bij hun grenzen sterk op te voeren.
De Europese burger die zich in deze discussie mengt, zou eerst moeten beschikken over veel gegevens die de volgende vraag zouden beantwoorden: wat heeft ontwikkelingshulp Europa opgeleverd? Die gegevens zullen ze nooit krijgen. Iedere Europeaan zou een keer in zijn leven minister van Buitenlandse Zaken moeten zijn om te begrijpen dat ontwikkelingshulp Europa meer inkomsten oplevert dan Afrika. Ontwikkelingshulp opent deuren voor economische contracten.
Toen ik als klein kind in Congo opgroeide, wist ik niets van ontwikkelingshulp. Mijn vader ging werken om mij en alle overige familieleden naar school te kunnen sturen. Mijn moeder stond op de markt om mij te kunnen voeden. Ze leerde mij om op mijzelf te vertrouwen.
Wilders
Ik zeg niet dat hulp slecht is voor de mensen die dat nodig hebben. Maar is Wilders dan het probleem voor Afrika als hij zijn veto gebruikt tegen ontwikkelingshulp? Gaat al die 0,7 procent van het Nederlands bbp naar Afrika? Waarom wordt Afrika altijd als voorbeeld aangehaald als een discussie over ontwikkelingshulp wordt gevoerd? Zal Afrika ophouden te bestaan als Nederland stopt met ontwikkelingshulp? Ik denk het niet.
Bill Gates wekt de indruk dat Wilders het probleem is voor de ontwikkeling van Afrika. Ik vind dat hij bij Wilders aan het verkeerde adres is en dat hij met Nederland verkeerd verbonden is als het gaat om het welzijn van Afrika. Hij zou beter tegen lokaal tarief kunnen bellen met bedrijven op Wall Street om hun te zeggen dat ze een eerlijke prijs moeten betalen voor de grondstoffen die ze uit Afrika halen.
Vervolgens zou Gates het Pentagon moeten bellen met het verzoek de ondersteuning van corrupte regimes in Afrika te beëindigen. Hij zou de wapenproducenten moeten vragen geen wapens te verkopen aan Afrika. Want zoals hij zegt: ‘een dood kind is een tragisch verhaal’.
Kogels
De afgelopen tien jaar stierven kinderen in Congo niet aan honger noch malaria, maar aan kogels uit China, Europa en de Verenigde Staten. Dat moet stoppen. Hij zou ook de EU moeten vragen de Europese vissersschepen uit de Afrikaanse wateren terug te trekken, waar ze lokale vissers van hun broodwinning beroven.
Mijn Nederlandse buurman behoort niet tot de 65 procent van Nederlanders die willen korten op de ontwikkelingshulp. Maar hij behoort wel tot de critici van Wilders. Hij was blij dat Bill Gates, een man met statuur, Wilders eens een lesje leerde.
Maar Wilders is niet het probleem van Afrika. Het probleem van Afrika zijn die Afrikaanse miljarden die op Europese banken staan, de steun die de Afrikaanse leiders krijgen om vervolgens corruptie te installeren als een politiek systeem.
Nederland kan al zijn geld naar Afrika sturen, Bill Gates kan zijn 48 miljard dollar naar Afrika sturen, maar zolang Afrikaanse leiders zelf en hun internationale sponsors niet veranderen, zal ontwikkelingshulp Afrika niet ontwikkelen, want Afrika lijdt niet aan honger maar aan een verkeerd imago.