In 2004 viel er een brief op de deurmat van het Internationaal Gerechtshof. Het Hof zou de VN adviseren over de Israëlische muur in de bezette gebieden. In deze brief vond Nederland de muur en de Israëlische nederzettingen illegaal en was men van mening dat de Palestijnen het recht op zelfbeschikking hebben. (Zelfbeschikkingsrecht geeft ook recht op territorium, dus de Palestijnen hebben recht op Gaza en de Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem.)
Ondanks het volkenrecht vroeg Nederland het Hof om géén advies te geven, met als smoes dat het advies de vrede zou dwarsbomen. Hoe Nederland tot deze absurde conclusie kwam, vertelt men niet. Stelt u zich voor dat een sumoworstelaar een pizza van een kleuter steelt en de omstanders advies vragen aan het Hooggerechtshof. Waarom zou dit advies het conflict verlengen?
Ook vond Nederland dat Israël en de Palestijnen moesten onderhandelen en niet naar de rechter stappen. Maar hoe logisch is dit? De worstellaar heeft zich de pizza toegeëigend en hapt er al in. Wat kan de kleuter inruilen om zijn pizza terug te krijgen? En waarom zou de kleuter überhaupt iets voor zijn eigen pizza moeten inleveren? Er valt dus niks te sjacheren.
Waarom wilde Nederland de opinie van vijftien toprechters niet horen? Dit omdat in sommige conflicten de waarheid in het midden ligt, het is niet evident wie gelijk heeft. Daarom wilde men geen juridische opinie weten, om de schijn van onbekende waarheid te scheppen, om tijd te rekken, totdat de kans op een Palestijnse staat nihil wordt. Het Westen ziet namelijk dat het aantal Israëliërs in de nederzettingen van 10.000 in 1972 tot 771.000 in 2014 groeide en op een bepaald moment zullen de bezette gebieden vol raken.
Want als deze rechters zeggen dat Palestijnen gelijk hebben, dan hebben de Palestijnen een veel sterker argument. Bovendien drukt het ICJ-advies staten met de neus op de feiten. Zo vertelden dertien hoogleraren in volkenrecht de regering dat Nederland juridisch verplicht is om elke steun aan nederzettingen te staken en de Palestijnen te helpen om hun zelfbeschikkingsrecht te vervullen. Ook de Adviesraad Internationale Vraagstukken concludeerde dat Nederland verplicht is om iets te doen, bijvoorbeeld minder handel met Israël te drijven.
Trump erkende Jeruzalem als hoofdstad van Israël en riep dat zijn originele ingeving het vastgeroeste conflict in beweging zal brengen. Echter een origineel idee hoeft de pizza niet aan de worstelaar te geven. Hij had beter (in harmonie met volkenrecht) de Palestijnse staat kunnen erkennen, met als hoofdstad Oost-Jeruzalem.
Europa is boos op Trump omdat hij van het Westerse machiavellisme afwijkt. Want in het verleden kookten Israël en het Westen de Palestijnen als kikkers: Israël verhoogde het vuur langzaam, zodat de Palestijnen niet in opstand kwamen; het Westen verdoofde de Palestijnen met geld en beloften op een staat. Trump wijkt af van deze traditie van stiekeme etnische zuivering. Hierdoor kunnen de moslims aanslagen in het Westen plegen of hun eigen tirannen omver werpen.
Deze tirannen en het Westen versterken elkaars macht. Het Westen houdt hen in het zadel en de dispoten leveren andere diensten: zij kopen Westerse wapens en zorgen dat de grondstoffen richting het Westen vloeien. Ze tolereren Westerse militaire kampen in hun landen – die in strategische regio’s liggen – en zo kan het Westen de wereld domineren en een hand op de oliekraan naar China houden. Tirannen overleven omdat zij tegen Israël en Amerika razen en met verzonnen externe vijanden leiden ze de aandacht van hun eigen misdaden af. Maar hun liefde voor de Palestijnen is schijn. Zodanig creperen de Palestijnen voor de machts- en territoriumlust van anderen.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Ik , Palestijns sympathisant, zie toch meer in onderhandelen dan in de uitspraak van 15 internationale rechters waar geen gevolg aan wordt gegeven.
Dus als jij een huis met 10 kamers zou hebben en iemand 8 zou bezetten, zou je niet nieuwsgierig zijn naar wat het Hooggerechtshof daarover zou zeggen?
Ik mag hopen dat ik mijn 2 kamers mag behouden.