Dilan Yesilgöz-Zegerius gevaarlijk voor rechtsstaat

In de Schoo-lezing waarschuwde Dilan Yesilgöz-Zegerius (Minister van Justitie) tegen de afbrokkeling van de democratische rechtsstaat. En ze richtte de vinger naar Moslims, criminelen, ‘wokisten’ en Thierry Baudet. Maar ook zij en haar partij bedreigen de rechtsstaat.

VVD schendt volkenrecht
Een rechtsstaat respecteert het recht. In onze grondwet staat dat de regering het volkenrecht bevordert. André Nollkaemper (de juridische adviseur van het kabinet), dertien professoren in volkenrecht en de Adviesraad Internationale Vraagstukken adviseren sancties tegen Israël omdat Nederland drie juridische plichten heeft: Israël NIET te steunen om bezet gebied te annexeren; te zorgen dat Israël humanitair recht respecteert; de Palestijnen te helpen om een staat te stichten. Daardoor besliste het Europees Hof van Justitie dat de producten uit de bezette gebieden geen label ‘Made in Israel’ mogen dragen. Yesilgöz-Zegerius daarentegen, labelt je ‘antisemiet’ als je oprechte labels wilt.

Als Mark Rutten nederzettingen op de Westbank zou bouwen zou hij mogelijk levenslange gevangenis krijgen, volgens Nederlands recht. Ook het Internationaal Strafhof bestraft nederzettingen. De Commissie voor Internationaal Recht van de Verenigde Naties noemde de vestiging van kolonisten en demografische veranderingen in bezet gebied een uitzonderlijk zware oorlogsmisdaad, “in ernst met genocide” vergelijkbaar. Echter Rutte wil minder VN-resoluties voor de rechten van de Palestijnen. Zo beschadigt hij the rule of law in volkenrecht.

Door haar juridische plichten te ontlopen, maakt onze regering ons medeplichtig aan ernstige oorlogsmisdaden en andere zware schendingen van mensenrechten. Echte rechtsstaten doen dit niet.

De minister wil mensenrechten schenden
Yesilgöz-Zegerius roept ‘vrijheid van meningsuiting’ veertien keer in haar lezing. Zoals:

“Ons vermogen om te groeien, om te leren, om te ontwikkelen, wordt gevoed door wederzijdse kritiek en open discussies. Onze vrije samenleving heeft open debat nodig, dat is onze zuurstof. Open debat waarin je woorden met woorden bestrijdt. Open debat, waarbij argumenten bepalen of je gelijk krijgt, en niet de lengte van je tenen. Hard op de inhoud hoort bij een vrij land. Ideeën botsen, we dagen elkaar uit en zo ontstaat vooruitgang. Dat is goed. Mensen monddood proberen te maken … daar is nooit een excuus voor.”

Maar haar daden spreken haar woorden tegen, want ze wil de IHRA-definitie van antisemitisme in de wetgeving vastleggen. Dit is gevaarlijk om twee redenen. Ten eerste, men gebruikt deze definitie om rule of law in volkenrecht kapot te maken. Bijvoorbeeld het Simon Wiesenthal-centrum koos Barak Obama als de antisemiet van het jaar 2016, omdat hij een Veiligheidsraadresolutie niet vetode. Stond er iets antisemitisch in de resolutie? Nee, alleen standaard volkenrecht. 100% van de resolutie komt overeen met het Nederlandse standpunt. En de andere twee westerse rechtsstaten met vetorecht, Frankrijk en Groot-Brittannië, hadden voor de resolutie gestemd, wat bewijst dat de resolutie niet antisemitisch was.

Ten tweede, men misbruikt de IHRA-definitie om mensen monddood te maken, voor uitspraken die niet antisemitisch zijn. Bijvoorbeeld bij Dries van Agt. Toen pensioenfonds PFZW de investeringen in Israëlische banken (die nederzettingen financieren) stopte, beschuldigde men hun ethisch adviseur, Cees Flinterman, van antisemitisme. Flinterman is een van de meest gerespecteerde rechtsgeleerden binnen de mensenrechtenwereld. VVD lobbyde tegen de benoeming van Canadees Michael Lynk als VN-rapporteur, op basis van een valse beschuldiging, met beroep op de IHRA-definitie. Ook valselijk beschuldigde men negentien Amerikaanse congresleden die een resolutie indienden dat burgers het recht hebben om landen te boycotten die mensenrechten schenden.

Dus VVD en Yesilgöz-Zegerius schenden onze mensenrechten, beschadigen de Nederlandse rechtsstaat en de rechtsstatelijkheid in het volkenrecht en ze schenden de mensenrechten van de Palestijnen. De Schoo-lezing was een farce.

Geredigeerd door Pascale Esveld