Waarom willen Israël-supporters geen VN-resoluties?

Israël-supporters willen geen VN-resoluties over het conflict in het Midden-Oosten omdat de resoluties antisemitisch zouden zijn. Bijvoorbeeld senator Diederik van Dijk van SGP. Hij berispte de minister van Buitenlandse Zaken over het Nederlandse stemgedrag:

“In het jaar 2022 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (VN) in totaal 27 veroordelende resoluties gericht tot acht landen, zoals Noord-Korea, Afghanistan, Syrië en Iran. Vijftien veroordelende VN-resoluties richten zich op Israël. Is de Minister het eens dat dit een wanverhouding betreft en zo ja, welke consequenties trekt Nederland hieruit voor haar optreden binnen de VN?”

En hij geeft twee resoluties als voorbeeld, die hij zou verbieden:

“De EU ging in december jl. akkoord met de resolutie die Israëls annexatie van de Golan veroordeelt, mede gesteund door Nederland. Is de Minister inderdaad van mening dat Israël zich uit de Golan moet terugtrekken?
…
Eind december jl. is een resolutie van de Algemene Vergadering van de VN aanvaard, waarin het Internationaal Gerechtshof (ICJ) wordt verzocht een adviserende opinie te formuleren over de zogenaamde «Israëlische bezetting van Palestijnse gebieden». Waarom bekende Nederland hier geen kleur, maar onthield zij zich van stemming? … Waarom heeft de Minister, in tegenspraak met de motie-Van der Staaij c.s., niet uitdrukkelijk tegen dit anti-Israëlische initiatief gestemd?”

Van Dijk zegt dat de regering niet naar de wil van de Tweede Kamer luistert en beroept zicht op een motie van zijn partijgenoot Kees van der Staaij. Maar wat staat in de motie van Van der Staaij precies? Dat Nederland slechts tegen anti-Israël resoluties moet stemmen, niet tegen alle resoluties. Waarom vindt Van Dijk de twee resoluties dan antisemitisch?

Ik vroeg Van Dijk waarom uitspraken van het Internationaal Gerechtshof ‘anti-Israël’ zouden zijn, maar hij negeert me al enkele weken.

Wat is antisemitisme?

Antisemitisme is een vorm van racisme. En racisme is gedrag dat voor een persoon (of groep) onverdiende voordelen probeert te bemachtigen, of voor een andere persoon (of groep) onterechte nadelen probeert te veroorzaken, op basis van vermeende biologische eigenschappen. In de juridische definitie betekent ‘rassendiscriminatie’ ook discriminatie op afkomst of nationale of etnische afstamming. U moet echter onthouden dat de essentie van discriminatie is dat iemand schade lijdt, hem of haar iets wordt ontnomen (of onthouden) waar hij recht op heeft. Dus de Israël-supporters moeten bewijzen dat de resoluties iets ontnemen waar Israël recht op heeft.

Heeft Israël het recht op de Golanvlakte?

Nee. Israël veroverde de Golan op Syrië in de zesdaagse oorlog van 1967. Modern volkenrecht verbiedt landjepik en een land kan alleen nieuw territorium krijgen als een ander land vrijwillig territorium inlevert.

Is zelfverdediging relevant?

Nee. Israël-supporters beweren dat Israël de Golan uit zelfverdediging zou hebben veroverd. Zelfs als dat waar zou zijn, is het volstrekt irrelevant. Volkenrecht maakt geen onderscheid tussen aanval- en verdedigingsoorlogen. Sir Robert Yewdall Jennings schreef in zijn autoritatief boek “The acquisition of territory in international law”:

“More difficult, perhaps, is the suggestion that the State that … resorts to war in self-defence, may still acquire a title by conquest. This idea … is to be regarded with some suspicion. It seems to be based upon a curious assumption that, provided war is lawful in origin, it goes on being lawful to whatever lengths it may afterwards be pursued. The grave dangers of abuse inherent in any such notion are obvious. Furthermore, the idea rests upon a mistaken understanding of the limits of self-defence. Force used in self-defence – whatever that may mean – is undoubtedly lawful. But it must be proportionate to the threat of immediate danger, and when the threat has been averted the plea of self-defence can no longer be available.
…
It must still be said that it would be a curious law of self-defence that permitted the defender in the course of his defence to seize and keep the resources and territory of the attacker. In any case, it is submitted that any attempt to draw a legal distinction between situations where conquest can nowadays confer a title and those where it cannot is unrealistic and unworkable in a society where there are as yet no courts with compulsory jurisdiction to decide so nice an issue.”

Dus de logica is dat als landen territorium uit zelfverdediging zouden mogen bemachtigen, dit makkelijk misbruikt zou worden. Bijvoorbeeld Rusland zegt dat NAVO haar via Oekraïne wilde aanvallen.

Sterker nog, een uitzondering voor zelfverdediging zou discriminerend zijn, omdat alleen machtige landen territorium kunnen veroveren. Bijvoorbeeld Oekraïne kan geen Russisch gebied bemachtigen. Ook Egypte zou geen enkel middel hebben om territorium van Engeland, Frankrijk en Israël te krijgen voor hun illegale aanval op Egypte in 1956. Bovendien, Israël viel Egypte ook in 1967 aan, dus volgens de logica van de Israël-supporters moet Israël een stuk territorium aan Egypte geven.

Dus ‘anti-Israël’ betekent dat Israël iets verliest waar het recht op heeft. Maar Israël heeft geen recht op de Golan, het is dus geen anti-Israël-resolutie. Nederland heeft goed gestemd.

Is een adviesopinie van het ICJ anti-Israël?

Nee. Ten eerste, Israël-supporters beweren dat alleen Israël aangesproken wordt. Dit is onwaar. Het ICJ heeft ook over andere vergelijkende gevallen adviesopinies gegeven, zoals Namibië, Oost-Timor en Westelijke Sahara.

Ten tweede, het Hof is behoorlijk objectief en onpartijdig. Vijftien toprechters zullen over de Israëlische bezetting rechtspreken. Ze kunnen ook zeggen dat Israël alles goed doet.

Er was eerder een adviesopinie in 2004 en er stond niks antisemitisch in. De rechters gebruikten precies dezelfde rechtsregels en argumenten als in vergelijkbare gevallen.

Israël-supporters beweren soms dat de rechters uit derdewereldlanden komen en ze zijn automatisch antisemitisch. Echter, de vier westerse rechters (waarvan twee Joods) in 2004 waren het met de belangrijkste conclusies van het Hof eens. Er is dus niets anti-Israël aan een adviesopinie.

Waarom willen de Israël-supporters geen nieuwe adviesopinie?

In haar artikel “Human Rights in the International Court of Justice”, spreekt Rosalyn Higgins (ex-presidente van het ICJ) over de gezaghebbendheid van het advies over de Israëlische muur van 2004.

Ze zegt dat adviezen van het ICJ niet bindend zijn, maar dat ze wel moreel en politiek zwaar wegen. Adviezen worden in hoge mate beschouwd als gezaghebbende uitdrukkingen van het recht. En ze hebben een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van het internationaal recht en op de statelijke praktijk.

In het geval van het advies uit 2004 over de Israëlische muur zegt ze dat het invloed heeft op de internationale discussies en het beleid. Het advies is vaak geciteerd door andere internationale organen, waaronder de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, de Veiligheidsraad en de Mensenrechtenraad, en door verschillende regeringen en maatschappelijke organisaties.

Higgins beschouwt het advies over de Israëlische muur als een zeer gezaghebbende uitdrukking van het recht, met aanzienlijke invloed op de ontwikkeling van het volkenrecht en de praktijken van staten.

Daarom willen Israël-supporters geen rechtelijke uitspraken. In nationaal recht zijn veel conflicten en rechtszaken. Daardoor worden de regels voortdurend scherper en duidelijker gemaakt. In volkenrecht daarentegen zijn er minder rechtszaken en conflicten en daardoor is het niet altijd duidelijk wat het volkenrecht vereist. De Israël-supporters misbruikten dit. Tot de adviesopinie van 2004 beweerden de meesten dat de Westbank niet bezet was, dat Israël geen volkenrecht, noch mensenrechten in de bezette gebieden schendt. Maar omdat de adviesopinie van 2004 gezaghebbend is, hebben zij het debat verloren.

Bijvoorbeeld PVV, SGP en ChristenUnie betwijfelden het standaard volkenrecht, maar Uri Rosenthal (minister van Buitenlandse Zaken) maakte korte metten met hun Kamervragen:

“Het verbod op nederzettingen vloeit voort uit artikel 49 van het Vierde Verdrag van Genève uit 1949. Het Internationaal Gerechtshof heeft in het betreffende advies bevestigd dat de Israëlische nederzettingen in bezet gebied een schending van het internationaal recht vormen. Een dergelijk advies is juridisch niet-bindend, maar vormt wel een gezaghebbende uitleg van het internationaal recht.”

Daarna, de westerse regeringen zijn bevooroordeeld en ook zij misbruiken de onduidelijkheid. Toen de vaste commissie voor Buitenlandse Zaken van de Tweede Kamer de regering vroeg of Israël apartheid pleegt, beriep het kabinet zich op onduidelijkheid: “Apartheid is een specifieke juridische term en een ernstig internationaal misdrijf en het is aan een rechter om te oordelen of hiervan sprake is.”

Als de rechter meer duidelijkheid kan scheppen, dan is een adviesopinie van het ICJ perfect en had Nederland juist voor de resolutie moeten stemmen (Nederland onthield zich van stemming). Daarom zijn de Israël-supporters bang. Als het ICJ vaststelt dat Israël apartheid en andere oorlogsmisdaden pleegt (nederzettingen zijn strafbaar bij het Internationaal Strafhof), kunnen de westerse regeringen de kop niet meer in het zand steken. En de Israël-supporters verliezen alweer een debat.

Sterker nog, het volkenrecht ontwikkelt zich zo dat staten verplicht worden om zulke zware misdrijven te bestraffen. Dit betekent dat een nieuw advies sancties op Israël dichterbij kan brengen. Daarom zijn de Israël-supporters tegen een nieuwe adviesopinie.

In conclusie

In 1967 deporteerde Groot-Brittannië de bevolking van de Chagoseilanden zodat de VS een militair kamp op Diego Garcia kon neerzetten. In het begin veroordeelde de Verenigde Naties GB en eiste de terugkeer van de bevolking, maar de Britten logen dat de inwoners alleen seizoenarbeiders waren, die terug naar huis gingen. De VN trapte erin en de wereld vergat de Chagossianen. Ook de Israël-supporters willen dat de wereld de Palestijnen vergeet, zoals de verdreven Chagossianen. Want ze willen Israël helpen om straffeloos landjepik te plegen.