Skip to content

Thierry Baudet vindt Irakezen haram

Vorig jaar besloot het Europees Hof voor de Rechten van de Mens dat Irakezen Groot-Brittannië mogen aanklagen, voor schendingen van mensenrechten in Irak. “Joepie,” juichte ik, “eindelijk een beetje gerechtigheid.” Want ik had in mijn eerste masterscriptie in filosofie gestreden voor de stelling dat individuen alle staten in internationale rechtbanken zouden moeten kunnen aanklagen. Want staten zijn assholes. En Het Europees Hof vergroot met deze uitspraak de groep mensen die staten kan aanklagen.

Thierry Baudet vindt deze uitspraak niks, zo blijkt in zijn boek “De aanval op de natiestaat”. Waarom? Omdat het hof Groot-Brittannië in haar soevereiniteit beperkt. “Welk recht heb jij, een buitenlander, om mij te komen vertellen wat ik moet doen?” is het motto van een hoofdstuk in het boek, een citaat van Ernest Hemingway. En dat is een beetje het hele idee van het boek, dat wij vrij moeten zijn om te doen wat we willen. Wie zou dat kunnen tegenspreken?

En internationale rechtbanken zijn slecht voor de soevereiniteit. De rechters interpreteren verdragen en internationaal recht en dat leidt tot nieuwe regels. Maar de staten hebben nooit met deze regels ingestemd, dus ze worden gedwongen om tegen hun wil te handelen. Vrijheid foetsie. Weg soevereiniteit. Sterker nog, het is ondemocratisch en tegen het idee van de rechtsstaat. Want jij kan noch de rechters van hun troon schoppen, noch kan je de regels van internationaal recht veranderen. Dit zijn in een notendoop Baudet’s bezwaren tegen internationale rechtbanken.

Ik kan een heel eind in dit argument meegaan, maar Baudet vergeet één ding. Dat een argument – zoals een rechter – blind dient te zijn. Dus je zou het argument moeten slikken ook als je de tegenpartij bent. Laten we die rol aannemen.

Stel je voor dat Iran Nederlands gas sexy zou vinden en spannend om een militair kamp aan de Noordzee uit de grond te stampen, het liefst in Rotterdam, een toegangspoort van Europa. Iran kan zeggen dat de Nederlanders massavernietigingswapens onder hun bed verstoppen en een gevaar voor de vrede zijn. En zo stormt Iran Nederland binnen, zonder toestemming van de Veiligheidsraad – illegaal – want deze toestemming is de enige legale manier om oorlogje te spelen; net als zelfverdediging na een aanval.

Jij als Nederlander bent het daarmee oneens. Het kan; we hebben immers 16 miljoen meningen en niet alle Nederlanders zullen de Iraniërs een nat welkomstkusje geven. Dus jij denkt dat Iran internationaal recht schendt. Het leuke is dat je niet naar het Internationaal Gerechtshof kan stappen en eisen dat Iran zijn slimme bommen opdracht geeft om in de lucht te stoppen. Noch kan je van het hof tijdens de Iraanse bezetting eisen dat Iran zijn speelgoed inpakt en terug naar huis marcheert. Vette pech voor jou.

Nou moeten de Iraanse soldaten zich netjes gedragen, volgens internationaal recht. Bijvoorbeeld mensenrechten respecteren. Maar dat gaat niet zo makkelijk, nadat je de soldaten in moordmachines hebt omgetoverd en voor één jaar in hun hoofd hebt gestampt dat de Nederlanders nazi’s zijn. Bovendien heeft psycholoog Philip Zimbardo aangetoond dat mensen nazipraktijken binnen een paar dagen opnieuw uitvinden als er geen wetten bestaan en als men macht over een ander heeft. Dus een oorlog leidt automatisch tot beestachtig gedrag.

Iran kan ook moeilijk controleren wat al die soldaten uitspoken, want oorlog is anarchie. Bovendien weten we van Sun Tzu dat soldaten een beetje lol in de oorlog moeten hebben, want dat is handig voor motivatie. Als ze mogen plunderen en verkrachten, hebben ze meer lust in oorlog, dan als ze slechts voor propaganda moeten sterven. Daardoor zal een staat extreem loyaal aan zijn soldaten moeten zijn als ze wil dat de soldaten loyaal aan de staat zijn. Dus de staat zal zijn best doen om (oorlogs)misdaden te verdoezelen. Vette pech voor jou.

Maar waarom zou jij verplicht moeten zijn om dit te beleven? Waarom moet jij toekijken terwijl een peloton vol testosteron je dochter bevrucht? Waarom moet jij je conditie trainen om lood te ontwijken van soldaten die je als schietdoel gebruiken? Waarom moet jij genieten terwijl de Iraniërs je nagels uit trekken en tonnen water door je strot gieten? Alleen omdat jij, een buitenlander, geen recht hebt om de Iraniërs te vertellen wat ze moeten doen? Hoezo houdt de vrijheid van de Iraniërs in dat zij jou mogen folteren, verkrachten, vermoorden? Hoezo houdt de Iraanse soevereiniteit in dat Iran altijd de Nederlandse soevereiniteit kan schenden met een illegale oorlog?

Wat jij wilt, is dat je tenminste naar een internationale rechtbank kan stappen en Iran voor schendingen van mensenrechten kan aanklagen. Je wilt een vergoeding en dat de Iraniër bestraft wordt. Je wilt Iran kunnen dwingen om in de toekomst je mensenrechten te respecteren. Dus je wilt een internationaal hof voor mensenrechten. En als je een trotse irrealist bent – zoals ik – droom je van een hof waar je kan eisen dat Iraniërs oprotten. Je geeft geen reet om de Iraanse soevereiniteit.

Het is niet de enige plek waar Baudet de soevereiniteit van een machtige Westerse staat voorrang geeft op de soevereiniteit van een machteloze staat. Ik begin daardoor te vermoeden dat Baudet het niet om de soevereiniteit gaat, maar dat hij een machiavellist is, die gelooft dat je alles mag doen om de macht te bemachtigen en te behouden. En internationale rechtbanken staan in zijn weg. Dus het echte motto van Baudet is: “Welk recht heb jij, een buitenlander, om mij te komen vertellen dat ik jou niet mag dwingen? Want ik ben Thierry Baudet.”

Geredigeerd door Pascale Esveld

Published inInternationaal RechtRechtbank voor Allen

9 Comments

  1. “Ik begin daardoor te vermoeden dat Baudet het niet om de soevereiniteit gaat, maar dat hij een machiavellist is, die gelooft dat je alles mag doen om de macht te bemachtigen en te behouden.”
    Daar lijkt het inderdaad op. Zie ook de conclusies die uit een eerder debat met Baudet en diens beschermheer Cliteur getrokken werden:

    “Kennelijk gaat Baudet uit van een nogal absoluut soevereiniteitsbegrip, waarbij voor de rechter naast de wetgever slechts een zeer beperkte rol bestaat, zoals onder het legisme.
    […]
    Gek genoeg, zo merkte ook de oud-EHRM-rechter Thomassen op, pleitte Baudet niet tegelijkertijd voor opheffing van dat toetsingsverbod. Hij liet in het midden wat hij daarvan vond, hoewel hij het nationaal toetsingsverbod eerder op de avond nog had aangevoerd als bewijs voor de stelling dat het EHRM als supranationaal mensenrecht niet legitiem is. De nationale rechter mag niet toetsen aan de grondwet, laat staan de Straatsburgse rechter. Thomassen vermoedde dan ook dat Baudet überhaupt tegen rechterlijke toetsing van algemeen verbindende normen is.”
    (http://www.publiekrechtenpolitiek.nl/debat-in-leiden/)

  2. joost tibosch sr joost tibosch sr

    Dat haram van een Baudet is even onnozel als de halalwoning van een Wilders. Volgens mij is Wilders ook gelieerd aan dat Leidse Baudetcluppie!

  3. @Joost: Ik weet het wel zeker, en volgens mij weet jij het ook: Wilders was ooit verbonden aan de Edmund Burke Stichting, wiens directeur (en later secretaris) Bart Jan Spruyt jarenlang Wilders’ tekstschrijver was. Paul Cliteur en Afshin Ellian komen ook uit die stal en verzorgen in Leiden het vak Encyclopedie van de Rechtswetenschap, alwaar Baudet is afgestudeerd en vervolgens gepromoveerd. Het blijft raar dat men een proefschrift slechts hoeft te verdedigen ten overstaan van de eigen ‘meester’. Vrijwel iedere andere jurist had gehakt van hem gemaakt.

  4. Arjan Fernhout Arjan Fernhout

    Het wordt weer eens tijd om de Theems op te roeien en de City te plunderen. Dat dan weer wel.

  5. Mihai Mihai

    @Joke

    ==Het blijft raar dat men een proefschrift slechts hoeft te verdedigen ten overstaan van de eigen ‘meester’.==

    Sterker nog, zijn proefschrift citeert Cliteur overmatig. Dus de meester was het eens met zichzelf.

  6. Jan Hollevoet Jan Hollevoet

    Het aangehaalde citaat is geen citaat van E. Hemingway maar van het (niet zo leuk) personage Pablo in “For whom the bell tolls” van Hemingway. Een politiek pamflet (vermomd als proefschrift) dat de natiestaat idealiseert, starten met een auteur uit de Lost Generation bewijst dat de promovendus er niets van begrepen heeft.

Leave a Reply