Palestijnen hebben recht op de bezette gebieden

Sacha Kester beweert over haar artikel: “Alles wat u moet weten over het conflict tussen Israël en de Palestijnen.” Ze vergeet echter de belangrijkste vraag: wie heeft het recht op de bezette gebieden? Hieronder zal ik aantonen dat de Palestijnen dat zijn.

Het zelfbeschikkingsrecht

Alle staten erkennen dat de Palestijnen het recht op zelfbeschikking hebben. Ik heb echter geen enkel stuk in de media gezien dat uitlegt wat dit recht inhoudt. Hieronder een uitleg. Als we over rechten praten stellen we drie vragen: wie, wat en hoe.

Wie heeft het zelfbeschikkingsrecht?

Volkeren hebben zelfbeschikkingsrecht. Maar het woord ‘volk’ betekent in volkenrecht iets anders dan een volk in volkenkunde. Zelfs de VN heeft hier geen ultieme definitie van. In de praktijk ziet men een volk als de volledige bevolking binnen een administratief territorium. Minderheden hebben geen apart recht op zelfbeschikking.

Bijvoorbeeld Mauritius. Volkenkundig leven daar meerdere volkeren, zoals creolen uit Oost-Afrika, Indianen, Chinezen, Britten en Fransen, allemaal diverse etnische groepen, met andere huidskleur, religie en taal. Maar voor volkenrecht is er alleen één volk: het Mauritiaanse volk.

Hetzelfde geldt voor de Palestijnen in Israël, ze zijn geen apart volk, maar ze zijn het Israëlische volk, samen met Joden, Christenen, Druzen en andere minderheden. Het Palestijnse volk bestaat alleen in Gaza en op de Westelijke Jordaanoever, inclusief Oost-Jeruzalem.

Buiten de staten bestaan er volkeren in non-zelf-regerende territoria, in kolonies, mandaten van het Volkerenbond en volkeren onder militaire bezetting. Ook volkeren onder apartheid en buitenlandse overheersing hebben dit recht. De mandaten waren daarvoor Duitse en Ottomaanse kolonies en later zijn ze trustschappen van de VN geworden. Ook Palestina was een Ottomaanse kolonie en later een mandaat.

Het Internationaal Gerechtshof heeft de Palestijnse bezette gebieden conceptueel behandeld als een gebied dat nog gedekoloniseerd moet worden, als oude Ottomaanse kolonie en mandaatgebied. Het Hof concludeerde daardoor en door de unanieme internationale opinie dat Palestijnen zelfbeschikkingsrecht hebben. Maar de Palestijnen hebben dit recht ook omdat ze bezet zijn. En misschien ook omdat ze onderworpen aan apartheid en aan een buitenlandse overheersing zijn.

Wat houdt het zelfbeschikkingsrecht in?

Binnen een staat betekent dit twee dingen: het volk is vrij van buitenlandse inmenging en heeft het recht om de beslissingen binnen de staat te nemen.

Buiten staten, in alle andere territoria, betekent het zelfbeschikkingsrecht dat het volk het recht heeft om in vrijheid zijn eigen politieke status en economische, sociale en culturele ontwikkeling te bepalen. Ook beschikken volkeren over hun natuurlijke rijkdommen en hulpbronnen.

Hoe vervult men zijn zelfbeschikkingsrecht?

Volkeren kunnen hun zelfbeschikkingsrecht als volgt vervullen: men wordt een onafhankelijke staat; sluit zich bij een staat aan; associeert zich met een staat; of kiest vrijelijk voor iets anders.

Op welke manier kiest een volk vrijelijk? De VN zag referenda als een ideaal vertoon van de volkswil, maar men aanvaardde dat koloniën ook op een andere manier konden beslissen, zoals verkiezingen.

De gevolgen

Dus zelfbeschikkingsrecht betekent dat het volk de baas over een territorium is. Echter, juristen ontdekten dat sommige staten een rechtmatige titel over kolonies hebben (bijvoorbeeld Frankrijk vond Mauritius zonder bevolking); en deze rechtmatige titel is in strijd met het zelfbeschikkingsrecht. Wie is de baas dan? In zulke gevallen kwijnt de titel van de staat. Het zelfbeschikkingsrecht schept ook recht op territorium. Dus zelfbeschikkingsrecht heeft voorrang op andere rechten. Hieruit volgt dat Palestijnen het recht op de bezette gebieden hebben, ongeacht wie de voormalige rechtmatige titelhouder zou zijn. Dit is het belangrijkste wat u over dit conflict moet weten.

Geredigeerd door Pascale Esveld