De supporters van de Palestijnen roepen al lang dat Israël de grootste schender van VN-resoluties is. De Israël-supporters trekken dan meestal de antisemitismekaart als troef uit de mouw. Ze roepen dat de VN slechts ‘anti-Israël’ resoluties aan neemt en weinig resoluties tegen andere, echte boeven.
Je hoort Esther Voet roepen: “Slechts één resolutie tegen Syrië, één tegen Iran en één tegen Noord-Korea, tegenover 21 resoluties tegen Israël. … deze disproportionele verhouding suggereert dat de VN met twee maten meet.” Ook de NGO UN Watch kopte in november dat de VN 20 resoluties ‘tegen Israël’ nam en slechts 3 tegen de rest van de wereld. Onze copy-and-pasters in het parlement stelden meteen Kamervragen:
“Bent u ervan op de hoogte dat 20 van de 23 resoluties ingediend tijdens de 70e vergadering van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties gericht zijn tegen… Israël?”
De bezorgde indieners zijn Van der Staaij (SGP), Voordewind (ChristenUnie), De Roon (PVV) en Ten Broeke (VVD). Laten we controleren wat hier van klopt en of de redeneringen deugen.
Let op: 20 van de 23 resoluties is 87%, dus hun jodenhaat-teller staat roodgloeiend. Ik telde ook alle resoluties tot 12 februari 2016 en krijg echter andere aantallen. Totaal: 254. Israël komt in 19 voor. Dit is 7,5% en heel anders dan hun 87%.
Het is waar dat de VN toe is aan een reform. Waar dat de VN meer boeven moet vangen, meer het volkenrecht en mensenrechten moet afdwingen. Maar de Israël-lobby wil iets anders: dat de VN zwijgt terwijl Israël de bezette gebieden vol bouwt met flats voor Russische migranten.
De Israël-supporters roepen dat de VN een Israëlobsessie heeft. In werkelijkheid is de VN vooral met andere dingen bezig. Voorbeelden van vriendelijke thema’s in de resoluties:
- University for Peace;
- Harmonie met de natuur;
- Consumentenbescherming;
- Wapenwedloop in de ruimte;
- De mensenrechten van albino’s;
- Preventie van gewelddadig extremisme;
- Verbetering van de situatie van meisjes op het platteland.
UN Watch heeft een foute en beperkte periode bekeken. Want de VN neemt meerdere dezelfde soort resoluties in dezelfde periode. Zo kan ik bijvoorbeeld slechts naar 9 december 2015 kijken en roepen dat de VN slechts over wapens praat. Sterker nog, uit de 53 resoluties op die dag ging het grootste gedeelte over atoomwapens. Discriminatie!
UN Watch vergelijkt ook appels met peren. Neem bijvoorbeeld resolutie 141. Deze gaat over het recht van de Palestijnen op zelfbeschikking en op een eigen staat. UN Watch zet deze resolutie in dezelfde categorie met mensenrechtenschendingen op Cuba. Daardoor kan UN Watch andere resoluties negeren. Echter, deze resolutie past beter bij andere resoluties over het recht op zelfbeschikking. Er waren 10 resoluties over dekolonisatie en zelfbeschikking en slechts één ervan had iets met Israël te maken. De rest ging over soortgelijke situaties, zoals de Marokkaanse bezetting van de Westelijke Sahara. Na deze herindeling zie je dat UN Watch negen relevante resoluties is vergeten.
De Israël-lobby wil discriminatie. Stel je voor dat de VN in hun truc trapt en deze resolutie schrapt. Dan schreeuwt Marokko: ‘Waarom slechts resoluties over Westelijke Sahara en nooit over de bezette Westelijke Jordaanoever?’ Daarom moeten de Israël-supporters aangeven welke resoluties weg kunnen, zonder andere landen te discrimineren en zonder de Palestijnse rechten te vergeten.
De Israël-lobby maakt een denkfout. Ze praten nooit over de inhoud van de resoluties, maar slechts over de aantallen. Stel je voor, Pietje Puk noemt Volkert van der Graaf een moordenaar – slechts één keer – en roept duizend keer hetzelfde over Mohammed Bouyeri. Is Bouyeri onschuldig geworden door Pietje’s herhalingen? Nee.
De Israël-lobby framet. Ze noemen de resoluties ‘tegen Israël’. Het woord ‘tegen’ misleidt, want het suggereert negatieve emoties en een wens om Israël te zien verdwijnen. Als ik tegen atoomwapens ben, wil ik de atoomwapens weg. Echter de resoluties zijn niet tegen Israël, ze zijn voor de rechten van de Palestijnen. Want Israël verliest niks wat Israël verdient.
Voorbeelden: Resolutie 141 praat slechts over rechten, zowel de rechten van de Palestijnen als het recht van Israël op vrede en herkende grenzen. Resolutie 88 verklaart slechts dat de Geneefse Conventies binnen de bezette gebieden gelden (de Geneefse Conventies gelden ook binnen Nederland en niemand is daardoor benadeeld). Resolutie 108 vraagt humanitaire, economische en andere hulp voor de Palestijnen. UN Watch telt dus veel resoluties als ‘tegen Israël’, terwijl ze niet over Israël gaan. Zodra de VN de Palestijnen een babyfles geeft, telt dat voor de Israël-lobby als een oorlogsdaad tegen Israël. Dus de telling klopt niet.
De resoluties zijn soms tegen sommige Israëlische daden, zoals bezetting, nederzettingen, onteigeningen, ontworteling van boomgarden, maar ook dit is niet tegen Israël. Een analogie: ook het Nederlandse OM is tegen misdrijven, maar niet tegen de verdachte. Toen de Raad van Discipline Bram Moszkowicz schrapte, was de Raad tegen zijn exploten, niet tegen Joden.
We zien dat de VN niet tegen Israël is, ook als we door de jaren heen kijken. Zie hier alle resoluties over Palestijnen. Tot in het jaar 1967 had de VN slechts één resolutie jaarlijks; men zocht een oplossing voor de Palestijnse vluchtelingen uit de oorlog van 1948. Dus de VN had niks tegen Israël, er waren geen 20 resoluties per jaar. In 1967 begon Israël een nieuwe oorlog en bezette ook de Golan, Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Pas vanaf dat jaar stijgt het aantal resoluties gradueel. Hier willekeurige voorbeelden met een 10 jaar interval:
- 1970: 7
- 1980: 16
- 1990: 16
- 2000: 30
- 2010: 19
- 2015: 17
Het stijgend aantal suggereert dat Israël steeds opnieuw volkenrecht schendt, bijvoorbeeld probeert de Golan en Oost-Jeruzalem te annexeren, nederzettingen op bezet gebied bouwt, Palestijnse universiteiten sluit, mensenrechten schendt etc.
Een extra verklaring is de Israëlische koppigheid. Terwijl de hele wereld Israël smeekt, heeft Israël schijt aan recht, aan wat de wereld wil en zegt. Dan zet ook de wereld de hakken in het zand. Je zag dezelfde polarisatie ook met Zuid-Afrika, toen de wereld steeds vaker met steeds meer resoluties en eindelijk met sancties reageerde.
De dubbele standaarden werken eerder in het voordeel van Israël. De VN voerde sancties uit tegen Iran, Irak, Guatemala, Joegoslavië, Zimbabwe, Zuid-Afrika en Noord Korea. Veel landen boycotten Cuba en Burma. De VN heeft militair ingegrepen in Korea, Irak en Libië. De VS hebben solo, of met NAVO, vaak militair ingegrepen, zoals in Vietnam, Cambodja, Guatemala, Panama, Irak, Joegoslavië en bijna in Syrië. De VN heeft veel mensen berecht, zoals Karadžic, Milosevic en Charles Taylor. De VN achtervolgt Kony en Bashir. En zie hoeveel internationale hoven er zijn, zoals voor Rwanda, Cambodja, Libanon, Joegoslavië, Oost-Timor en Sierra Leone. Daarentegen blijkt het een titanische karwei voor de wereld om een label op de spullen uit de illegale Israëlische nederzettingen te plakken. Zie hier zes manieren waarop EU Israël voortrekt. En de VS geeft Israël meer dan 100 miljard aan hulp. Terwijl de wereld sommige landen dingen dwingt te doen of te laten, naar Israël gooit men met bankbiljetten en papieren resoluties.
De Israël-lobby suggereert dat de VN elk jaar nieuwe smoezen zoekt om Israël te veroordelen. Echter de VN werkt anders. Veel resoluties zijn zoals verjaardagen: ze komen elk jaar terug, totdat het probleem is opgelost. Neem bijvoorbeeld resolutie 143, over dekolonisatie. Deze resolutie herhaalt slechts resolutie 1514 uit 1960 voor de 56e keer. Waarom? Om twee redenen:
Ten eerste, omdat het werkt. Aan het einde van WWI was 85% van de aarde een kolonie. Vooral door de VN-inspanning werden bijna alle kolonies onafhankelijk. De VN blijft de resoluties over de dekolonisatie herhalen totdat kolonialisme verdwijnt.
Ten tweede, omdat men zo volkenrecht maakt. Landen maken volkenrecht via verdragen en gewoonte. De ‘gewoonte’ ontstaat door het constante gedrag van de meeste landen, mits ze overtuigd zijn dat ze volgens volkenrecht handelen. Stemmend op veel resoluties, kunnen landen deze juridische overtuiging kenbaar maken. De rechter Al-Khasawneh illustreerde dit in zijn separate opinie, tijdens de adviesopinie van het Internationaal Gerechtshof. Hij zei dat het grote aantal VN resoluties – gestemd unaniem of met grote meerderheid – aantoont dat Israël de Palestijnse gebieden militair bezet. Dus daarom herhaalt men resoluties: om volkenrecht te maken, niet om Israël te pesten.
Kijk bijvoorbeeld naar bovengenoemde resolutie 141, over het Palestijnse recht op zelfbeschikking. 177 Landen hebben met ‘ja’ gestemd en 4 hebben gezwegen: Cameroon, Honduras, Tonga en Zuid-Soedan. 7 Landen hebben ‘nee’ gezegd: Israël, VS, Canada, Nauru, Palau, Marshalleilanden en Micronesië. De vier microlanden stemmen altijd hetzelfde als de VS, door onderlinge afspraken. De VS is echter niet tegen het Palestijnse recht op zelfbeschikking, maar stemt pas recentelijk tegen zulke resoluties omdat zij denkt dat een Palestijnse staat eerder via onderhandeling ontstaat dan via VN-resoluties. Ook op de Canadese site staat dat:
“Canada recognizes the Palestinian right to self-determination and supports the creation of a sovereign, independent, viable, democratic and territorially contiguous Palestinian state… Canada does not recognize Israel’s unilateral annexation of East Jerusalem.”
Dit staat ook in de resolutie, dus ook Canada erkent dezelfde rechten. Dit bewijst dat de resoluties juridisch kloppen en het volkenrecht aan de kant van de Palestijnen staat. Daarom spelen de Israël-supporters op de man en zwijgen ze over de inhoud: omdat de inhoud als een huis staat.
Samen met de andere EU-landen, hebben wij op de resolutie met ‘ja’ gestemd. We zijn er niet in gesleept, want we zijn er de mede-indieners van. Zijn we dan een natie van antisemieten? Volgens de Israël-lobby wel. Volgens mij volgen we slechts het volkenrecht. Ons ‘ja’ was geen politieke daad tegen Israël, maar de vervulling van een juridische plicht, plicht door volkenrecht vereist. Want bijna alle andere kolonies en non-self-governing territoria hebben hun zelfbeschikkingsrecht inmiddels mogen vervullen, behalve de Palestijnen. Dus niet Israël, maar Palestijnen zijn gediscrimineerd.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Je schrijft:
“De resoluties zijn soms tegen sommige Israëlische daden, zoals bezetting, nederzettingen, onteigeningen, ontworteling van boomgarden, maar ook dit is niet tegen Israël. ”
Hiermee zou de Joodse Staat Israël ernstig in problemen komen maar dan uit onverdachte hoek, namelijk God zelf.
Het is bekend dat de Joodse Staat op bais van de Bijbel is ontstaan:
Het gaat dan om o.m. deze teksten:
Deuteronomium 6
“10 Jullie Heer God zal jullie in het land brengen, zoals Hij aan jullie voorvaders Abraham, Izaäk en Jakob heeft beloofd. Hij zal jullie grote, goede steden geven die jullie niet hebben gebouwd.
11 En huizen vol met allerlei spullen die jullie daar niet hebben neergezet. En waterputten die jullie niet hebben uitgehakt. En wijngaarden en olijfbomen die jullie niet hebben geplant. Jullie zullen meer dan genoeg te eten hebben.”
Deuteronomium 7
“1 Als de Heer God jullie in het land heeft gebracht dat Hij jullie gaat geven, zal Hij alle volken die daar wonen voor jullie wegjagen. Hij zal zeven volken voor jullie wegjagen: Dat zijn allemaal volken die groter en machtiger zijn dan jullie.
2 Maar jullie Heer God zal ervoor zorgen dat jullie hen kunnen verslaan. Jullie moeten hen helemaal vernietigen. Sluit geen verbond met hen en laat hen niet in leven.
22 Jullie Heer God zal deze volken één voor één voor jullie wegjagen. Jullie mogen hen niet in korte tijd vernietigen, maar beetje bij beetje. Want anders zouden er te veel wilde dieren in het land komen.”
Deuteronomium 20
“19 Als jullie lange tijd een stad omsingeld houden omdat jullie die stad willen veroveren, mogen jullie niet de fruitbomen rond die stad omhakken. Want die zijn om van te eten. Jullie mogen ze niet omhakken om er een belegeringswal mee te bouwen.”
20 Alleen bomen waaraan geen eetbare vruchten groeien, mogen jullie omhakken om er een belegeringswal van te bouwen om die stad te veroveren.”
Bij Deutronomimum 6 is er inderdaad sprake van dat de joden in ’48 zelf geen flikker aan het land hebben gedaan en gewoon alles hebben gejat.
In Deuteronomium 7 wordt gezegd dat je het Palestijnse volk moet verjagen en uitroeien, maar dat dat niet te snel moet gebeuren anders krijg je problemen met dieren (en mogelijk milieuorganisaties)
Bovendien mag je er geen vrede mee sluiten.
Dus allemaal afspraken die god met de joden heeft gemaakt en waar ze zich keurig aan houden. Dat siert de joden.
Echter bij Deuteronomium 20 lijkt het fout te gaan.
Immers de joden moeten de boomgaarden met rust laten. Ze hebben dus wel degelijk wat dat betreft het verbond met God geschonden.
Wat zou er gebeuren als God een zitting van de VN zou bijwonen waaarbij deze schending van de afspraken die Hij zelf heeft gemaakt met de joden ter sprake komt?
Let wel, dat hóeft geen ramp voor de joden te zijn.
En dat is ook wel gebleken toen de VN de VS had verboden om in 2003 Irak binnen te vallen omdat het land wapens zou hebben die gericht konden worden tegen christelijke en joodse staten. Die wapens zijn nog steeds niet gevonden ondanks het feit dat de VS (Verenigde Staten) in samenwerking met de JS (Joodse Staat) een miljoen mensen die niet in god maar wel in Allah geloven hebben afgemaakt zo ook voor honderdduizenden gewonden heeft gezorgd.
De Heren Bush, Blair en later ook Balkenende hebben in een verklaring aan de wereld en hun christelijke geloofsgenoten uitgelegd dat ze hebben gebeden tot God en die zou hebben gezegd dat het vermoorden van zoveel mensen best een strak plan was, aangezien hun slachtoffers toch niet in de hemel zouden komen, omdat ze immers Hem niet respecteren, zodat Hij niet bang hoefde te zijn voor massa-immigratie en de hemel mogelijk overvol zou raken.
Het zou echter natuurlijk ook kunnen zijn dat God wel degelijk z’n kritiek op de joden door zal zetten.
De kans is dan heel groot dat de joden dat ook als antisemitisch zouden zien, aangezien de zoon van God, Jezus, voor hen ook al een afvallige was iets wat zowel christenen als moslims ontkennen. En aangezien dat een feit is en tevens dat er bijna geen roofdieren meer zijn in Palestina dat ze dan gewoon haast zetten bij het uitroeien.
Dat is alleen maar waar als je in die god en die bijbel gelooft.
Ik ben van mening dat ALLE Nederlandse regeringen sinds 1948 in strijd handelen met de grondwet, die stelt dat Ned. internationaal recht moet versterken. In jouw tekst een voorbeeld dat ze dat verbaal wel doen, maar in de praktijk wordt de Isr.é ambassadeur niet op het matje geroepen, laat staan naar huis gestuurd.
Hoe je het ook wendt of keert, de VN, de pers en de meeste landen in de wereld zijn erin geslaagd om extreem veel gewone mensen te laten geloven dat Israël de boeman is en de Palestijnen de “goeie”. Als je dan de gemiddelde anti Israël mens vraagt waarom hij of zij de joden en Israël zo haat en naar de feitelijke oorzaken vraagt hiervoor dan komt er meestal geen steekhoudend argument op tafel. Israël bezet palestijnse gebieden wordt vaak gezegd. Als ik dan bijvoorbeeld uitleg dat de joden die in de Westbank wonen de grond duur gekocht hebben van Arabische mensen en vergunningen hebben gekregen van de autoriteiten dan zijn deze mensen van slag en voelen zich misleid. De wereld wordt gehersenspoeld aangaande Israël waardoor het anti semitisme steeds sterker wordt. Uiteindelijk leidt dit tot de volgende holocaust en de Apocalypse. Als ieder mens de geschiedenis van de Joden zou kennen dan zou iedereen weten dat Israël incl. Westbank en Golan van de Joden is. God heeft hun dit land gegeven. De Palestijnen hebben elke mogelijkheid om tot een oplossing te komen vanaf 1948 om zeep geholpen en afspraken geschonden waar mogelijk. De Palestijnen maken gebruik van Israëlische infrastructuur en ziekenhuizen als er ernstige ziektes bestreden moeten worden. In Israël krijgen kinderen niet geleerd hoe een Palestijn dodelijk neergestoken moet worden, andersom wel. De dag dat de wereld onder leiding van de VN Israël en Jeruzalem opdeelt zal de wereld gestrafd worden heeft God aangekondigd in de bijbel. Omdat voorspellingen allemaal uitkomen, waarom deze niet? De VN speelt met vuur, en Nederland ook met stemmen voor opdeling van Israël en Jeruzalem. Stop met Israël pesten.
“Jews at that stage legally owned only 6-7% of the land”
https://en.wikipedia.org/wiki/United_Nations_Partition_Plan_for_Palestine
En God kon geen land aan Joden geven, want het vliegend Spaghettimonster heeft de hele aarde aan mij gegeven, inclusief Palestina. Maar ik ben lief en luister naar internationaal recht en volgens internationaal recht hebben Palestijnen het recht op de Westelijke Jordaanoever en Gaza.
Niets is na de Tweede Wereldoorlog zo’n foute beslissing van de wereldgemeenschap geweest als de oprichting van een staat voor joden, de staat Israël. Niet alleen werden er zeer grote aantallen oorspronkelijke bewoners van Palestina slachtoffer van deze koloniale oplossing, maar ook theoretisch en volkenrechtelijk deugde er niet veel van. Het was een oplossing vanuit het koloniale denken van eeuwen geleden. Toen men nog Noord-Amerika, Australië en Zuidelijk Afrika kon ‘innemen’ en de oorspronkelijke bevolkingsgroepen volledig kon negeren. In 1948 kon dat niet meer. De zionisten deden het toch. Linkse zionisten gaven er een sociaal tintje aan. Israël is (naar zionisten zeggen) een ‘democratie’; maar wel “slegs vir joden”. Dat heeft met democratie (d.w.z. gelijke rechten) niks te maken. Zionisme is (was) een oplossing die niks oplost(e) en alleen maar andere problemen creëerde. Dit soort oplossingen is niet stabiel en is ook niet stabiel gebleken.
Er is meer dan 60 jaar ellende uit voortgekomen. Voor beide partijen. Wat meespeelde was de hevige druk van mensen die de joden uit Europa weg wilden hebben. De zionistische beweging kwam met een gebied aanzetten buiten Europa. Een gebied wat zogenaamd leeg was. De Europese staten hebben toen, samen met anderen, iets af willen kopen (om slachtoffers van Hitler iets te geven) dat niet van Europa en de VN was. Men deed dit niet door een stukje grond in Europa (bijvoorbeeld in Duitsland) vrij te maken, maar door een bevolkt land, buiten Europa, te kiezen, namelijk grondgebied waar meer dan drieduizend jaar Palestijnen woonden (incl. orthodoxe joden). Palestina werd in één klap een joodse staat; een staat alleen voor joden. Alle wetten binnen Israel spreken van joden en ‘niet-joden’. Dit allemaal vanwege het begrip joodse staat waar de zionisten zo op hameren. Een internationaal unicum. Zuid-Afrika en Rhodesië waren de laatsten waarin afzonderlijke groepen in de grondwet waren opgenomen. De wet op het land, de wet op de terugkeer, etc. de oorspronkelijke inwoners, de Palestijnen of Palestijnse Arabieren, incl de vluchtelingen, bestonden vanaf die dag gewoon niet meer [1]. Lekker goedkoop; het geweten aangaande antisemitisme was gesust en het imperialisme had – vanwege de westerse belangen rondom olie en om de olieprijzen te kunnen manipuleren – een waakhond en een vazal in de Arabische wereld: de joodse staat Israël. Maar goedkoop bleek duurkoop. De volkeren in die regio’s hebben daardoor wel – tot aan de dag van vandaag – oorlog met elkaar. Het kost de wereldgemeenschap in ieder geval al 60 tot 70 jaar geld als water.
1948: de grootste fout van de VN – over de rug van de Arabieren
De wereldgemeenschap heeft in 1947/1948 iets laten passeren waar de Arabische landen niet in gekend en fel tegen waren. Omdat die landen nogal rechtse regimes hadden, werden zij niet serieus genomen. Rechtse, maar ook linkse Palestijnen werden toen – en ook later nog – door velen in de steek gelaten. Omdat rechtse Arabische leiders eerder hun afkeer over dit onrecht uitspraken, dachten de meeste linkse mensen dat het de moeite niet waard was achter de Palestijnse zaak te gaan staan. Vele linkse mensen, de sociaal-democratie voorop, hebben toen niet gezien dat de Palestijnen enorm groot onrecht werd aangedaan. Veel linkse mensen kwamen er tientallen jaren later pas achter dat ze een verkeerde ontwikkeling hadden helpen bevorderen. Eindelijk zien links-zionistische kringen ook dat ze een racistische ontwikkeling hebben gesteund, namelijk mensen op grond van afstamming of godsdienst voorrechten en staatsrechten geven. Israël is immers een staat alleen voor joden; een joodse staat. Dat is racisme. Iemand die niet-jood is heeft daar geen leven, met name de daar geboren niet-joden en personen met een andere godsdienst: de Palestijnen, maar dus ook Israëlische christenen. Het zionisme treedt op voor joden, conform de definitie van jood-zijn, zoals Hitler die feitelijk introduceerde (een ‘ras’ of een ‘volk’, i.p.v. een godsdienst). De religieuze joden (door zionisten kwaadsprekend ‘orthodoxen’ genoemd) passen echter de juiste definitie toe: jood-zijn is op de eerste plaats een godsdienst.