Het gaat slecht met Wilders. Vroeger kon hij vier drogredenen in één minuut produceren, vandaag lukte hem slechts drie drogredenen in één tweet te proppen:
“Israeli-Arab conflict is not about land but ideological. Look at Gaza: disengagement 2005 worsened violence. Solution: Jordan is Palestine!”
Het argument is als volgt:
Premisse 1: Israël heeft Gaza in 2005 verlaten.
Premisse 2: Sindsdien hebben Palestijnen meer geweld gebruikt.
Conclusie 1: Het conflict is niet over land, maar het is ideologisch.
Conclusie 2: Er moet geen Palestijnse staat komen. Die is er al in Jordanië.
Drogreden 1
Conclusie 1 volgt niet uit de premisse 2. En ik zal dat met een analogie illustreren. Stel je voor dat Duitsland Nederland gaat bezetten. Na een tijd trekt Duitsland zich uit Rotterdam terug, maar het bezet nog steeds de rest van Nederland. Stel je voor dat de Nederlandse verzetsstrijders het geweld opvoeren. Is dat een bewijs dat het conflict ideologisch is? Nee. De hoeveelheid geweld na een terugtrekking uit een gedeelte van het bezette gebied, zegt absoluut niks.
Zijn de verzetsstrijders in het bevrijde Rotterdam verplicht om de strijd te stoppen? Nee. Als ze gerechtvaardigd zijn om geweld te gebruiken tijdens de bezetting van Rotterdam, zijn ze vrij net zo lang te vechten totdat het hele territorium bevrijd is – waar de Nederlanders recht op hebben.
Disclaimer
Nou moet ik een disclaimer schrijven, want na mijn vorige stuk over Israël begon men over mij te schrijven dat ik een Jodenhater zou zijn.
Ik zeg niet dat de Palestijnen gerechtvaardigd zijn om Israëlische burgers te doden. Wat mij betreft mag men de raketschieters voor oorlogsmisdaden en misdaden tegen menselijkheid berechten. Bijvoorbeeld bij het Internationaal Strafhof in Den Haag.
In feite willen de Palestijnen lid van het Strafhof worden en als ze lid mogen worden, dan zal er een aantal Palestijnse misdadigers terecht staan. Maar ook een aantal Israëlische.
Ik zeg ook niet dat Palestijnen geweld tegen Israëlische militairen mogen gebruiken. Het enige wat ik zeg is: het feit dat Palestijnen nog geweld gebruiken na het Israëlische vertrek uit Gaza, bewijst niet dat zij niet voor land vechten.
Drogreden 2
Ook als de Palestijnen een ideologische strijd voeren, dat wil niet zeggen dat ze geen recht hebben op de gebieden buiten de groene lijn: dus op Gaza en de Westelijke Jordaanoever. Alweer een analogie. Stel je voor dat je buurman jou uit je huis verdrijft en je stapt naar de rechter om je huis terug te krijgen. Jouw reden om het huis terug te krijgen is volstrekt irrelevant, ook als je reden ideologisch is. Het enige wat telt is of je voor de rechter een correct argument hebt. Jouw recht op het huis hangt niet van jouw geloof dat Zeus jou het huis heeft gegeven, of van jouw haat voor je buurman af.
Hetzelfde geldt voor de Palestijnen. Zij hebben het recht op de bezette gebieden, ongeacht of hun strijd ideologisch is of niet.
Drogreden 3
Wilders zegt dat Jordanië een Palestijnse staat is. In dit stuk zegt hij dat Palestijnen naar Jordanië moeten verhuizen. Hij lijkt daardoor het volgende te beweren: als de Palestijnen het recht hebben op een staat en er bestaat al aan Palestijnse staat, dan hebben de Palestijnen geen recht op de bezette gebieden.
Maar hiermee valt Wilders een fout argument aan. Want het echte argument is:
Premisse 1: Internationaal Recht geeft drie soorten volkeren het recht op externe zelfbeschikking: volkeren in een kolonie/trustgebied (alle volkeren waar geen staat is, hebben het recht op zelfbeschikking), volkeren onder militaire bezetting en volkeren in een onafhankelijke staat.
Premisse 2: Palestijnen voldoen aan twee voorwaarden. Ze zijn onder militaire bezetting en ze zijn een onderdeel van een Ottomaanse kolonie geweest.
Premisse 3: Bovendien besloot de VN met resolutie 181 om de Palestijnen een deel van het mandaatgebied Palestina voor een eigen staat te geven.
Premisse 4: Het is de juridische overtuiging (opinio juris) van de bijna absolute meerderheid van de staten dat de Palestijnen het recht op zelfbeschikking hebben.
Premisse 5: Het Internationaal Gerechtshof heeft in een adviesopinie geconcludeerd dat de Palestijnen het recht op zelfbeschikking hebben.
Conclusie: Dus de Palestijnen hebben het recht op externe zelfbeschikking.
Wat is een volk?
De vraag of de Palestijnen een volk zijn – volgens de sociologische definitie – is irrelevant. Want de definitie van een volk in Internationaal Recht is heel eenvoudig: het is de hele bevolking in een bepaald gebied, ongeacht hoeveel (etnische) minderheden in het gebied leven. De administratieve grenzen van de kolonie, of van het bezette gebied, bepalen de grenzen van de toekomstige staat. Dus minderheden hebben geen recht op een eigen staat.
Het recht op zelfbeschikking
Wat houdt het recht op zelfbeschikking in? Een volk heeft de vrijheid om zijn eigen politieke status; en zijn sociale, culturele en economische ontwikkeling te beslissen. Deze vrijheid houdt ook twee andere rechten in: het recht op een eigen staat en het recht om zich aan te sluiten bij een andere staat.
Dus of Jordanië een Palestijnse staat is, is volstrekt irrelevant. Als de Palestijnen in de bezette gebieden het recht op externe zelfbeschikking hebben, dan hebben zij het recht om zich bij Jordanië aan te sluiten of een eigen staat te stichten. Zij hebben het recht om de toekomst van het territorium te beslissen.
In drie uur hebben slechts tweeënzestig mensen deze drie drogredenen geretweet. Het gaat slecht met Wilders.
Geredigeerd door Pascale Esveld
De mythe van een ‘Palestijns volk’ is trouwens al aardig aan het verdampen.
‘As regards the principle of the right of peoples to self-determination, the Court observes that the existence of a “Palestinian people” is no longer in issue. Such existence has moreover been recognized by Israel in the exchange of letters of 9 September 1993 between Mr. Yasser Arafat, President of the Palestine Liberation Organization (PLO) and Mr. Yitzhak Rabin, Israeli Prime Minister. In that correspon dence, the President of the PLO recognized “the right of the State of Israel to exist in peace and security” and made various other commitments. In reply, the Israeli Prime Minister informed him that, in the light of those commitments, “the Government of Israel has decided to recognize the PLO as the representative of the Palestinian people”. The Israeli-Palestinian Interim Agreement on the West Bank and the Gaza Strip of 28 September 1995 also refers a number of times to the Palestinian people and its “legitimate rights”. The Court considers that those rights include the right to self-determination, as the General Assembly has moreover recognized on a number of occasions.’ ICJ, Legal Consequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory, Advisory Opinion of 9 July 2004, ICJ Reports (2004) pp. 182-183, para. 118.
@Likoed In het volle besef een heel gevoelige snaar te raken, durf ik het toch te zeggen! De mythe van het joodse volk is na de Holocaust ook niet “verdampt”. Volgens onze moderne na die Holocaust ontstane mensenrechten “verdampen” rechten van personen en volkeren niet! Vóór en na die tijd ook al niet voor JHWH, die van mensen en volkeren blijft houden! Al probeert neo-zionisme JHWH nu met alle macht naar eigen hand, land en volk te zetten!
@Ticu
Palestijnse Arabieren hebben rechten, net als alle wereldburgers, maar aan de criteria van een volk voldoen ze niet.
@Tibosch
Een onzinnige vergelijking.
Het Joodse volk bestaat al 3.000 jaar, een van de oudste ter wereld.
Het Palestijnse ‘volk’ is pas 40 jaar geleden uitgevonden.
http://likud.nl/2012/10/het-mythische-land-palestina/
@Likoed
Een volk in internationaal recht is de bevolking van een gebied. Tijdens de dekolonisatie waren landen in Afrika met honderden ethische groeperingen. Toch waren ze voor internationaal recht één volk, omdat ze binnen de administratieve grenzen van een kolonie bevonden.
Ook als ze geen Palestijnse volk zijn, zijn ze een Arabische volk. Maar ook voor het Arabische volk geldt hetzelfde: het heeft het recht op externe zelfbeschikking, dus het recht op een eigen staat of om zich aan te sluiten bij een bestaande staat.
Wanneer een groep zich kwalificeert voor externe zelfbeschikking valt nog te bezien (bijvoorbeeld omvang).
Maar voor de rest zijn wij het dan een keer eens.
En jammer dat de Palestijnen datzelfde recht al 80 jaar niet gunnen aan de Joden.
@Likoed
ik heb mijn masterscriptie in internationaal recht over zelfbeschikking geschreven en ik weet wat ik zeg. zelfbeschikking is gerelateerd aan een territorium. het territorium voor zelfbeschikking is een onafhankelijk staat, een kolonie, een non-zelf-governing territory en een militair bezet gebied. De mensen in het betreffende territorium zijn ‘het volk’ dat het recht op zelfbeschikking heeft.
een non-zelf-governing territory is standaard een kolonie of een trustschapsgebied (er is een officiele lijst ervan), maar het internationaal gerechtshof heeft de Paelstijnen op dezelfde manier behandeld als een non-zelf-governing territory.