In hun boek ‘Manufacturing Consent’ menen Herman en Chomsky dat onze kranten weinig van communistische propaganda verschillen. Kranten zijn op het eerste gezicht heel kritisch, maar dat is vaak schijn. De kranten stellen daarmee grenzen aan wat je mag denken. Als je deze grenzen passeert ziet men je als krankzinnig.
De column van Joyce Brekelmans in de Volkskrant is zo’n grens. Joyce wil tegendraads klinken; roept dat we enorme offers maken in onze groteske angst “voor mensen die vrijheid haten”. Want onze kans om in een aanslag te sterven is nihil. Joyce adviseert: terrorisme negeren en doorgaan met de lol. Op het eerste gezicht lijkt haar column heel kritisch over ons en onze leiders. Maar niks is minder waar en haar onwetendheid kooit ons denken.
Hoe hard haten moslims vrijheid?
Joyce papegaait Bush na, die in zijn 911-speech zei: “They hate our freedoms”. Bin Laden reageerde op deze toespraak:
“I tell you that security is an important element in human life. And free people don’t give up their freedom (security). This is contrary to Bush’s claims. He says that we hate freedom.. He should tell us why we didn’t attack Sweden, for example. It is well known that those who hate freedom don’t have great spirits like the 19 who died, God bless their souls. But we fought you because we are free people. We don’t want oppression. We want to regain the freedom of our Muslim nation. As you spoil our security, we will spoil your security.”
Hij zegt niet: “Jongens, ik haat vrijheid. Ik zal jullie vermoorden ongeacht wat je doet.” Hij geeft Zweden als vrijheidsvoorbeeld, dus hij heeft een soortgelijk concept van vrijheid. Hij zegt te strijden voor vrijheid omdat de VS moslims aanvallen, beroven en onderdrukken. Dit is een fundamenteel verschil.
Waarom fundamenteel?
Alle oorlogspropaganda beweert dat de vijand jou haat om wie je bent niet voor wat je doet. Propaganda beschrijft de vijand als gestoord, irrationeel en haatlustig. Met de vijand kan je geen argument voeren en je kan hem niks schenken om jou met rust te laten. Daardoor kun je geen pacten sluiten, hij zal je altijd willen uitroeien. Altijd! Bush wil ons dit verkopen en het lukt hem Joyce te lijmen.
Alles verandert als de vijand rationeel is, reële eisen en klachten heeft. Dan kunnen we met de vijand debatteren en onderhandelen. Misschien heeft hij terechte klachten en redelijke eisen, misschien heeft hij recht op iets. Misschien kan een rechter het gelijk bepalen. Want dat doen we ook onderling in alle vitale conflicten, we laten de rechter beslissen en we laten onze opponenten nooit het laatste woord hebben.
Bin Laden had zes politieke eisen.
Hij vroeg, onder meer, de Amerikaanse militaire kampen in Saudi-Arabië te ontmantelen; onze steun aan tirannen in hun landen te staken; de onvoorwaardelijke steun aan Israël meer voorwaardelijk te maken; de bezetting van Irak te stoppen. Irrationeel? Onredelijk?
Je kan het met hem oneens zijn en je kan ook zeggen dat men nooit aanslagen mag plegen. Je kan zeggen dat hij in de straten van Riyad had moeten protesteren of opiniestukken naar de Amerikaanse bladen had moeten sturen. Of dat hij zich – zoals Gandhi – in elkaar had moeten laten timmeren door de Saoedische beulen. Maar je kan niet ontkennen dat hij politieke eisen stelde.
De wetenschappelijke commissie van het Pentagon, onder George Bush, concludeerde dat:
“Muslims do not ‘hate our freedom,’ but rather, they hate our policies. The overwhelming majority voice their objections to what they see as one-sided support in favor of Israel and against Palestinian rights, and the longstanding, even increasing support for what Muslims collectively see as tyrannies, most notably Egypt, Saudi Arabia, Jordan, Pakistan, and the Gulf States.”
Zelfs als je gelooft dat moslims ons zouden aanvallen ongeacht of we hun smeekbede fiatteren en zelfs als je gelooft dat hun klacht een leugen is, dat we die dingen met recht of terecht doen, kan je niet volhouden dat je alwetend bent.
En je moet toegeven dat zij geen enkel vreedzaam middel hebben om te krijgen wat ze willen, mochten ze gelijk hebben. Noch kunnen zij bij een internationaal hof eisen dat de mensen op Guantánamo een eerlijke rechtszaak krijgen of vrijgelaten worden. Noch kunnen zij Israël aanklagen en eisen dat Israël de bezette gebieden verlaat, als de rechters denken dat volkenrecht dit eist. Noch kunnen zij een Amerikaanse invasie of bezetting van Irak via de rechter stoppen.
De grens in Joyce’s denken
Haar magere vermelding van ons ‘machtsmisbruik’ stelt nog steeds niet de vraag of die macht legitiem is. Illegitieme macht is dictatuur en misbruik van illegitieme macht is Tirannie 2.0. Zij zou zelf ook geloven dat zij in een dictatuur leeft als iemand in Nederland altijd het laatste woord zou hebben. Maar zij ziet niet dat wij onze wil aan anderen opleggen en het laatste woord afdwingen. Desnoods met geweld. En als we niet alwetend zijn, met welk recht spelen we rechter in onze eigen ruzies? Terrorisme negeren zal deze onrechtvaardigheid niet doen vergaan.
Geredigeerd door Pascale Esveld
Iedere schrijver kan weer een inspiratiebron zijn om de eigen mening
te vormen.
Bij jou is dat bijvoorbeeld jouw visie op legitimiteit.. Op basis van de geschiedschrijving is dat voor mij een uiterst lastige klus. dit wil niet zeggen dat je dan op basis van de werkelijkheid gemakshalve kiest
voor het het recht van de sterkste.
Mihai, de titel van de column is niet in overeenstemming met de strekking van de column. Joyce Brekelmans heeft het uitsluitend over het westerse reactiepatroon. Niet over wat moslims beweegt. Zeer waarschijnlijk heeft de redactie van VK een titel gekozen die meer aandacht krijgt c.q. voor meer commotie zorgt.
“Met de vijand kan je geen argument voeren”…
Wat bedoelt u? Discussiëren? Dit is namelijk geen Nederlands.
De wetenschappelijke commissie van het Pentagon, onder George Bush, concludeerde dat:
Als er ooit één humoristische zin is geschreven is het deze.