Skip to content

Month: February 2011

Ook de moeder van Paul Brill

Paul Brill produceert in zijn laatste column een bijzondere tu quoque. Het is bijzonder omdat het heel goed illustreert waarom deze drogreden een drogreden is. Hier komt het:

Achtergrond
Brill reageert op een kritische column in het dagblad Le Monde waar een groep anonieme “hoge Franse diplomaten de vloer aan[veegde] met het buitenlandse beleid van president Nicolas Sarkozy.” Deze (voormalige) diplomaten en hoge ambtenaren bekritiseren Sarkozy ook voor de steun aan de Arabische tirannen.

En hier komt de tu quoque:

“Maar wat het artikel in Le Monde vooral ongeloofwaardig maakt, is dat volledig voorbij wordt gegaan aan het feit dat de wel zeer hartelijke relatie met allerhande Arabische potentaten, die de regering-Sarkozy nu wordt nagedragen, haar oorsprong vindt in het beleid van vorige Franse presidenten. Op dit punt is er juist sprake van een grote mate van continuïteit. Zowel François Mitterrand als Jacques Chirac onderhield een nauwe band met Hosni Mubarak. Mitterrand was het eerste Europese staatshoofd dat Yasser Arafat officieel ontving, Chirac was dik met Abdelaziz Bouteflika van Algerije en toonde zich diep bedroefd toen Arafat overleed (waar anders dan in Parijs).”

Argumentatie en overleven

Een vaak voorkomende drogreden op het internet is fascinerend door haar ultieme kwaadaardigheid. Want als je de gevolgen van deze drogreden accepteert, dan is alles toegestaan, leugen, roof, moord, slavernij en genocide. Sterker nog niet alleen toegestaan, maar ook aanbevolen. Het is een vorm van naturalistische drogreden (Argumentum ad Naturam, appeal to nature), een “is-ought” probleem, een drogreden die het recht van de sterkste veronderstelt, sociaaldarwinisme en machiavellisme mogelijk maakt. Het is de bedoeling van dit stuk om een mogelijke weerlegging van deze drogreden aan te reiken. Daarna zal ik in grote lijnen vertellen waarom deze drogreden fout is, niet vanuit het gezichtspunt van argumentatieregels, maar vanuit het inzicht dat gedragsregels bedoeld zijn voor overleving en om fundamentele biologische en psychologische behoeftes te vervullen.